Το ίντερνετ τα τελευταία χρόνια έχει συμβάλλει αρκετά στην αδιακρισία των ανθρώπων αλλά και στη ψυχική υγεία γενικότερα. Είναι αυτή η εποχή της ραγδαίας εξέλιξης και της τρομακτικής ταχύτητας που το ίντερνετ χρησιμοποιείται ενίοτε ως μέσο ψυχαγωγίας αλλά και ως μέσο που επηρεάζει τους ανθρώπους τόσο στην εμφάνισή τους όσο και στον τρόπο συμπεριφοράς τους. Κάποτε αυτό το έκανε και η τηλεόραση και συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία να το κάνει μέχρι και σήμερα.

Είσαι εσύ ένας άνθρωπος που δεν επηρεάζεται από το ίντερνετ; Αν ναι, να σηκώσεις το χέρι τώρα. Είμαι σίγουρος πως επηρεάζεσαι και μάλιστα πολύ. Γιατί αυτή η φίλη σου η οποία είναι σχεδόν γοητευτική να παίρνει παραπάνω likes από εσένα στο instagram; Και γιατί να σχολιάζουν περισσότεροι την εμφάνισή της από ότι τη δικιά σου; Και καλώς ή κακώς όλοι οι άνθρωποι δημιουργούμε πρότυπα από το ίντερνετ, τα βλέπουμε στη καθημερινότητά μας και κάνουμε ακριβώς ό,τι κάνουν.

Μια συγκροτημένη μάζα χωρίς κριτική σκέψη που ανάλογα του τρόπου που συμπεριφέρονται οι άλλοι, συμπεριφέρεται. Ας μη γελιόμαστε. Δεν είσαι ούτε και ο πρώτος αλλά ούτε και ο τελευταίος που θα δυσαρεστηθείς αν ανεβάσεις ένα τραγούδι πληγωμένο, να θαυμάσουν όλοι το πόσο πονάς, να το δείχνεις σε κάθε στιγμή της ζωής σου και αν οι ακόλουθοί σου στο δείξουν με λιγότερα likes εσύ θα πέσεις στα πατώματα. Το ξέρω. Ήμουν κάποτε κι εγώ από αυτούς τους ανθρώπους και πίστευα πως το να είσαι δημοφιλής είναι κάτι που αργότερα θα σε κάνει να νιώθεις αυτό το κάτι μοναδικό. Το συναίσθημα του να μιλάνε όλοι για σένα.

Στην εποχή της διαδικτυακής εξάπλωσης τόσο το φλέρτ όσο και οι φιλίες μέσω διαδικτύου έχουν αποκτήσει άλλη πνοή, καθένας λέει και κάνει ό,τι ακριβώς θέλει. Υπάρχει ο διαδικτυακός συμβουλάτορας που τα ξέρει όλα και φυσικά ο ξερόλας που θα βρεθεί στο δρόμο σου σε οποιαδήποτε πλευρά ακουμπήσεις στα social media. Είναι αυτός ο άνθρωπος ο οποίος από τη φύση του είναι ματαιόδοξος και προσπαθεί μέσω της εικονικής ζωής του να συμπαρασύρει και άλλους μαζί του.

Αυτός ο άνθρωπος που έχει μάθει στο αν δε μου κάνεις like δεν είσαι πια φίλος μου και κάτι τέτοια. Όλοι μας έχουμε από έναν τέτοιο γνωστό ή φίλο. Πηγαίνεις κάπου ένα διήμερο ταξίδι με τους φίλους σου για να χαλαρώσεις και να ηρεμήσεις και εσύ είσαι ο μόνος που δεν ασχολείσαι με τα social media. Έλα όμως που έρχονται για να κάνετε instastories να τα ανεβάσετε στο instagram για να δει ο κόσμος πόσο ωραία περνάτε, να το φωνάξουν, ρε παιδί μου, γιατί δεν αντέχουν να περάσουν δύο μέρες που δε θα τους αναζητήσει κανείς. Και εσύ από μέσα σου σκέφτεσαι «γιατί να τα περνάω αυτά εγώ;». Κι όμως τους αγαπάμε και έτσι.

Αυτό που βασικά πρέπει να σε ξεχωρίζει είναι να μην κάνεις ό,τι κάνουν οι άλλοι. Καταλήξαμε φωτοτυπίες χωρίς λόγο ύπαρξης και έχουμε χάσει μια προσωπικότητα κάπου εκεί έξω. Άνθρωποι φωτοτυπίες που, αν τους δεις στο δρόμο να περπατούν, καταλαβαίνεις ότι κάποιον μιμούνται, ότι ποτέ δεν έψαξαν τη βαθύτερη πλευρά του εαυτού τους και ότι ποτέ κάποιος δεν τους επισήμανε ότι όλα στη ζωή έχουν και ένα μέτρο. Άλλωστε το έχει πει καλύτερα ο Κλεόβουλος ότι «Παν μέτρον άριστον». 

Πρέπει στη ζωή μας να δουλεύουμε καθημερινά το εσωτερικό κομμάτι του εαυτού μας. Να είμαστε ξεχωριστές προσωπικότητες. Δε λέω να αποκόψουμε την έκθεση στα social media από τη ζωή μας, αλλά πάντα με όρια. Είναι ωραίο να τσαλακώνεσαι και ακόμα πιο ωραίο όταν αυτό το κάνεις με την καρδιά σου. Όχι για να το δείξεις στους άλλους και να εισπράξεις χιλιάδες likes και followers, αλλά γιατί πιστεύεις σε μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Ο εαυτός μας δημιουργείται και γαλουχείται από εμάς τους ίδιους. Αν ξέρεις να τον δαμάσεις καλά, τότε βλέπεις ότι δεν είσαι μια ακόμα πετυχημένη selfie στο instagram αλλά ένας χαρακτήρας με προσωπικότητα, όρια και αντοχές.

Συντάκτης: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή