Μέσα σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την κατάρρευση του ρομαντισμού. Άραγε, πόσο κρατάει το «για πάντα» και τι εστί μονογαμία; Πολλές νέες απορίες ενδέχεται να σας δημιουργηθούν μετά από την κεραμίδα που θα σας πετάξω. Φαίνεται λοιπόν, πως και οι πιγκουίνοι, -τους οποίους και είχαμε για τα πιο τρυφερά και ρομαντικά όντα του πλανήτη-… χωρίζουν! Ναι, καλά το κατάλαβες, οι πιγκουίνοι -τα πιο πιστά όντα στον πλανήτη-, φαίνεται πως δεν είναι πια τόσο μονογαμικά.
Όσοι πιστεύουν ακόμα στον ρομαντισμό, όλο και λιγοστεύουν. Είτε άνθρωποι είτε πιγκουίνοι. Μια νέα έρευνα, λοιπόν, αναφορικά με τα γλυκά πιγκουινάκια, με αναγκάζει να σας χαλάσω το όνειρο. Η έρευνα του Vice, δείχνει ότι ένα είδος πιγκουίνου «Ο μικρός πιγκουίνος, γνωστός και ως ανήλικος Eudyptula, βρέθηκε να έχει στις μέρες μας ποσοστό διαζυγίων έως και 50%, το οποίο είναι σημαντικά υψηλότερο από το ποσοστό ακόμα και των ανθρώπινων διαζυγίων των ΗΠΑ, το οποίο σήμερα ανέρχεται σε 2,4 διαζύγια ανά χίλιους γάμους ετησίως.» Δυστυχώς, και μια ακόμη φυλή, οι πιγκουίνοι του αυτοκράτορα και της Αντέλι αναζητούν επίσης νέους συντρόφους αν τα πράγματα δε φαίνονται πολύ καλά με τους υπάρχοντες. Ψάχνουν, δηλαδή, αντικαταστάτες. Κι όπως όλα δείχνουν αγαπητοί μου,μόνο το 15% των αυτοκρατορικών πιγκουίνων μένουν με τον ίδιο σύντροφο κάθε χρόνο.
Οι πιγκουίνοι πλέον παίρνουν διαζύγιο, αυτά είναι τα νέα. Σαφώς, ο ορισμός του «διαζυγίου» όταν πρόκειται για πιγκουίνους, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς ερευνητές, αφορά μια κατάσταση στην οποία, ένας πιγκουίνος μετά από την αναπαραγωγική περίοδο του προηγούμενου έτους, θα επιστρέψει τελικά στην αποικία με ένα νέο σύντροφο. Αυτό προκύπτει από ορισμένες εποχές αναπαραγωγής που δεν ήταν και τόσο «καλές» κι έτσι, πολλοί πιγκουίνοι, για να μπορέσουν να αυξήσουν τις πιθανότητές τους για επιβίωση, αλλά και διαιώνιση του είδους, αναζήτησαν νέους συντρόφους. Φαίνεται πως έχουν πολλά κοινά με τους ανθρώπους, όπου η στιγμή όπου έχουν ανάγκη την αναπαραγωγή και τη δημιουργία οικογένειας, παίζει βασικό ρόλο στην πορεία της σχέσης και της ζωής γενικότερα. Υπάρχει ελπίδα, βέβαια, ακόμα, για ορισμένες φυλές πιγκουίνων που παραμένουν μονογαμικοί εις αεί.
Και μπορεί να είναι ακατόρθωτο να δούμε τι παίζει με τους πιγκουίνους, ή να καταλάβουμε επακριβώς τι σκέφτονται, αλλά σίγουρα μπορούμε να δούμε τι παίζει με εμάς. Νομίζω πως όλοι μας μπορούμε να συμφωνήσουμε στο ότι ο κόσμος μας έγινε πιο σκληρός, όταν άρχισε να καταρρίπτεται ο ρομαντισμός. Ακόμα κι αυτή η απρόσμενη εξέλιξη των πιγκουίνων πρέπει να μας θυμίσει πως ο έρωτας, η πίστη, η δέσμευση απέναντι σε μια επιλογή έχει νόημα, κι όπως κάποτε δεν είχε καμία λογική να γίνεται αυτοσκοπός, έτσι και τώρα είναι άδικο και μίζερο να πολεμάται, λες κι όποιος είναι μονογαμικός σημαίνει αυτόματα πως είναι και «παλιός στα μυαλά».
Γυρνώντας στο κωμικό στοιχείο του πράγματος και με τις αλλαγές που ξεκίνησαν να έχουν οι πιγκουίνοι στα ερωτικά τους, μένει να δούμε και ανταλλαγές ζευγαριών ή πολυάμορους ζευγάρια, με πιγκουίνους να γυρνούν μια για πάντα την πλάτη στη συμβατική μονογαμική σχέση που τόσα χρόνια τους είχαν χαρακτηρίσει ως είδος. Τίποτα δεν αποκλείεται, και το σίγουρο είναι ότι έχουμε πολλά παράδοξα γεγονότα να δούμε ακόμα!
Συντάκτης: Βάσω Καπνιάζη
