Σπουδές ή οικογενειακή επιχείρηση; Τι είναι πιο σημαντικό για τα παιδιά;

Κάθε καλοκαίρι, μετά τις πανελλήνιες, η ίδια ερώτηση: «Θα σπουδάσει το παιδί ή θα ακολουθήσει την οικογενειακή επιχείρηση;». Είναι σαν να κρίνεται όλο το μέλλον από μια επιλογή, σαν να μπαίνουν όλα τα όνειρα μέσα σε ένα μηχανογραφικό. Γονείς που αγωνιούν, συγγενείς που ρωτούν με περιέργεια, παιδιά που κουβαλούν στις πλάτες τους άγχος μεγαλύτερο από ό,τι τους αναλογεί.

Μα η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική. Η σημερινή γενιά έχει δρόμους αντίθετους από όσους ίσως γνωρίζουμε: σπουδές στο εξωτερικό, καλλιτεχνικές κατευθύνσεις, επαγγέλματα που λίγα χρόνια πριν έμοιαζαν ουτοπικά. Η τεχνολογία έχει ανοίξει τις πόρτες της σε νέες ευκαιρίες και οι επιλογές πλέον είναι αμέτρητες. Δεν υπάρχει μόνο το «καλό πανεπιστήμιο», υπάρχει το «καλό ταίριασμα» με την προσωπικότητα και τα όνειρα του καθενός.

Και έπειτα υπάρχει και η άλλη πλευρά: τα παιδιά που αποφασίζουν να μείνουν κοντά στον τόπο τους. Να ακολουθήσουν την οικογενειακή επιχείρηση, να συνεχίσουν κάτι που έχτισαν οι γονείς τους με κόπο. Άλλοι το κάνουν από χρέος, άλλοι από αγάπη, άλλοι γιατί βλέπουν πως εκεί βρίσκουν το δικό τους νόημα. Δεν είναι υποχρέωση· είναι μια μορφή επιλογής. Γιατί τελικά το σημαντικό δεν είναι αν θα μπεις σε μια σχολή με «κύρος», αλλά να βρίσκεις τον εαυτό σου σε αυτό που κάνεις.

Το δύσκολο σημείο είναι το εξής: πολλές φορές η κοινωνία μας έχει πείσει ότι η αξία ενός παιδιού μετριέται από τον τίτλο των σπουδών του. Και όμως, η ζωή αποδεικνύει ξανά και ξανά πως η πραγματική επιτυχία δεν κρύβεται στο χαρτί, αλλά στην ικανότητα να κάνεις κάτι που σε γεμίζει. Να ξυπνάς το πρωί και να βρίσκεις χαρά στη δυσκολία, γιατί ξέρεις ότι είσαι στον δρόμο που διάλεξες.

Ας δούμε λίγο διαφορετικά την ερώτηση «Σπουδές ή οικογενειακή επιχείρηση;». Άλλοι σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο, άλλοι στη δουλειά, άλλοι στη ζωή. Άλλοι μαθαίνουν αριθμούς και θεωρίες, ενώ άλλοι μαθαίνουν να κρατούν μια επιχείρηση ζωντανή, να διαχειρίζονται ανθρώπους και να αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα. Όλα αυτά σπουδές είναι, όλες διδάσκουν και όλες ανοίγουν μικρά μονοπάτια.

Είναι σημαντικό να υπάρχει σεβασμός και κατανόηση μεταξύ των ατόμων και ειδικά των επιλογών του καθένα. Να καμαρώνουμε ο ένας τον άλλο και να τολμάει ο κάθε άνθρωπος να κυνηγάει κάτι δικό του.

Και τελικά ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα; Το αληθινό ερώτημα είναι: «Ποιος άνθρωπος θέλουν να γίνουν τα παιδιά;». Και αυτό καμία σχολή, κανένα πτυχίο και καμία οικογενειακή επιχείρηση δεν μπορεί να το ορίσει καλύτερα από την ίδια τους την καρδιά. Εκείνη γνωρίζει τι επιθυμούν πραγματικά.