Δε θα καταλάβω ποτέ τους ανθρώπους που διατηρούν και συντηρούν σχέσεις, ακόμα και γάμους, για χρόνια ολόκληρα, έχοντας τοποθετήσει τη γνωστή γραμμή ανάμεσά τους, αυτή που ξεχωρίζει τη σχέση απ΄τη φιλία, αυτή που λέει πως οι εραστές, οι σύντροφοι, τα ζευγάρια, απαγορεύεται να είναι και φίλοι.
Άνθρωποι που επέλεξαν άλλους ανθρώπους κι έθεσαν όρια στη συμπεριφορά τους, στις σκέψεις τους και στα συναισθήματά τους. Που μετράνε τα λόγια τους μη τυχόν και ξεπεράσουν τα όρια και δε δέσει το γλυκό.
Αυτοί οι άγραφοι νόμοι μας «έφαγαν», αυτά τα ρημάδια τα κλισέ που μας κλείνουν σε μικροσκοπικά κουτια γεμάτα αιχμηρές γωνίες.
Όταν λέμε σχέση ερωτική, εννοούμε τον άνθρωπό μας, για όσο.
Για τρεις μήνες, για πέντε χρόνια, για μια ζωή, το χρονικό διάστημα δεν έχει να κάνει με την ανάπτυξη οικειότητας ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, καθώς κάποιοι νιώθουν όμορφα και άνετα απ’ το πρώτο βράδυ κι άλλοι βασανίζονται για τέρμινα.
Όπως και να ‘χει, αν πρέπει να στήνεσαι, να παίρνεις πόζες και εν ολίγοις να μην είσαι ο εαυτός σου με αυτόν που διάλεξες να έχεις δίπλα σου, αν δε μπορείς να μοιραστείς τα πάντα μαζί του, όπως θα έκανες και μ’ έναν καλό σου φίλο, τότε τί ακριβώς κάνετε μαζί;
Υποδύεστε ρόλους και παίζετε τις κουμπάρες προφανώς, γιατί σχέση δεν το λες που να χτυπιέσαι πάνω κάτω.
Συνάπτουμε σχέσεις και δεσμούς γιατί ερωτευόμαστε, γιατί νιώθουμε μόνοι, γιατί δεν αντέχουμε μόνοι.
Στις δύο τελευταίες συνθήκες δεν είναι απαραίτητη η φιλία μεταξύ του ζευγαριού.
Θες απλά μια παρουσία να γεμίζει το χώρο, το κρεβάτι και το τραπέζι σου, να μην τρως μόνος. Κατανοητό, σεβαστό και, πλέον, απολύτως διαδεδομένο.
Όταν ερωτευέσαι όμως, αναπόφευκτα και επιβεβλημένα θες να μπεις μέσα στον άλλο, να γίνεις αυτός και τούμπαλιν. Να γίνουν συνήθειές σου οι δικές του, τα χούγια σας κοινά και η καθημερινότητα μοιρασμένη στα δύο.
Δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο απ’ το να έχεις ένα σύντροφο, φίλο κι εραστή μαζί.
Και μην ξανακούσω τις γνωστές μαλακίες για τη μαγεία που χάνεται και την απομυθοποίηση που έρχεται. Η μαγεία γιγαντώνεται όταν μπορείς να αναπτύξεις μια τέτοια ερωτική σχέση και η απομυθοποίηση δεν έρχεται ποτέ γιατί πολύ απλά δε μυθοποίησες κανένα, γοητεύτηκες κι ερωτεύτηκες με την πλήρη απουσία της.
Εν κατακλείδι, αν δεν επέλεγες τη σχέση σου για φίλο σου τότε η σχέση σου είναι καμένο χαρτί. Γιατί; Γιατί είναι συγκλονιστική εμπειρία να δένεσαι με τον άλλο με κάθε πιθανό τρόπο. Να μπορείς να ξεδιπλώνεις τις πιο μυστικές, τις πιο εσωτερικές στιγμές σου, να πέφτεις στα πατώματα από γέλια κι έρωτα μάζι, να ξυπνάς και να κοιμάσαι με τον ίδιο άνθρωπο που σου χαρίζει οργασμούς και μαγικές συζητήσεις τα ξημερώματα.
Αν αμφιβάλλεις σε προκαλώ να το δοκιμάσεις.
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου
