Το ζήτημα της στέγασης στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει βρεθεί το επίκεντρο πολλών συζητήσεων. Όπως γνωρίζουμε -ή βασικά όπως βιώνουμε- η κατάσταση ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις είναι αποκαρδιωτική. Τα ενοίκια κοστίζουν όσο περίπου ένας μισθός, η κατάσταση των σπιτιών τις περισσότερες φορές είναι απογοητευτική -το λιγότερο- κι εμείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια στεγαστική κρίση που κορυφώνεται χρόνο με τον χρόνο. Πόσο μακριά θα πάει αυτή η βαλίτσα;
Την απάντηση έρχεται να δώσει η φρεσκοψηφισμένη διάταξη της συνοπτικής έξωσης. Συγνώμη πώς είπατε; Έξωση στο λεπτό και χωρίς πολλά πολλά!
Τη λύση στο στεγαστικό πρόβλημα, λοιπόν, θεωρητικά ήρθε να δώσει η κυβέρνηση με την ψήφιση της νέας αυτής διάταξης. Τι προβλέπει όμως αυτή; Ουσιαστικά, μετά τη λήξη του συμβολαίου (aka μίσθωσης, με πιο νομικούς όρους) ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα να κάνει έξωση στον ενοικιαστή χωρίς να φτάσει η υπόθεση στο δικαστήριο. Και τώρα έρχεται το καλό: Χρειάζεται μια μόνο επίσκεψη σε έναν δικηγόρο και το πολύ 10 μέρες. Αφού λοιπόν η υπόθεση δε θα φτάσει ποτέ στις δικαστικές αίθουσες ο εκάστοτε ενοικιαστής δε θα μπορεί να παραστεί και να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους επιθυμεί παράταση παραμονής στο σπίτι. Ακόμη κι αν συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας, ένα και το αυτό. Συμβαίνει κάτι άσχημο στη ζωή σου και πρέπει να παραμείνεις στο σπίτι για λίγο ακόμη; Λυπάμαι, αλλά τι να κάνουμε συμβαίνουν κι αυτά. Είσαι αναπληρωτής και μένεις άστεγος 2 μήνες πριν λήξει η σχολική χρονιά; Απλά δε θα έχεις πού να κοιμηθείς.
Ποιος θα προστατεύσει τους ενοικιαστές;
Στο στόχαστρο για μια ακόμη φορά βρίσκονται οι πολύπαθοι ενοικιαστές. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Προστασίας Ενοικιαστών, κύριος Σκιαδάς εξέφρασε έντονες ανησυχίες μιλώντας στο ΕΘΝΟΣ. Μάλιστα, δήλωσε ότι τα υπομνήματα που είχε καταθέσει ο Σύλλογος δε λήφθηκαν υπόψη στη διαμόρφωση του νομοσχεδίου. Κατέρριψε επίσης τον ισχυρισμό πολλών ιδιοκτητών για την εξάμηνη προθεσμία που δίνεται στους ενοικιαστές.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι τρεις πρώτοι μήνες της υποτιθέμενης παράτασης είναι ούτε λίγο ούτε πολύ το διάστημα που έχει ο ιδιοκτήτης να κοινοποιήσει το εξώδικο μη ανανέωσης του ισχύοντος συμβολαίου. Οι επόμενοι δύο μήνες είναι η περίοδος μέχρι να γίνει η έξωση αν ο ενοικιαστής δε φύγει. Και σαν να μην έφτανε αυτό, θα επωμιστεί και 500€ δικαστικά έξοδα για τη διαταγή απόδοσης μισθίου.
Πάμε τώρα στην περίπτωση που ο μισθωτής σταθεί τυχερός -ας πούμε- και βρει γρήγορα νέο σπίτι. Τι γίνεται τότε; Μαντέψτε! Θα πρέπει να πληρώσει και τα έξοδα του παλιού σπιτιού, αλλά και του νέου, αφού το παλιό συμβόλαιο είναι ακόμη σε ισχύ. Φοβερό;
Ο τελευταίος μήνας της προθεσμίας όπως επεσήμανε ο κύριος Σκιαδάς δεν υφίσταται. Τώρα σε περίπτωση που ο ενοικιαστής αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και είναι επιτακτική ανάγκη να μείνει, υποβάλλεται σε μια κοστοβόρα διαδικασία. Πρέπει να περάσει από όχι ένα, αλλά τρία δικαστήρια, των οποίων τα έξοδα με τούτα και με εκείνα ανέρχονται στα 1.200€. Το αποτέλεσμα; Σαν να παίζεις στοίχημα: άμα κάτσει έκατσε.
Μήπως η νέα διάταξη αποτελεί πρόφαση για την αύξηση των ενοικίων;
Οι κακές οι γλώσσες λένε ότι πολλοί ιδιοκτήτες ίσως εκμεταλλευτούν προς όφελός τους αυτή τη διάταξη. Πώς; Με τον πολύ απλό τρόπο ή σου αυξάνω το ενοίκιο και μπορείς να μείνει άφοβα ή μαζεύεις τα μπογαλάκια σου και σε άλλη παραλία.
Η εύρεση νορμάλ σπιτιού με φυσιολογική τιμή ενοικίου έχει μετατραπεί στο χειρότερό μας εφιάλτη. Και από ό,τι φαίνεται δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα. Μάλλον, θεωρείται πολυτέλεια η αξιοπρεπής διαβίωση.
Τι πρέπει να γίνει για να δοθεί μια ουσιαστική λύση;
Δυστυχώς, αν η στεγαστική κρίση δεν αντιμετωπιστεί κατά μέτωπο, ό,τι και να γίνει δε θα αρκεί. Με τους μισθούς να παραμένουν σταθεροί και τα ενοίκια να αυξάνονται δραματικά, με τους ενοικιαστές να διακρίνονται όλο και συχνότερα από ασυνέπεια και τους ιδιοκτήτες να εκμεταλλεύονται το πρόβλημα στέγασης, η αξιοπρεπής διαβίωση μας κουνάει το μαντήλι από μακριά.
Πώς να μην απογοητευόμαστε μετά;
