Τους έχω συναντήσει κι εγώ. Τους έχεις συναντήσει κι εσύ. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας! Όχι, δεν αναφέρομαι σε UFO αλλά σε εκείνα τα άτομα που τυχαίνει να είναι φοιτητές ή απόφοιτοι σχολών συγκεκριμένων επιστημονικών αντικειμένων. Τι χαρακτηριστικό έχουν; Κοιτάνε αφ’ υψηλού, δεν παραλείπουν ποτέ να σου υπενθυμίσουν πόσο δυσκολότερες είναι οι σχολές τους απ’ τη δική σου και τέλος μας σπάνε τα νεύρα. Τι σου θύμισα τώρα!

Φυσικά και δε χρειάζεται να ανήκεις σε ένα απ’ τα επονομαζόμενα «ελίτ» αντικείμενα για να είσαι σνομπ. Ο σνομπισμός, όπως και να το κάνουμε, πρέπει να πηγάζει από μέσα σου, να το γράφει στο κούτελό σου και πιο πολύ στο σφιγμένο σου χαμόγελο. Υπάρχουν όμως δύο-τρία συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία τα οποία ελκύουν ανεξέλεγκτα ανθρώπους με μπλαζέ ύφος, αίσθημα πλαστής ανωτερότητας και φιλοσοφία ζωής το «δεν είμαστε όλοι ίσοι κι όμοιοι». Αυτοαποκαλούμαστε συνάδερφοι πριν καν αρχίσουν τα μαθήματα και νομίζουμε ότι όλα τα γκομενάκια θα πέσουν ξερά μόλις ενημερωθούν για το κύρος των σπουδών μας! Ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε και προπάντων δε γενικεύουμε!

Κακά τα ψέματα, κομπλεξάρες υπάρχουν παντού. Μιλάμε για εκείνον το φοιτητή, που χωμένος πίσω από τόμους των χιλίων σελίδων και βάλε, θα στραβοκοιτάξει τους διπλανούς που περνάνε τα μαθήματα με τις παρουσιάσεις απ’ τα αμφιθέατρα. Είναι ο ίδιος που ειρωνικά θα παρακινήσει τη φοιτήτρια παιδαγωγικού «να παίξει με τις πλαστελίνες της». «Ο καθένας παίζει με ό,τι μπορεί κι εσύ κυρίως με τα νεύρα μας» είναι η μία κι οικουμενική απάντηση. Αντιπαθής ακόμη και στους συναδέρφους του, πρέπει κάποιος επιτέλους να τον βάλει στη θέση του μήπως και πάψει επιτέλους να γκρινιάζει για κάτι που εκείνος επέλεξε στο κάτω-κάτω της γραφής. Αν πάλι ήταν επιλογή άλλου, τα θερμά μας συλλυπητήρια!

Μιλάμε όμως και για όλους, εκείνους που αν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι τους φτάνουν τρεις μέρες διάβασμα για να χτυπήσουν και βαθμό, θα αναρωτηθούν πόσο βλάκας μπορεί να είναι κάποιος που διαβάζει απ’ την αρχή του εξαμήνου και τελικά πετυχαίνει ένα ταπεινό πεντάρι. Επίσης, για όλους εκείνους που γκρινιάζουν για τις εκατό σελίδες ύλη ενώ όλο το εξάμηνο η πιο κοντινή απόσταση που έφτασαν σε μάθημα ήταν κάτι πρωινοί καφέδες στο κυλικείο.

Μερικές πληροφορίες για την ενημέρωσή σας. Υπάρχουν σχολές με καθημερινές, πρωινές και πολύωρες παρακολουθήσεις, αμέτρητα εργαστήρια κι ύλη μαθημάτων μεγαλύτερη από όλα τα επεισόδιά της «Λάμψης» και του «Καλημέρα ζωή» μαζί! Απίστευτο, όμως αληθινό!

Αξία δεν αποκτάς ούτε με τις selfies με την άσπρη ποδιά, ούτε με τα καθημερινά check in σε αμφιθέατρα πάσης φύσεως δικαίου και ποινικού κώδικα πάντα στην τρίχα και με ψηλοτάκουνα, ούτε φυσικά με τις επιδεικτικές συζητήσεις περί κυκλωμάτων και τεχνητής νοημοσύνης.

Την αξία σου θα την αποδείξεις όταν θα γίνεις γιατρός και θα αρνηθείς το φακελάκι για να χειρουργήσεις τους ανήμπορους. Όταν ως δικηγόρος θα καταφέρεις να κερδίσεις την πρώτη σου δίκη με θεμιτά μέσα. Αλλά σκέψου ότι ανάλογη αξία, θα αποκτήσει κι ο δάσκαλος ο οποίος με το ρόλο του παιδαγωγού θα αναλάβει τους πρώτους μαθητές για να τους διδάξει απ’ την άλφα-βήτα μέχρι την ειλικρίνεια και την τιμιότητα. Αντίστοιχα, ο κάθε μεροκαματιάρης που δουλεύει απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ για να ζήσει την οικογένειά του κι είναι κι εκείνη η νοικοκυρά που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της για να αναθρέψει τα παιδιά της και να τα κάνει σωστούς ανθρώπους.

Πριν αυτοαναγορευθείς λοιπόν μικρός Θεός, φαντάσου μια κοινωνία μόνο με γιατρούς, δικηγόρους και μηχανικούς! Ποιος θα μάθαινε γράμματα στα παιδιά μας; Ποιος θα έφτιαχνε το καρβέλι που συνοδεύει το λαδερό το μεσημέρι; Πού θα έβρισκες τα πορτοκάλια για τη βιταμίνη C; Πώς θα είχες γάλα για τα corn flakes;

Για αυτό, μικρέ μου φοιτητή, κατέβα απ’ το βάθρο που σε έχουν ανεβάσει γονείς, γείτονες και το λοιπό συγγενολόι και δες πώς έχουν τα πράγματα. Έχεις ακούσει ποτέ την έκφραση «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της»; Ε, δε θα κάνει καμία εξαίρεση αποκλειστικά για ‘σένα.

Ο μισθός του σερβιτόρου θα είναι ο ίδιος στο παραθαλάσσιο τουριστικό ταβερνάκι. Δεν έχει σημασία που εσύ ενδέχεται να σώσεις τον πελάτη από βέβαιο πνιγμό όταν το καλαμαράκι του σφηνωθεί στο λαρύγγι ή θα βιδώσεις και μία λάμπα παραπάνω με την ιδιότητα του ηλεκτρολόγου. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.

 

Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Θεοδώρα Μαρία Βένου