Ένα φιλί μόνο. Ήταν ένα απλό φιλί, απρόσμενο, αναπάντεχο που το ήθελες τόσο. Μόνο αυτό χρειαζόταν για να αντιληφθείς πόσο τελικά το προσδοκούσες. Ήταν με εκείνο το πρόσωπο που παραμόνευε στο μυαλό σου συνεχώς. Ήταν απωθημένο, γιατί δεν τολμήσατε να μιλήσετε, παρά μόνο με τα μάτια. Μα τελικά, συναντήθηκαν τα χείλη σας.

Όλα όσα θέλεις να κάνεις και να πεις τα εκφράζεις με ένα φιλί. Είναι η ένωση δύο ανθρώπων και ο τρόπος να πεις αυτά που έχεις μέσα σου. Άλλα φιλιά είναι αδιάφορα, κάποια έγιναν κατά λάθος κάπου στο μεθύσι σου, ενώ αυτά που τα χαρακτηρίζει το πάθος ενώθηκαν με τα χείλη που επιθυμούσες τόσο καιρό. Ήταν ένα δυνατό φιλί σαν να φιλούσες πρώτη φορά. Διαφορετικό άγγιγμα που δεν περίμενες, μα τελικά είχες δίκιο να το σκέφτεσαι. Άραγε, να έχουν φιλήσει έτσι πάλι; Σταμάτησε ο χρόνος για λίγο με σκοπό να ζήσεις αυτό το φιλί με όλη του τη σημασία. Ίσως, να μην είχες άλλη ευκαιρία και δε θα έπρεπε να την αφήσεις.

Τα δυνατά φιλιά δε γνωρίζουν από «πρέπει», έχουν ένταση και διάρκεια. Δε μιλάμε για ένα πεταχτό φιλί ή για ένα φιλί που ακούμπησαν απλώς τα χείλη. Τα φιλιά αυτά είναι αλλιώτικα, από εκείνα που θυμάσαι τα χείλη σου να είναι υγρά και δαγκωμένα με πάθος. Λες και δεν έχεις ξαναφιληθεί έτσι. Και μήπως αυτός είναι και ο σκοπός τέτοιων φιλιών. Δίνονται για να εκφράσουν το ανεπανάληπτο. Σταματάει ο χρόνος, ενώ κάτι μέσα σου σε ξυπνάει και φωνάζει πως είναι το ένα και μοναδικό. Μάλλον δε θα συμβεί ξανά. Γιατί να έχουν τέλος τέτοια φιλιά; Τι τους εμποδίζει για ένα ακόμη πιο ισχυρό;

Μπορεί να σκεφτείς ότι αυτό και μόνο αρκούσε -ή και όχι. Σίγουρα όχι. Δεν αρκεί ένα φιλί κι ας είχε την ασυνήθιστη ροή. Αναζητά την ένωση των κορμιών, τα περισσότερα αγγίγματα και τα έντονα βλέμματα. Ίσως, δε θα επαναληφθούν. Δε σε αφήνει να τα γευτείς, να τα χορτάσεις όπως εσύ θέλεις. Άδικο από τη μία, αλλά το γνωρίζατε κι ας μη το είπατε. Τα είπε όλα το φιλί σας. Σας πρόδωσε από μόνο του. Το μοναδικό που σου έμεινε από εκείνο το άτομο. Απωθημένο. Λέξη που ποτέ δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό σου, γιατί δεν υπήρχε στη ζωή σου. Τώρα θα την καταγράψεις στα συναισθήματά σου.

Οι άνθρωποι είναι περίεργοι, μπλέκονται με τις σκέψεις τους χωρίς να γνωρίζουν το γιατί, τα «μη» και τα «δεν». Κι αφού το κάνουν και έχουν ό,τι ποθούν, το αφήνουν να φύγει κάπως εύκολα με το απωθημένο να ισχυροποιεί τη θέση του. Πήραν μια μικρή γεύση και έκαναν φτερά. Γυρίσατε σπίτι με την αίσθηση των χειλιών σας να έχουν κρατήσει την υφή. Παρ’ όλη την ένταση που νιώθατε κανένας σας δε θα έκανε την επόμενη κίνηση. Ένα μήνυμα, ένα τηλέφωνο, μια συνάντηση. Τίποτα από αυτά. Έμεινε στη δική του τύχη με τη μοναδική του ανάμνηση.

Τα πολύ καλά φιλιά δόθηκαν μία φορά. Τα δυνατά με το πάθος δυο σωμάτων να φωνάζουν πόσο το ήθελαν. Δε θα επαναληφθεί αυτό το φιλί. Μπορεί να περάσει αρκετός χρόνος για να γίνει άλλη μια απόπειρα. Αυτό το φιλί θα σου μείνει, γιατί αυτό σε κράτησε εκείνο το βράδυ.

Και πού ξέρεις, ίσως μια μέρα να συναντηθούν τα χείλη σας όπως τότε.

 

Συντάκτης: Μαρία Παράσχου
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα