Αυτή η ησυχία, σε στοιχειώνει. Έρχεται η ίδια σκέψη και σε τρομοκρατεί. Η ώρα που φεύγεις απ’ τη δουλειά και ξέρεις ότι θα επιστρέψεις σ’ ένα άδειο σπίτι. Η ώρα που αποχαιρετάς τους φίλους σου απ’ τη βραδινή έξοδο κι έρχεται έντονα μπροστά σου η εικόνα που βάζεις το κλειδί στην πόρτα και όλα είναι τόσο σκοτεινά, τόσο άδεια. Κάθε επιστροφή με το ίδιο συναίσθημα. Κενό! Και όσο δεν θες να το σκέφτεσαι, τόσο σε πιάνει η μιζέρια και η μοναξιά έχει γίνει φοβία.

Τριγυρνάς μέσα στο άδειο σπίτι και μεγεθύνεις στο μυαλό σου αυτό που σου συμβαίνει. Ξάφνου η μοναξιά γίνεται πρόβλημα κι όλα μοιάζουν να μην έχουν νόημα. Αποφεύγεις την επιστροφή στο σπίτι, βρίσκεις χίλιες δυο προφάσεις για να τριγυρνάς στους δρόμους. Φτάνει πολλές φορές νύχτα κι εσύ εκεί έξω, μ’ έντονη την επιθυμία να μη γυρίσεις και βρεθείς στους τέσσερις τοίχους να μονολογείς. «Όλοι σε καλύτερη μοίρα προχωράνε την ζωή τους και εγώ στασιμότητα». Τίποτα δεν σ’ ευχαριστεί, τίποτα δεν έχει αξία. Βυθίζεσαι στην εμμονή ότι η μοναξιά είναι αρνητική και υπερισχύει η θλίψη.

Και ξάφνου όλες οι σχέσεις φαίνονται καλύτερες από τη μοναξιά σου. Ακόμα κι ο καβγάς του γείτονα αποκτά αξία. Γιατί νιώθεις ότι η σιωπή κάποιες στιγμές είναι ανατριχιαστική. Σίγουρα είμαστε γεννημένοι για να ‘μαστε σε σχέσεις, όμως είμαστε γεννημένοι και για να μένουμε μόνοι. Μόνοι με τον εαυτό μας, μόνοι για να ηρεμήσει ο νους, μόνοι για να χαλαρώσουμε από την πίεση της ημέρας, μόνοι για να βγούμε από το συναισθηματικό κομφούζιο ενός χωρισμού, μόνοι για να καταλάβουμε τι ζητάμε από τον έρωτα.

Όμως αυτά ενώ είναι τόσο πολύτιμα για όλους, παράλληλα δίνουν κι ένα αίσθημα απομόνωσης. Σήμερα που η μοναξιά βρήκε ανοιχτή την πόρτα σου και τρύπωσε, είναι ευκαιρία να την καλωσορίσεις. Εσύ θα επιλέξεις για πόσο θα τη δεχτείς στο σπιτικό σου. Αφιέρωσε χρόνο σε σένα για να την απολαύσεις και ν’ ανακαλύψεις τα σημαντικά πράγματα για τον εαυτό σου. Κάνε κάτι που αν είχες δίπλα σου ανθρώπους, θα ήσουν αναγκασμένος να το στερηθείς. Φρόντισε τον εαυτό σου, ξεκίνα ένα χόμπι, κάνε νέες γνωριμίες. Εδώ πρόσεξε μην ξεγελαστείς από τον φανταστικό κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, γιατί απέχουν πολύ από την πραγματικότητα της κάθε πόρτας. Δώσε ευκαιρίες σε νέες γνωριμίες, σε νέες φιλίες. Με το να μένεις υπερβολικά πολλές ώρες κλεισμένος στο σπίτι, σίγουρα δε θα φτιάξεις το συναίσθημά σου. Άνοιξε την πόρτα σου και την καρδιά σου και θ’ ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σ’ ευχαριστεί.

Κι αν η μοναξιά σου έχει φτάσει να γίνει φοβία, τότε σαν πρώτο βήμα, έλα να αποδεχτείς ότι φοβάσαι. Αναρωτήθηκες τι μπορεί να υπάρχει πίσω απ’ αυτό τον φόβο; Αν γυρίσεις στα πρώτα στάδια της ζωής σου, ίσως υπήρχε κάποια συναισθηματική στέρηση, ένας αποχωρισμός που σε σημάδεψε. Σήμερα λοιπόν, σε μια κατάσταση που καλείσαι να είσαι μόνος, ασυνείδητα βιώνεις τον ίδιο φόβο που ένιωσες ως παιδί. Φόβος εγκατάλειψης και παράλληλα ανάγκη να σου δείχνουν ενδιαφέρον, αγάπη, αποδοχή. Μια πιθανή εξήγηση αποτελεί ένα γεγονός που μπορεί για σένα να ήταν τραυματική εμπειρία, οπότε η αίσθηση ότι θα μείνεις μόνος έχει συνδυαστεί στο μυαλό σου με κάτι κακό που θα συμβεί. Ίσως να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που φοβάσαι, όπως π.χ. το σκοτάδι, μην μπει κάποιος στο σπίτι και είναι απαραίτητο να παρατηρήσεις τις σκέψεις σου για να το ανακαλύψεις.

Όσο αποφασίσεις να μείνει εκεί η μοναξιά σου, δες τη σαν ένα δώρο που ήρθε για να σ’ εξελίξει και να σου μάθει νέες πτυχές του εαυτού σου. Πάρε δυο βαθιές ανάσες κι αποφάσισε πως εσύ θα ορίσεις τη σκέψη σου προς την κατεύθυνση που επιθυμείς. Κι εκείνη, δε θα έχει άλλη επιλογή από το να σε ακολουθήσει. Κι έτσι η μοναξιά από φοβία θα γίνει ελευθερία.

Συντάκτης: Ελένη Τουρλούκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου