Συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε παρομοιώσεις για τα πάντα στη ζωή. Είναι ίσως ένας τρόπος να την καταλάβουμε καλύτερα ή μάλλον πιο εύκολα. Ξέρεις από μπάσκετ; Σίγουρα θα ‘χεις ακούσει τον όρο “rebound”. Η μπάλα αποτυγχάνει να μπει στο καλάθι και κάποιος παίχτης καταφέρνει να την πιάσει. Υπάρχουν, λοιπόν, κι οι σχέσεις rebound. Κάποιος μόλις έχει βγει από μια σχέση, το αποτυχημένο καλάθι δηλαδή, και ξεκινάει αμέσως ή πολύ γρήγορα μια άλλη σχέση μ’ ένα νέο πρόσωπο.

Πάντα, μια νέα γνωριμία και δη μια σχέση, αποτελούν εύφορο έδαφος για ενθουσιασμό. Πλημμυρίζεις απ’ τη χαρά του καινούργιου και την περιέργεια του αγνώστου που θέλεις με όλη σου τη δύναμη να γίνει γνωστό. Λαχταράς την επικοινωνία, την επαφή. Ανυπομονείς για όλα. Θέλεις να ‘σαι η πρωταγωνιστική έννοια για τον άλλον. Η πρώτη σκέψη το πρωί κι η τελευταία το βράδυ. Ταυτόχρονα, αρχίζουν να μπαίνουν στο παιχνίδι κι άλλοι παίχτες, οι φόβοι κι οι ανασφάλειες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, της σχέσης rebound, είναι δυνατοί αυτοί οι παίχτες. Έρχονται σαν μικρά διαβολάκια στ’ αφτιά σου και σου ψιθυρίζουν διάφορα. Σου θυμίζουν ότι το πρόσωπο που είστε πλέον μαζί, πρόσφατα βγήκε από μια άλλη σχέση. Σε βομβαρδίζουν χωρίς οίκτο μ’ ερωτήσεις.

«Έχει, όντως, τελειώσει; Μήπως δεν έχει ξεκολλήσει απ’ τα παλιά; Μήπως τρέφει ακόμα αισθήματα για το προηγούμενο από ‘μένα άτομο; Μήπως το σκέφτεται ακόμη; Τι σημαίνω εγώ;» Και δε φτάνουν όλες αυτές οι ερωτήσεις. Προσπαθούν να φωλιάσουν μέσα σου, να σε κυριεύσουν. Είναι δυνατοί παίχτες. Αδιαμφισβήτητα! Θυμήσου, όμως, ανήκουν στην αντίπαλη ομάδα. Και σε ρωτάω, θα τους αφήσεις να σε νικήσουν; Από ‘σένα εξαρτάται.

Ένα «όχι» είναι εξίσου δυνατό μ’ ένα «ναι». Εσύ επιλέγεις στρατηγική στο παιχνίδι. Από εσένα εξαρτάται η απόδοσή σου. Χρειάζεται ν’ αποφασίσεις. Πας για τη νίκη ή για την ήττα; Δεν είναι εύκολο, καθόλου. Είναι κυριολεκτικά ένας αγώνας. Ένας αγώνας με το μέσα σου, με τις ανασφάλειές σου και τους –αβάσιμους ίσως– φόβους σου. Δες το σαν πολύτιμη ευκαιρία να ερμηνεύσεις ό,τι σε φοβίζει, να τα φωτίσεις, να τ’ αφήσεις πίσω σου και να προχωρήσεις μπροστά, να ζήσεις κάτι όμορφο με τη νέα σου σχέση. Πάμε να παίξουμε;

Πριν από κάθε αγώνα χρειάζεται προετοιμασία. Τι περιλαμβάνει; Προσωπική προπόνηση και μελέτη του αντιπάλου. Ας τον μελετήσουμε τότε. Από πού πηγάζει η κάθε ανασφάλεια για τη δύναμη της νέας σου σχέσης; Με τι τροφοδοτείται; Ίσως απ’ τη διαδεδομένη άποψη ότι οι άνθρωποι μέσα μας δεν τελειώνουν έτσι εύκολα και γρήγορα. Ναι, αυτό είναι αλήθεια, κανείς δε θα πει το αντίθετο. Όχι, όμως, με την έννοια ότι υπάρχει κόλλημα. Αυτή είναι μια στερεοτυπική αντίληψη.

Είναι γεγονός, οι αναμνήσεις, οι σκέψεις και τα συναισθήματα για έναν άνθρωπο που μοιραστήκαμε μια σχέση δεν εξαφανίζονται διά μαγείας μόλις ακουστεί η λέξη «χωρίζουμε». Ίσως υπάρχουν μέσα μας για καιρό, ίσως και για όλη μας τη ζωή. Είναι καλό να συμβαίνει, όχι κακό. Γιατί να πρέπει να σβήσουμε απ’ τη μνήμη μας κάτι όμορφο που ζήσαμε; Είναι κι αυτό κομμάτι μας. Δικό μας.

Ας σκεφτούμε πιο καθαρά. Όλοι φέρουμε ένα παρελθόν. Στο παρόν, όμως, εσύ είσαι η επιλογή. Το πότε είναι κανείς έτοιμος να ξεκινήσει μια καινούργια σχέση δεν μπορεί να καθοριστεί χρονικά. Απλώς προκύπτει. Προκύπτει όταν είσαι μέσα σου ξανά διαθέσιμος για την επόμενη εμπειρία. Σίγουρα υπάρχουν πολλά παραδείγματα γύρω μας και στον καθένα μας μπορεί να ‘χει συμβεί να ξεκινήσει κάτι νέο χωρίς να ‘χει τελειώσει μέσα του, χωρίς να ‘χει ξεκαθαρίσει, το προηγούμενο, με αποτέλεσμα ν’ αποτύχει και να λήξει άδοξα. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα.

Ας επανέλθουμε. Εσύ είσαι η επιλογή τώρα. Το άτομο πλάι σου έχει δηλώσει την επιθυμία να ‘σαι ο βασικός παίχτης στη ζωή του. Το άγχος της απόδοσης, που ίσως νιώθεις, δηλαδή αν θα σου δοθεί ολοκληρωτικά, αν υπάρχεις μόνο εσύ στη σκέψη, στα θέλω και στην καρδιά του άλλου στο παρόν, παίρνει θέση στα μάτια σου. Σαν να φοράς γυαλιά ηλίου μέσα στη νύχτα. Γυαλιά με μαύρο φακό, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να σ’ εμποδίσουν να δεις την πραγματικότητα. Θ’ αναρωτιέσαι τώρα ποια είναι αυτή. Πολύ απλά, η αλήθεια είναι μία: Κάθε σχέση έχει τους λόγους της να προκύψει, να υπάρξει, να διαρκέσει, να προχωρήσει, για όσο. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το πόσο. Είναι πάντα άγνωστο. Το μόνο που ξέρεις είναι ότι στο χέρι σου είναι να το ζήσεις. Απλώς αφέσου και ζήσε το.

Εγγυήσεις δεν υπάρχουν. Εμπιστεύσου εσένα, εμπιστεύσου το ταίρι σου. Έχεις την επιλογή. Η μπάλα είναι στα χέρια σου. Μπορείς να βάλεις εσύ το καλάθι!

Συντάκτης: Φρόσω Κωνσταντάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη