25+1 κοινωνικά ψεύδη που έχουμε καταπιεί αμάσητα

Ψέματα.

Τεράστιο κεφάλαιο, για μερικές ψυχές μπορεί και ανεξάντλητο. Ξεκινάει κάπου εκεί στην παιδική ηλικία και στην πορεία της ζωής τείνει να εκλείψει γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι όταν βυθιζόμαστε στα ψέματα, κάποια στιγμή όλο αυτό γίνεται χιονοστιβάδα που μας παρασύρει σε μία άλλη πραγματικότητα, ψεύτικη (προφανώς).

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα ψέματα• ψέματα για να βγεις από μία δύσκολη θέση, ψέματα υπεροχής, ανταγωνισμού, τριβής, εντυπωσιασμού και ερωτικά ψέματα. Τα χειρότερα όμως όλων είναι μακράν τα κοινωνικά ψέματα, ξέρεις, αυτά που λες και δεν τα εννοείς και ο άλλος που έχεις απέναντι επίσης δεν πιστεύει και ξέρει ότι δεν τα πιστεύεις και συ ωστόσο όμως απαντάει κανονικά.

Τα κοινωνικά ψεύδη συνήθως έχουν εθιμοτυπικό χαρακτήρα, είναι φράσεις που με αυτές μεγαλώσαμε, τις κάναμε κτήμα μας, στοιχείο του χαρακτήρα μας και ας ήταν εντελώς αβάσιμες και ανυπόστατες. Μερικές φορές μπορεί να ήταν ακόμα και επικίνδυνες. Το αστείο όμως είναι ότι μεγαλώνοντας ανακαλύπτουμε σε πόσο σαθρά θεμέλια βασίζονται, ωστόσο συνεχίζουμε να τις εκτοξεύουμε ανερυθρίαστα, με την ίδια άνεση (ως μία γέφυρα με τη χαμένη παιδικότητα;). Σαφώς δεν μιλάμε για τους ανθρώπους που είναι παθολογικοί ψεύτες και αυτό αποτελεί σύμπτωμα της ασθένειάς τους. Εννοώ όλους τους υπόλοιπους, όπως εσένα και μένα.

Υπάρχουν οι light εκδοχές, όπως:

• Ναι ρε συ,να κανονίσουμε για κανένα καφέ να τα πούμε κιόλας.
• Τι κάνεις; Όλα καλά; 
• Και εγώ μωρέ, μία από τα ίδια.
• Αχ, πόσο σου πάει το καινούργιο μαλλί! 
• Σε κολακεύει πολύ αυτό το ρούχο. 
• Πώς πάει η δουλειά; 
• Όλοι καλά στο σπίτι; 

Αυτά εμπίπτουν περισσότερο στα ψέματα τριβής και ευγένειας. Ενώ δε σε ενδιαφέρει καθόλου ο συνομιλητής σου, παρόλα αυτά δείχνεις τον ελάχιστο απαιτούμενο ενθουσιασμό στα λεγόμενά του, στο όνομα της ευγένειας. Στο ψέμα, απαντάς με ψέμα. Τα αναφέρω μόνο και μόνο για να δούμε πού κάνουμε focus μερικές φορές. Κατ’ εμέ είναι σπατάλη ενέργειας, ένας χαιρετισμός είναι υπεραρκετός, αλλά χαλάλι.

Υπάρχουν όμως και πιο hardcore καταστάσεις, δυνάμει επικίνδυνες:

• Φάε όλο το φαΐ σου για να ψηλώσεις. 

Welcome διατροφική διαταραχή. Μία πολύ καλή δήλωση αν θέλεις να δομήσει το παιδί σου μία κακή σχέση με το φαγητό.

• Κάνε ησυχία, αλλιώς θα έρθει ο αστυνομικός να σε πάρει (ενίοτε ερχόταν ο μεσημεράς, ίσως στα ρεπό του αστυνομικού).

Εδώ τα ψυχολογικά τραύματα είναι περισσότερα, φόβος της εξουσίας, ενοχή, φόβος εγκατάλειψης, βασικά σκέτος φόβος για κάτι που μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά και αναίμακτα.

• Δεν έχει σημασία ποιος το ξεκίνησε.

Φυσικά και έχει! Όταν κάποιος απαντάει, σε μία ας πούμε, επίθεση βρίσκεται σε αυτοάμυνα γεγονός που αναγνωρίζεται στα δικαστήρια πόσo μάλλον μέσα σε μία οικογένεια.

• Τα καλά πράγματα έρχονται σε αυτούς που περιμένουν.

Και οι ευκαιρίες σε προσπερνάνε. Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο, 0 κριτική ικανότητα σκέτη καθαρή μοιρολατρεία.

• Τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία.

Την αγοράζουν όμως. Δε γίνεται να τα ισοπεδώνουμε όλα, τέτοια δήλωση μπορεί ίσως να γίνει μόνο από κάποιον που δεν έχει νιώσει πώς είναι να μην υπάρχουν λεφτά ούτε για τα βασικά.

• Το μυστικό για την επιτυχία είναι η σκληρή δουλειά.

Όχι, ξεκάθαρα όχι. Είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων. Ο δογματισμός δεν χωράει σε τέτοιες περιπτώσεις. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα εκεί έξω ανθρώπων που δεν κόπιασαν τόσο όσο κάποιοι άλλοι και παρόλα αυτά, τα κατάφεραν μόνον οι πρώτοι. Θέλει κόπο, προσπάθεια, γνώση, δύναμη τύχη, ταλέντο, γνωριμίες και υποστήριξη.

• Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω.

Ψέμα. Οι άνθρωποι είμαστε ατελής με αδυναμίες γεγονός που συνεπάγεται ότι κάποια πράγματα είναι έξω από τις δυνάμεις μας. Απλά δεν μπορούμε. Και δεν είναι κακό, για την ακρίβεια είναι okay.

• Είναι να σε θέλει, όλα είναι θέμα τύχης.

Δεν είναι τελικά όλα θέμα σκληρής δουλειάς; Αντιφατικά μηνύματα που έρχονται σε σύγκρουση και μπερδεύουν τελικά το δέκτη. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και οφείλουμε να αναφερόμαστε σε αυτή ως τέτοια. Να την προσεγγίζουμε ως κάτι μοναδικό και διαφορετικό μήνα από άλλες περιπτώσεις.

• Θα μεγαλώσεις και θα το ξεχάσεις. 

Αυτή και μόνο η φράση νομίζω είναι 20 συνεδρίες με τον ψυχολόγο. Έχει αποδειχθεί πλέον, ότι όλο από κει ξεκινούν, από την παιδική ηλικία. Ακόμα και αν τα ξεχάσουμε, όπως λέει και η φράση, με κάποιο τρόπο θα βγουν στο φως.

• Παιδιά είναι, δεν πειράζει…(αυτό σηκώνει ολόκληρο άρθρο μόνο του, δεσμεύομαι για το μέλλον).

Τα παιδιά είναι άνθρωποι υπό διαμόρφωση, μην “ξεπλένεις” την ευθύνη σου απέναντι σε αυτά.

• Αν παίρνεις καλούς βαθμούς στο σχολείο, είσαι έξυπνος.

Διάβασε για τον Αϊνστάιν. Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Νext.

• Η μονογαμία είναι επιλογή.

Δεν είναι ακριβώς επιλογή, μην είμαστε απόλυτοι. Ένα είδος κοινωνική σύμβασης είναι, αναγνωρισμένης από το κράτος, την εκκλησία, που αν ξεφύγεις από τους όρους του στην καλύτερη των περιπτώσεων χωρίζεις, στη χειρότερη σε διασύρουν εφόρου ζωής. Σε πολλούς νομίζω ότι λειτουργεί όπως το να διαπράξεις ένα έγκλημα• αν για κάποιο λόγο δεν υπήρχαν κυρώσεις πολλοί εξ ημών θα διέπρατταν το πιο ειδεχθές έγκλημα χωρίς δεύτερη σκέψη. Και αυτή η καταπιεσμένη πλευρά εκφράζεται πολλές φορές με μίσ0ς, ρ@τσισμό, μισ#νθρωπισμό, ομοφοβ1α. Μία βόλτα στα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα, θα σε πείσει. Σκέτη ανθρωποφαγία, και αυτό έγκλημα δεν είναι;

• Ο γάμος και τα παιδιά σε ολοκληρώνουν σαν άτομο.

Δεν ψάχνουμε το άλλο μας μισό, ψάχνουμε το άλλο μας ολόκληρο – ή και κανέναν. Στόχος του καθενός είναι να νιώθει ολοκληρωμένος για την πάρτη του. Αυτό βέβαια απαιτεί δουλειά με τον εαυτό μας, μπορούμε άραγε στ’ αλήθεια;

• Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα. 

Ο συμβιβασμός είναι αυτός που σκοτώνει τον έρωτα. Και συγκεκριμένα, όταν κάποιος συναινεί ενώ μέσα του δεν είναι σίγουρος για αυτό που πάει να κάνει.

• Είσαι αυτός που είσαι.

Σύμφωνα με αυτή τη δήλωση θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε τα παιδικά μας χαρακτηριστικά. Δεν τα διατηρούμε άρα μπορούμε να αλλάξουμε ή μάλλον καλύτερα να εξελιχθούμε. Όπως πάντα, το θέμα είναι αν θέλουμε και κυρίως αν μπορούμε. Αυτή η δήλωση δεν είναι κάτι παραπάνω από μια βολική απάντηση σε κάθε άβολη ερώτηση.

• Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Και στη συνέχεια, στην ίδια συζήτηση…έτσι είναι οι άνθρωποι, αλλάζουν.

Ό,τι μας βολεύει, όπως μας βολεύει και όταν μας βολεύει. Next.

• Άντρας ή γυναίκα για σπίτι και οικογένεια.

Οι λοιποί, ας πούμε, είμαστε για το εξοχικό; Δεν υπάρχουν αξιώματα, ανάλογα τους ανθρώπους και τις συνθήκες όλοι είμαστε για όλα και για τίποτα.

• Για το τέλος άφησα το καλύτερο…Πάνω απ’ όλα, ειλικρίνεια.

Μεταξύ μας και αυτό σηκώνει ολόκληρο άρθρο. Στο όνομα της ειλικρίνειας έχουν ειπωθεί οι μεγαλύτερες κακίες, έχουν γίνει ξεκατινιάσματα οπότε άλλο ειλικρίνεια και άλλο αγένεια.

Να είμαστε αληθινοί, συμφιλιωμένοι με το μέσα μας και απαλλαγμένοι από περιττά βάρη.