Κάθε συμπεριφορά έχει διαμορφωθεί από μια ή πολλές  προσλαμβάνουσες. Τέτοιες είναι ο τόπος καταγωγής, η οικογένεια και ο τρόπος που συμπεριφέρονται τα μέλη μεταξύ τους, το σχολείο, οι παρέες, τα μουσικά ακούσματα και παρά πολλά μικρά ή μεγάλα ερεθίσματα που είτε παρατηρούμε είτε όχι, εντυπώνονται στο υποσυνείδητό μας και μας επηρεάζουν.

Η κοινωνία και οι γενικοί κανόνες της, άτυποι ή μη, η ανοχή της σε παρεκκλίνουσες συμπεριφορές και ο τρόπος που προβάλλεται το γενικό πλαίσιο του τρόπου ζωής που πρέπει να υιοθετήσει ένας άνθρωπος είναι ακόμα πιο σημαντικοί παράγοντες και βάζουν τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίζεται κάθε χαρακτήρας και ο τρόπος που αντιδράει στα εξωτερικά ερεθίσματα του περιβάλλοντός του.

Έχουμε έτσι καταλήξει να κρίνουμε το διαφορετικό, να έχουμε οι περισσότεροι συμπεριφορές που μας κλειδώνουν και μας κατηγοριοποιούν αντί να μας απελευθερώνουν και να να μας οδηγούν στην εξέλιξη.

Άνθρωποι δοτικοί μας δημιουργούν καχυποψία. Ο αυθορμητισμός μεταφράζεται σε αφέλεια και πρόβλημα. Όσοι διαφέρουν, αντιμετωπίζουν το περιθώριο και την πολύ σκληρή κριτική. Άνθρωποι φοβικοί και με συσσωρευμένο θυμό, δημιουργούν ένα μοτίβο συμπεριφοράς σε μια κοινωνία, όπου καταλήγεις να μην ξέρεις τι πρέπει να πεις, πώς να συμπεριφερθείς για να μην παρεξηγηθείς και ποια συμπεριφορά να υιοθετήσεις για να μπορέσεις να έχεις την πιο ομαλή πορεία στη ζωή σου.

Σίγουρα καταστάσεις σε έξαρση κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά ακόμη, μπορούν να επηρεάσουν τη γνώμη και να μετατρέψουν μια θετική σκέψη σε αρνητικό φορτίο. Είναι άλλο όμως να δημιουργεί μια συνθήκη γενικό προβληματισμό και φόβο σ’ έναν άνθρωπο και μια κοινωνία κι άλλο να προσαρμόζεις τη ζωή σου και τη συμπεριφορά σου απέναντι σε όλους τους ανθρώπους με βάση αυτό το γεγονός. Πάντα υπάρχουν λογικά αίτια που εξηγούν ή προσπαθούν να απλοποιήσουν τα πολύπλοκα ώστε να δοθούν λύσεις κι απαντήσεις.

Αν δε γίνει αυτό το στάδιο πράξη, τότε όσα άλυτα κρατάς μέσα σου θα φτάσουν στο σημείο που θα σηκώσουν ένα τεράστιο τείχος ανάμεσα σε σένα και τους άλλους ανθρώπους. Καμία υγιής συμπεριφορά κι αντίδραση δεν ξεκίνησε μέσα σ ένα αρνητικό κι άρρωστο περιβάλλον. Είναι πολύ πιο εύκολο να διαλέξεις το λάθος μονοπάτι, δυστυχώς, από το σωστό σε αυτή τη διαδρομή.

Δεν είναι οι συνθήκες που άλλαξαν αλλά η πρόσβαση στην ενημέρωση που έχεις γι’ αυτές ανά τον κόσμο. Οτιδήποτε αρνητικό ή θετικό συμβαίνει γύρω σου, συνέβαινε πάντοτε απλά δεν υπήρχε η δυνατότητα να το γνωρίζεις. Προφανώς κι η εξέλιξη της κοινωνίας έχει πάντα τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία της. Ο τρόπος που αντιμετωπίζεις όσα έρχονται στο δρόμο σου και η ποιότητα του χαρακτήρα σου σε δύσκολες περιόδους είναι αυτά που θα σε κάνουν να διαφέρεις.

Όταν η πολυμορφία γίνεται ρατσισμός, τότε μεταφράζεις κάτι λάθος. Όταν το διαφορετικό, χλευάζεται και περιθωριοποιείται σίγουρα πρέπει να αναθεωρήσεις ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας που ζεις. Πάντα ο σεβασμός είναι το μοναδικό σου εφόδιο για να επιβιώσεις και πάντα όσοι τον χρησιμοποιούν θα είναι οι πραγματικοί ήρωες.

Δεν είναι οι συνθήκες της ζωής μας που πρέπει να μας αλλάξουν και να μας «κλείσουν» ή να μας αλλοιώσουν ως ανθρώπους αλλά είμαστε εμείς που πρέπει να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στη ζωή για να δημιουργήσουμε τις καταλληλότερες συνθήκες, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για όσους θα έρθουν μετά από εμάς στον κόσμο.

 

Συντάκτης: Λίνα Καράτση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου