Αν κάνεις ό,τι κάνει θα βαρεθείτε στη βδομάδα πάνω

Η κάθε νέα σχέση είναι αδιαπραγμάτευτο ότι φέρνει ενθουσιασμό στο ζευγάρι και προσωπική αναζήτηση από μέρους του καθενός για νέες εμπειρίες και συνήθειες που θα κάνουν την συνύπαρξη περισσότερο λειτουργική.

Ο ενθουσιασμός πολλές φορές μας κάνει λοιπόν να παραβλέπουμε πράγματα τα οποία υπό άλλες συνθήκες δε χωρούσαν στα μέτρα μας και για να προσπαθήσουμε να εναρμονιστούμε στη νέα περιπέτεια που μπαίνει για τα καλά στη ζωή μας παίρνουμε ρόλο αποδοχής απέναντι σε κάθε νέα συνήθεια ή δραστηριότητα που κάνει ο σύντροφός μας.

Κι έτσι, εκ των πραγμάτων καλούμαστε να αποκτήσουμε μια μιμητική δράση σε κάθε μία από τις συνήθειες του συντρόφου μας, όπως κουσούρια, ρουτίνα ή και συνήθειες όπως για παράδειγμα τα  γούστα στο φαγητό.

Η μιμητική αυτή συμπεριφορά συχνά οδηγεί σε συγχύσεις, καθώς καλούμαστε να αναθεωρήσουμε για γνώμες κι ιδέες που κουβαλούσαμε πάνω μας χρόνια και με τη δύναμη που έχει μια πολύ έντονη τρόπον τινά σχέση, ενστερνιζόμαστε ακόμα κι απόψεις που έχει ο άλλος και που, υπό άλλες συνθήκες, ούτε θα είχε περάσει από το μυαλό μας να αποκτήσουμε.

Υπάρχει κάποια λογική εξήγηση για το γεγονός ότι οδηγούμαστε σε αυτή τη μιμητική συμπεριφορά; Η απάντηση είναι ναι.

Υπάρχουν λοιπόν δύο παράμετροι που η συμπεριφορά αυτή μπορεί να υφίσταται. Η μια παράμετρος έχει να κάνει με τον ίδιο τον ενθουσιασμό και θαυμασμό που στολίζει όλο περηφάνια τη νέα μας σχέση κι έτσι έχουμε την τάση για να τη διατηρήσουμε σε επίπεδα ισορροπίας, γινόμαστε ανοιχτοί σε νέες ιδέες και προτάσεις για να αλλάξουμε κάποια από τα πράγματα που κάνουμε στην καθημερινότητα και τη ζωή μας.

Προφανώς κι η δύναμη της συνήθειας είναι πολύ σημαντική εδώ γιατί ένας άνθρωπος με τον οποίο συναναστρεφόμαστε τον περισσότερο από το χρόνο μας για κάποιο διάστημα στη ζωή μας, ασυναίσθητα μας βελτιώνει δείχνοντάς μας μια διαφορετική πλευρά του νομίσματος μέσα από τα δικά του βιώματα και την προσωπικότητά του. Άρα, η υιοθέτηση συνηθειών είναι αναπόφευκτη γιατί εμβαθύνεις στη ζωή του άλλου κι έτσι δεν μπορείς παρά να γίνεις ένα με τις δικές του αρχές και ασχολίες.

Αν δούμε τα πράγματα από μια αντίθετη πλευρά το ότι υιοθετούμε τις συνήθειες του άλλου προέρχεται ίσως από προσωπικές μας ανασφάλειες και κόμπλεξ που πολύ συχνά μας βασανίζουν το κεφάλι στη προσπάθειά μας να διατηρήσουμε αυτή τη σχέση, επειδή το θέλαμε πολύ κι επειδή με τον ανάδρομο τον Ερμή μόνιμα στη ζωή μας φοβόμαστε κατά βάθος τη μοναξιά και προσπαθούμε να γίνουμε ένα με τον άλλο για να μη χάσουμε την ασφάλεια του μαζί.

Αυτές οι ανασφάλειες είναι ο φόβος της μοναξιάς που είναι κυρίαρχος σε τέτοιες σχέσεις κι η τρομοκρατημένη σκέψη του χωρισμού διότι φοβόμαστε πως εάν δεν υιοθετήσουμε κάποιες συνήθειες του συντρόφου μας, η σχέση θα λήξει γρήγορα και θα έχουμε κάνει μία τρύπα στο νερό.

Επίσης, πολλές είναι οι φορές που υιοθετούμε όλες αυτές τις συνήθειες σε μια προσπάθειά μας να μη φαινόμαστε «κατώτεροι» από εκείνον, από πείσμα μήπως φανούμε χαζοί ή γελοίοι σε πράγματα που εκείνος γνωρίζει.

Τελικά για τη συνήθεια, ίσως μας αρέσει να κρατάμε κάποια πράγματα κι άλλα ίσως να τα πιέζουμε για να διατηρούμε ισορροπία έτσι ώστε να μη χαλάσει η σχέση μας. Όπως και να έχει, καλό θα είναι κι οι δύο να είναι ανεξάρτητοι χαρακτήρες και προσωπικότητες, γιατί στην τελική αυτό είναι που κάνει δύο ανθρώπους μοναδικούς μεταξύ τους, μα ταυτόχρονα απόλυτα και αταίριαστα ταιριαστούς ως δυάδα.