«Ποια είναι η πιο δυνατή στιγμή σας από τότε που συναντηθήκατε;» Τι όμορφη ερώτηση και πόσο ενδιαφέρουσες οι απαντήσεις που μπορεί να δοθούν, too much ρομαντικό ε; Ας είναι! Όταν αυτή η ερώτηση φτάνει σ’ ένα ζευγάρι, σ΄ έναν έρωτα ή αν αφορά ακόμα και μία παλιά σχέση και δεν παίρνει ξεκάθαρη απάντηση, τότε κάτι πραγματικά καλό έχει συμβεί. Αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την καλύτερη στιγμή σας, μήπως μόλις την ανακάλυψες;

Να ήταν τότε που ήρθε για πρώτη φορά με καφέ στη δουλειά σου; Τότε που δεν ήξερες ποιος είναι ο άνθρωπος δίπλα σου, που είχες φοβερή αγωνία, αλλά δεν ήθελες να τελειώσει αυτή η πρώτη συνάντηση. Μήπως ήταν τότε που δεν ξεκολλάγατε ο ένας από τον άλλον και όλα τα σχέδια ήταν κοινά; Όχι όχι, σίγουρα η καλύτερη στιγμή σας ήταν σ’ εκείνες τις δύσκολες μέρες, που δεν μπορούσες να δεις τον άνθρωπό σου και τον ένιωθες πιο κοντά σου από ποτέ. Εκείνη την ημέρα όμως, τη σημαντική σου, κατάφερε και ήταν ανάμεσα στους πολλούς το δικό σου ξεχωριστό άτομο. Δεν ήταν δύσκολο να βρεις το βλέμμα που σε κάνει να νιώθεις ασφάλεια και πανικό το ίδιο δευτερόλεπτο. Τελικά δύο ζευγάρια μάτια έκαναν και πάλι το μαγικό τους, όλα πήγαν καλά και ήταν εκεί να το μοιραστείτε μαζί. Μοιρασμένη χαρά, είναι πάντα μεγαλύτερη χαρά. Μπορεί η πιο όμορφη στιγμή σας να είναι εκείνο το βράδυ που χωρίς ενδοιασμούς, ερωτήσεις και ρούχα αφεθήκατε σε αυτό που σας συμβαίνει. Εκείνη τη φορά που δε σας αιφνιδίασαν σκληρές απορίες, με απαντήσεις που δε θα δοθούν ποτέ.

Σκέφτεσαι ακόμη το ερώτημα και δεν μπορείς να βγάλεις άκρη. Μήπως αυτό είναι το καλύτερο σημείο τελικά; Μήπως αυτό είναι το πιο σημαντικό στον έρωτα, οι ωραίες στιγμές, εκείνες που ξεχειλίζουν πάθος και πληρότητα, που γελούν από μακριά και λάμπουν πίσω από τα βλέφαρα, που δεν μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του χεριού; Είναι εκείνο το σημείο που πιστεύεις ότι τα έχεις ζήσει όλα, είσαι γεμάτος από αγάπη κι έρχεται η επόμενη στιγμή που καταρρίπτει τις προηγούμενες και όλο από την αρχή ξανά.

Πώς να ξεχάσεις εκείνο το βράδυ που επέλεξε να βρεθεί κοντά σου, ενώ δεν ήταν «η μέρα σας»; Ένιωσε όμως την ανάγκη σου, χρειαζόσουν την παρουσία και όχι τη σκιά και ήταν εκεί, χωρίς να το ζητήσεις, χωρίς να το φωνάξεις. Για όλες εκείνες τις φορές που επέλεξε εσένα, ενώ υπήρχαν τόσες διαθέσιμες επιλογές, για όλες τις φορές που σε ησύχασε χωρίς να σου πει κάτι που δεν ήξερες. Για εκείνες τις φορές που η απόσταση σας έδωσε όλες τις απαντήσεις που αγωνιωδώς αναζητούσατε και η επαφή σας τις επιβεβαίωσε πανηγυρικά. Γι’ αυτές τις στιγμές αξίζει να ζεις τον έρωτα και να μη δειλιάζεις μπροστά από το όνομά του, γιατί θα ‘ρθουν πολλές που θα είναι δύσκολες, αλλά οι καλές θα τις ξεπερνούν πάντα. Για όλα εκείνα που εσύ ποτέ δε θα έκανες και μαζί με αυτόν τον άνθρωπο δεν είχες καν άλλη επιλογή. Δεν υπήρχε εναλλακτικό σενάριο στο μυαλό σου, δε δίστασες, απλώς συνέβη. Γι’ όλα αυτά που δεν μπορούσες να εξηγήσεις και τα χείλη είχαν την απάντηση που έψαχνες αγχωτικά. Για όλα εκείνα που αγνοούσες, που αρνιόσουν να δεις και πίστευες πως δεν ήσουν.

Όταν έχεις ζήσει τόσο δυνατά, μη διστάζεις να πεις ότι δεν ξεχωρίζεις την αγαπημένη σου στιγμή σας, όχι γιατί καμία δεν ήταν τόσο ιδιαίτερη, αλλά γιατί την πιο ωραία σας στιγμή δεν τη ζήσατε ακόμη. Είναι σαν εκείνα τα ταξίδια που δεν έχεις πάει, τα ηλιοβασιλέματα που δεν έχεις δει και τις γεύσεις που δεν έφτασαν ακόμα στον ουρανίσκο σου. Δεν πειράζει αν δεν έχεις απάντηση σε κάθε ερώτημα, ταξίδεψες σε τόσες στιγμές σας και αυτό ίσως αρκεί.

Κι όσο σκέφτεσαι τι θα πεις τελικά, γυρίζεις απότομα σα να ξέρεις ότι μπήκε εκείνος ο άνθρωπος που δε σου ζήτησε ποτέ ευκολοχώνευτες απαντήσεις σε ερωτήματα που δε συμπαθήσατε αρκετά. Κοιτάζεστε και ξέρεις ήδη ποια είναι η σωστή απάντηση, αυτό το βλέμμα που σε κάνει να ξεχνάς κάθε ερώτηση. Κάποτε θα κορόιδευες γι’ αυτές τις μελούρες, τώρα όμως ξέρεις. Τελικά αυτή τη στιγμή που συναντιούνται τα βλέμματά σας, δε θα την άλλαζες με καμία.

Συντάκτης: Ελεάννα Μαυροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου