Η ζωή μας είναι γεμάτη καθημερινά από φιλοδοξίες για το καλύτερο. Πολλές φορές στην προσπάθειά μας να είμαστε αρεστοί στους άλλους, καταλήγουμε σε λάθος μονοπάτια, μ’ αποτέλεσμα να γεμίζουμε την ψυχή μας μ’ αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις. Κι όταν το αίσθημα του ημιτελούς ή ανολοκλήρωτου έρχεται στην επιφάνεια, τότε γινόμαστε κατηφείς κι απαισιόδοξοι.

Ίσως να έχεις δει κι εσύ την αντίστοιχη ταινία με τον Μπράντλει Κούπερ και την Τζένιφερ Λόρενς που αναφέρεται στον οδηγό αισιοδοξίας. Γιατί αισιοδοξία δεν είναι μόνο όλα όσα βλέπουμε γύρω μας και τα μεταφράζουμε ως θετικά, αισιοδοξία είναι καθετί που μας κάνει πραγματικά χαρούμενους κι ευτυχισμένους. Κι αν η πραγμάτωση των στόχων μας, μάς φαίνεται δύσκολος αγώνας, τότε είναι κάτι που πρέπει να κερδηθεί για να παραμείνουμε σταθεροί στη ζωή μας. Ακόμη όμως κι αν χάσουμε τον αγώνα δε θα πρέπει ποτέ να το βάζουμε κάτω.

Στην αντίπερα όχθη υπάρχουν κι οι άνθρωποι που κάνουν συνεχώς αρνητικές σκέψεις και χωρίς ιδιαίτερο λόγο καμιά φορά. Είναι άνθρωποι -πληγωμένοι συνήθως- που δε στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Με τον καιρό και τα προσωπικά τους βιώματα, αυτοί οι άνθρωποι γίνονται κατηφείς, απαισιόδοξοι και καχύποπτοι, κάτι που αντιλαμβάνεται εύκολα οποιοσδήποτε πλησιάσει δίπλα τους. Αυτή είναι η μία περίπτωση. Η άλλη αφορά τους απαισιόδοξους από κούνια. Δεν είναι εύκολο να γίνει η μετάβαση σε έναν αισιόδοξο έναν άνθρωπο ο οποίος απ’ τη φύση του είναι απαισιόδοξος. Αρκετές φορές μάλιστα αυτό χρησιμοποιείται κι ως άμυνα. Κατά τους ψυχολόγους αυτό, ονομάζεται αμυντική απαισιοδοξία.

Οι απαισιόδοξοι άνθρωποι δεν τα βλέπουν συνέχεια όλα μαύρα όπως οι περισσότεροι νομίζουν. Επιλέγουν ν’ αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με μια μονόπλευρη κι αυστηρή οπτική, θα έλεγε κανείς ότι είναι ιδιαίτερα κυνικοί με τον εαυτό τους και με τους άλλους χωρίς επιτήδευση, τις περισσότερες φορές. Είναι προετοιμασμένοι συνήθως για κάθε έκβαση, καθώς είναι ρεαλιστές και βλέπουν τα πράγματα πιο ωμά. Είναι προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο και δεν έχουν υψηλές προσδοκίες και στάνταρτ για τη ζωή τους, όπως συμβαίνει με τους αισιόδοξους που βλέπουν συνεχώς μια φωτεινή πλευρά σ’ όλες τις καταστάσεις.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2013 απ’ την Αμερικανική ένωση των ψυχολόγων διαπιστώθηκε ότι όσοι ενήλικες επιλέγουν έναν πιο απαισιόδοξο τρόπο ζωής καταλήγουν να ωριμάζουν πιο γρήγορα σε σχέση μ’ αυτούς που σκέφτονται θετικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, άνθρωποι οι οποίοι επιλέγουν να είναι κατηφείς να ζουν πιο πολύ και να είναι πιο υγιείς, καθώς δεν καταβάλλονται εύκολα από στρες και άγχος.

Στις παρέες μας, πολλές φορές θα έχουμε συναντήσει γνωστούς ή φίλους μας που είναι απ’ τη φύση τους απαισιόδοξοι και πολλές φορές μας παρασύρουν στις αρνητικές σκέψεις που κάνουν, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν και τη δική μας προσωπική ζωή. Θα έχεις ακούσει τις αμφιβολίες ίσως κάποιου φίλου σου για τη σχέση σου και τον σύντροφό σου, ενώ εσύ προσπαθείς να σκεφτείς θετικά ή κάποιες φορές, θα έχεις δεχτεί σχόλια σχεδόν σκληρά γι’ αυτό που θες να κάνεις και για τους στόχους που έχεις θέσει. Συνήθως οι φίλοι μας, είναι οι πιο αυστηροί κριτές μας κι ακόμη πιο ζόρικο είναι όταν καταβάλλονται από αρνητικές σκέψεις και προβληματισμούς που μεταφέρουν και σ’ εμάς. Ίσως πάλι αυτόν τον ρόλο τον θέτουμε επί σκηνής κι εμείς σε άλλες σχέσεις μας, χωρίς καν να το παίρνουμε ιδέα.

Οι απαισιόδοξοι άνθρωποι μερικές φορές σαμποτάρουν οι ίδιοι τον εαυτό τους, αλλά είναι πιο δυνατοί στο ν’ αντιμετωπίζουν καταστάσεις που οι άλλοι δεν μπορούν να διαχειριστούν. Όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται κρατάνε μια αμυντική απαισιοδοξία κι ενέργεια την οποία μεταφέρουν στους άλλους, πορευόμενοι στη ζωή, ενώ ταυτόχρονα κρίνονται καθημερινά για τις επιλογές τους και τον τρόπο σκέψης τους.

Αλήθεια αν προσπαθούσαμε να μπούμε για λίγο στη θέση τους και να σκεφτούμε τι μπορεί να σκέφτεται καθημερινά ένας απαισιόδοξος άνθρωπος, θα βλέπαμε ότι έχει τη δύναμη και το σθένος ν’ αντιμετωπίσει τα πάντα. Γι’ αυτό όταν καταλήγεις να έχεις μια διαπροσωπική σχέση μ’ έναν απαισιόδοξο άνθρωπο, θα πρέπει να ‘σαι έτοιμος να ακούσεις αλήθειες που ίσως δε θα σου αρέσουν, μα θα έχουν ίσως μια πολύ ρεαλιστική βάση. Σίγουρα δίπλα του, θα πάρεις αρκετά μαθήματα, αφού αυτοί οι άνθρωποι μέσα στο γκρίζο τους, βρίσκουν τη δική τους προσωπική πηγή φωτός.

 

Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου