«Ματιές που ανταλλάχθηκαν ήταν σαν δόρατα», που έλεγαν κι οι αρχαίοι. Οι περισσότερες ερωτικές διασυνδέσεις ξεκινάνε με ματιές, μεταξύ των δύο ενδιαφερομένων. Πολλοί είναι αυτοί που κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην πρώτη ματιά και την αναπολούν με νοσταλγία, αλλά πολλοί δε σκέφτονται ότι αυτή η ματιά, προς έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλάζει χαρακτηριστικά, με τις επερχόμενες εξελίξεις. Συχνά, η ερωτική έλξη δυο ανθρώπων εκδηλώνεται στην αρχή της με πιο έμμεσους ή και ήπιους τρόπους∙ ειδικά, αν υπάρχει κάποιου είδους επιφυλακτικότητα. Κάποια στιγμή ξεκινάει να υπάρχει κι η σωματική επαφή, αλλά δεν πρόκειται γι’ αυτό που μας έρχεται πρώτο στο μυαλό αυτή τη στιγμή.

Πρόκειται για αμήχανα σταυρωτά φιλιά στο μάγουλο, ενθαρρυντικά χτυπήματα στην πλάτη κι ενδεχομένως, κάποιο τρυφερό χάιδεμα στο χέρι, που δεν αντέξαμε να συγκρατήσουμε. Σαν να ξενερώσαμε κάπως, όμως· ακριβώς αυτή είναι η στιγμή που αρχίζει να αλλάζει το πρωταρχικό σου βλέμμα∙ από γλυκό κι ερωτικό, γίνεται πιο αιχμηρό κι διεκδικητικό. Κι όχι μόνο το δικό σου, αλλά και του ανθρώπου στον οποίο απευθύνεται. Το παρατήρησες κι εσύ ο ίδιος πολλές φορές και συγκρατήθηκες για άλλη μια φορά, πιστεύοντας πως παρανόησες.

Οι προθέσεις που έχεις τώρα δεν μπορούν να γίνουν πράξη στο κοινό πια ραντεβού σας, που τελειώνει άδοξα. Μία απ’ τις προθέσεις σου, εκτός των άλλων, είναι αυτός ο άνθρωπος να πάρει τη θέση της στοίβας με τα ρούχα που δημιούργησες στην άλλη πλευρά του κρεβατιού σου, ψάχνοντας το τι θα φορέσεις στο ραντεβού σας. Δε σκέφτεσαι πια τα χείλη σας να ακουμπούν μόνο μεταξύ τους, αλλά να αγγίζουν πολλά σημεία των σωμάτων σας. Φαντάζεσαι τα χέρια του να σφίγγουν τη μέση σου, την ώρα που οι ανάσες σας ενώνονται. Όταν επεξεργάζεσαι τις σκέψεις σου γι’ αυτόν τον άνθρωπο, αισθάνεσαι ντροπή σ’ ένα βαθμό, σκεπτόμενος ότι τις εξωτερικεύεις, ακόμα και στον καλύτερό σου φίλο. Πολλές φορές αμφιβάλλεις για το αν θα ήθελε το ίδιο κι ο άλλος, λόγω ανασφάλειας, φόβου, αμφισβήτησης και άλλων παρεμφερών, που καλό θα ήταν να καταπολεμήσεις. Δε χρειάζεσαι τέτοιου είδους σκέψεις. Πώς, όμως, μπορείς να είσαι σίγουρος για τις επιθυμίες του άλλου;

Όπως έχει ειπωθεί πολλάκις, ο βήχας, ο έρωτας και κάτι ακόμα δεν κρύβονται! Μακροπρόθεσμα βλέμματα −προπάντων σε σημεία που δεν κοιτάζουν όλοι με άνεση−, επιδίωξη οποιασδήποτε σωματικής επαφής με κάποια διάρκεια, λόγια που υποκρύπτουν σχετικά υπονοούμενα είναι κάποια απ’ τα μηνύματα που θα πρέπει να αρχίσεις να διαβάζεις επιτέλους, όπως και να απαντήσεις σ’ αυτά. Παρατηρώντας τη συμπεριφορά της απέναντι πλευράς, μπορείς να βρεις λίγο θάρρος να κάνεις την κίνηση για το επόμενο βήμα, που τόσο ποθείτε. Είναι τόσο φανερά τα σημάδια, που μπορεί να γίνουν αντιληπτά κι απ’ τους γύρω. Όταν κάποιος σε ρωτάει τι τρέχει μεταξύ σας, ίσως έχεις αργήσει λίγο να εξάγεις τα συμπεράσματά σου. Το να είσαι μπερδεμένος από μόνος σου είναι κάτι που επίσης φαίνεται απ’ τη δική σου συμπεριφορά και δεν εξυπηρετεί ιδιαίτερα στην εκπλήρωση του σκοπού σου. Έστω τώρα, που αντιλήφθηκες ότι θέλει να σε «πειράξει», όσο θέλεις κι εσύ, πώς μπορείς να το εκδηλώσεις;

Το να είσαι άμεσος όταν βρεθείτε μόνοι σας, λέγοντας «Καίγομαι για σένα, θέλω να τα κάνουμε όλα τώρα!», αναφέροντας μια ιδέα, ή δίνοντας ξαφνικά ένα παθιασμένο γαλλικό φιλί, είναι κάτι που σίγουρα θα εκτιμηθεί. Θα είναι κι ένα ακόμα πειστήριο πως άξιζε η αναμονή. Απ’ την άλλη, αν δε θέλεις να είσαι εσύ ο τολμών, μπορείς να δείξεις μια παραπάνω άνεση και διαχυτικότητα, αφήνοντας πια στην άκρη τους ενδοιασμούς σου, ώστε να καταρριφθούν κι απ’ την άλλη πλευρά και να γίνουν οι επιθυμητές ενέργειες. Σε οποιαδήποτε των περιπτώσεων, χρειάζεται η συμβολή και των δύο πλευρών κι αυτό θα γίνει αυτόματα, με την πρώτη φωτεινή ένδειξη δεκτικότητας. Κι όταν έρθει η στιγμή που θα επικοινωνήσετε ερωτικά, μην είσαι μαγκωμένος, άσε τον εαυτό σου ελεύθερο να το βιώσει στο ποσοστό που θα ήθελε. Θα σου δοθεί η ευκαιρία να κάνεις τις σκέψεις σου εμπειρίες και οφείλεις να την αξιοποιήσεις στο έπακρον∙ δεν έχουν όλοι αυτήν την τύχη!

Επομένως, την επόμενη φορά που θα νιώσεις πως σε κοιτάει επίμονα, αντί να κάνεις πως δεν το καταλαβαίνεις, γύρνα και κοιταχτείτε στα μάτια. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να πεις κάτι, χωρίς καν να σου πάρει κάποιος κουβέντα! Άλλωστε, οι πράξεις είναι πιο έμπιστες από τα λόγια κι αυτές καθορίζονται απ’ το πώς αισθανόμαστε. Δεν έχει κανένα νόημα να θέτουμε το σώμα μας στην αθόρυβη λειτουργία, εφόσον τα σημάδια είναι προτρεπτικά. Ας μην αφήνουμε άλλο τα γεγονότα να λαμβάνουν χώρα μόνο μέσα στο μυαλό μας. Ας πάψουμε να βάζουμε φραγμούς στον ίδιο μας τον εαυτό με τις ίδιες μας τις σκέψεις. Όσο καταπιέζουμε τις πράξεις μας να μη συνάδουν με τα αισθήματά μας, δίνουμε μπερδεμένα ή και λανθασμένα μηνύματα, που μόνο εναντίον μας λειτουργούν. Κρίμα δεν είναι;

 

Συντάκτης: Ελένη Βαλαβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου