«Ελεύθερη σχέση», χαλαρή, να το ξεκαθαρίσουμε απ’ την αρχή θέλαμε. Τουλάχιστον, έτσι νομίζαμε. Κανένας απ’ τους δυο δεν ήθελε προβληματισμούς και δεσμεύσεις σε ‘κείνη τη φάση. Ζούσαμε το τώρα, χωρίς τους φόβους του αύριο, χωρίς απαιτήσεις κι υποσχέσεις.

Αυτή η αίσθηση ότι δεν ξέρεις αν κι αύριο θα ‘χεις τον άλλον, ήταν το παιχνίδι του μυαλού που έφτιαχνε και τους δυο μας, κι έκανε την ερωτική επιθυμία ακόμα πιο έντονη. Μου άρεσε πολύ η ιδέα ότι για πρώτη φορά δεν είχα έλεγχο για το πού πάω και τι κάνω, μπορούσα να βγαίνω με τις παρέες μου και να κάνω ελεύθερα τη ζωή μου, χωρίς να νιώθω κανέναν περιορισμό. Και μετά να μπορούσα να σε δω, γιατί το θέλαμε κι οι δυο, κι αυτό το καινούργιο που ζούσα ήταν για ‘μένα όμορφα μυστήριο. Επιτέλους, ένιωθα ότι το σεξ μαζί σου δεν ήταν ποτέ ρουτίνα, γιατί απλά δε δινόταν στη συχνότητα που είχα μάθει κι είχα συνηθίσει στις μόνιμες σχέσεις μου. Όλα ιδανικά στην αρχή!

Έχοντας βγει από ένα χωρισμό, αυτή η λέξη «ελεύθερη» με βοήθαγε να μη φοβάμαι. Δε μου ζήταγες τίποτα, δεν ένιωθα ότι υπάρχει το «μαζί», κι αυτό μου ελάφραινε το μυαλό και την ψυχή. Δεν είχα κανένα φόβο ότι μπορεί να με αφήσεις, γιατί απλά δεν ήμασταν μαζί, οπότε ο μη φόβος της απόρριψης ήταν ο λόγος να πω «ναι» εκείνο το βράδυ που μου είπες ότι με θες, αλλά δεν είσαι για τίποτα παραπάνω. Νόμιζα ότι με βόλευε, ξεγελάστηκα, μέσα απ’ την ανασφάλειά μου, ότι αυτό ήθελα.

Και τώρα, λίγους μήνες μετά, η λέξη «ελεύθερη», που με γοήτευε, με στοιχειώνει. Σωστά τα είπες εσύ εκείνο το βράδυ, απλά εγώ δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτή η ελευθερία δεν ήταν για ‘μένα. Τώρα, λοιπόν, που αυτό το σεξ κι αυτά τα βράδια που επιλέγαμε να βρεθούμε, κατάφεραν να μου δημιουργήσουν συναισθήματα, μπλέχτηκα. Σηκώνεσαι και φεύγεις μετά, κι εγώ μένω εκεί, να ζω μέσα στη ζήλια μου, να αναρωτιέμαι με πόσες ακόμα μπορεί να ‘χεις «ελεύθερη σχέση».

Κι αυτή η ελευθερία που τόσο ήθελα, σήμερα με φθείρει ψυχολογικά, με φυλακίζει σε αμφιβολίες. Αυτό το παιχνιδάκι, σήμερα που υπάρχουν συναισθήματα, άρχισε να μη μου αρέσει, άρχισε να με πονάει. Γιατί εσύ μια χαρά ήξερες τι ‘ναι «ελεύθερη σχέση», εγώ δε σκέφτηκα ότι δε συνοδεύεται από ρομαντισμό, τρυφερότητα, αγάπη, όνειρα. Και σήμερα, που σε θέλω, αλλά όχι μόνο για να με καλύψεις ερωτικά, νιώθω κενό.

Πόσο αφελής ήμουν! Σχέση κι ελεύθερη, μα εξ ορισμού αντικρούονται αυτά, πώς θέλησα να τα συνδυάσω; Η ευθύνη δική μου για το μπέρδεμα. Εσύ έμπειρος κι εγώ αισθηματίας με πληγές. Ξεκαθάρισες το τοπίο κι εγώ αυτούς τους κανόνες της «ελεύθερης σχέσης» τους πέρασα στο ντούκου. Τώρα, όμως, θα τους θυμάμαι κι όταν ακούσω ξανά «ελεύθερη», θα το ζυγίσω καλά. Επιτρέπεται να ‘χουμε κι άλλους ερωτικούς συντρόφους, σεξ πάντα με προφυλάξεις και καμία δέσμευση. Γερά στομάχια θέλει η «ελεύθερη σχέση» κι έμπειρους παίχτες.

Και μετά από το τρίμηνο, ο απολογισμός της ρημαδιασμένης «ελεύθερης σχέσης», πικρία! Πετάω στον κάδο το «ελεύθερη» και κρατάω το «σχέση» με όλη τη σημασία της λέξης, για να μην περιορίζομαι, και να νιώθω ελεύθερη με την ουσία της έννοιας. Ελεύθερη να νιώσω, να ζητήσω, να προσφέρω. Αν χρειαστεί να φύγω, επιλέγω να σπάσω τη δέσμευση.

Συντάκτης: Ελένη Τουρλούκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη