H Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου φωτογραφίζει τη "Σπασμένη Φλέβα" από μέσα

Υπάρχουν στιγμές που ο κινηματογράφος σταματά να είναι μόνο εικόνες στη μεγάλη οθόνη και γίνεται κάτι πιο προσωπικό. Κάπου εκεί συναντάς την Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το Project Φλέβα, ένα φωτογραφικό ταξίδι που στέκεται παράλληλα με τη νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη, «Σπασμένη Φλέβα». Η ίδια μίλησε πρώτα γι’ αυτό στο Athens Voice, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε έναν κόσμο όπου η φωτογραφία δεν παγώνει μόνο το βλέμμα, παγώνει και την ψυχή της στιγμής.

Η Χατζηστεφάνου δε φωτογράφισε απλώς μια ταινία. Φωτογράφισε την πορεία για να γίνει μια ταινία. Το πριν, το κατά τη διάρκεια και το μετά. Όχι τα τελικά πλάνα· αλλά τις διαδρομές, τις αναμονές, τις μικρές παύσεις που κανείς θεατής δεν βλέπει. Και γι’ αυτό το Project Φλέβα δεν είναι ένα ακόμη “behind the scenes”. Είναι ένας δεύτερος, παράλληλος κόσμος που περπατά δίπλα στον πρώτο. Όπως είπε στη συνέντευξή της στο Athens Voice, «με ενδιέφερε ο άνθρωπος πριν γίνει ρόλος», και αυτή η πρόθεση φαίνεται σε κάθε σελίδα του project.

Το βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μπερλίν, είναι χωρισμένο σε τρεις ενότητες, καθεμία με τον δικό της παλμό.

Το Mirroring είναι ο κόσμος των καθρεφτών. Εκεί όπου οι ηθοποιοί κοιτάζουν το είδωλό τους, άλλοτε σαν να ρωτούν κάτι, άλλοτε σαν να αποφεύγουν μια αλήθεια. Κανείς δε στέκεται το ίδιο απέναντι σε έναν καθρέφτη κι αυτό είναι που κάνει αυτή τη φάση τόσο αποκαλυπτική. Η φωτογράφος καταγράφει αυτόν τον εσωτερικό διάλογο, χωρίς να τον ερμηνεύει. Τον αφήνει εκεί, να μιλήσει μόνος του.

Μετά έρχεται η Εμπλοκή- Ιστορίες μιας σπασμένης φλέβας: η στιγμή που ο ηθοποιός αρχίζει να γίνεται ο χαρακτήρας. Δεν ποζάρει πια ως ο εαυτός του. Κάτι αλλάζει στο βλέμμα, στο σώμα, στη στάση. Είναι η φάση όπου το πρόσωπο και ο ρόλος συναντιούνται στη μέση κι εσύ, ως θεατής, βλέπεις αυτή την ένωση σαν να παρακολουθείς κάτι ιερό και ευάλωτο ταυτόχρονα.

Και τέλος υπάρχει η Απεμπλοκή -Ένα κάποιο βλέμμα. Τα γυρίσματα έχουν τελειώσει, η ένταση έχει φύγει, κι ο ηθοποιός βρίσκεται πλέον στο σπίτι του, στον πιο δικό του χώρο. Εκεί, η Χατζηστεφάνου δεν τραβά χαρακτήρες· τραβά ανθρώπους. Ήρεμους, ζεστούς, μερικές φορές κουρασμένους, πάντα αληθινούς. Είναι σαν να βλέπεις την επιστροφή μετά από ένα μεγάλο ταξίδι.

Όλες αυτές τις εικόνες θα μπορεί κανείς να τις δει και από κοντά, στην έκθεση που πραγματοποιείται στο MatchPoint Arts N’ More, από 15 έως 30 Νοεμβρίου. Μια έκθεση που δε δείχνει απλώς φωτογραφίες, αλλά μια ολόκληρη διαδικασία δημιουργίας: τις στιγμές της πρόβας, την ένταση των γυρισμάτων, τη σιωπή της επόμενης ημέρας.

Το Project Φλέβα είναι μια υπενθύμιση ότι πίσω από κάθε ταινία υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν, που ψάχνουν, που χάνονται μέσα στους ρόλους και ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους. Και η Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου το καταγράφει με έναν τρόπο που δεν κοιτά μόνο το πρόσωπο, κοιτά αυτό που το πρόσωπο προσπαθεί να κρύψει.

Ίσως γι’ αυτό το project έγινε δικό της όσο και των ηθοποιών. Και ίσως γι’ αυτό, όταν το διαβάζεις ή το βλέπεις, νιώθεις πως κάτι από αυτή τη «σπασμένη φλέβα» χτυπά για λίγο και μέσα σου.

Πηγή