Τίποτα στη ζωή δε σου χαρίζεται. Για κάθε τι που θέλεις, ονειρεύτηκες ή πόθησες, υπάρχει μια θυσία που πρέπει να κάνεις, ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσεις, μια επιθυμία που ίσως χρειαστεί να κάνεις για λίγο στην άκρη.
Κανένα μεγάλο όνειρο δεν πραγματοποιήθηκε κοιτώντας την οθόνη κινητού, βλέποντας μια ταινία ή ενώ ήσουν ξαπλωμένος στον καναπέ κάνοντας εικόνα όσα εκείνα που ποθείς πραγματικά και όσα ελπίζεις να αποκτήσεις. Οι μεγάλοι αγώνες δεν ευοδώθηκαν από άτομα χωρίς ιδανικά, αξίες και μεγάλες ιδέες αλλά από προσωπικότητες που είχαν επίγνωση των κόπων, των θυσιών και των απωλειών που απαιτεί αυτό που είχαν αποφασίσει να κάνουν. Εξάλλου όταν παλεύεις για κάτι που δε μοιάζει και τόσο εύκολο να πραγματοποιηθεί, δεν πρέπει να ξεχνάς και το ρίσκο που παίρνεις.
Ένα όνειρο, μια ιδέα είναι δύσκολο να γίνει πραγματικότητα από λιγόψυχους και δειλούς. Θέλει θάρρος και ψυχή να κάνεις όσα οι άλλοι δεν έχουν τολμήσει. Να προσπαθήσεις όσα πολλοί απέρριψαν ή λύγισαν μπροστά στο μέγεθος της θυσίας που έπρεπε να επωμιστούν. Είναι ωραίο να έχεις όνειρα και να θυμάσαι πως όσο κι αν μοιάζουν μακρινά, ποτέ δεν είναι άπιαστα ή τρέλα. Φυσικά και άνθρωποι που δεν πίστεψαν αρκετά στα όνειρά τους, που χάθηκαν στην πορεία και παρέκκλιναν απ’ τη μεγάλη ιδέα ή που εξαρχής δεν είχαν ξεκάθαρο στόχο και εικόνα του τι ήθελαν να κάνουν.
Όμως αν κάτι μπορείς να το δεις με τα δικά σου μάτια, αν μπορείς να σε φανταστείς να το κάνεις, αυτό είναι σημάδι πως έχεις τη δυνατότητα να τα καταφέρεις, όση προσπάθεια κι αν χρειαστεί. Μπορείς να το κάνεις καθημερινότητά σου, μπορεί να γίνει κτήμα σου. Αν το δεις και το ποθήσεις είναι καθαρά θέμα χρόνου και όρεξης να τα καταφέρεις. Δεν υπάρχουν όνειρα ουτοπικά αλλά άνθρωποι που κουράστηκαν στην προσπάθεια, που βαρέθηκαν ή που δεν ξεκίνησαν καν.
Όταν μιλάμε για όνειρα, μιλάμε για τα δικά σου, τα προσωπικά σου. Όχι για αυτά που θέλαν άλλοι για σένα, που περιμένουν από σένα ή που φορτώθηκες στην πορεία προς την ενηλικίωση. Τα όνειρα δε μεταφέρονται γιατί κανείς δε βλέπει την ίδια εικόνα με κάποιον άλλο. Το όνειρο μπορείς να το μοιραστείς αλλά όχι να το χαρίσεις ή να το επιβάλλεις. Κάθε στιγμή που δεν προσπαθείς, χάνεις ένα κομμάτι από αυτά που ονειρεύτηκες. Κάθε στιγμή που περνάει και μένεις άπραγος, απομακρύνεσαι περισσότερο από την εικόνα που έχεις για τη ζωή σου και για σένα. Για κάθε τι που πέρασε από δίπλα σου και το άφησες απλώς να φύγει, ισχύει το ίδιο.
Μια κοινωνία που καθένας δε θα έχει απλώς όνειρα αλλά θα προσπαθεί και να τα πετύχει είναι μια ιδανική κοινωνία. Αν ο άνθρωπος βρει τον στόχο, τι είναι εκείνο που τον ικανοποιεί και τον ολοκληρώνει κι αν προσπαθήσει να φτάσει πιο κοντά σ’ αυτόν, μόνο καλύτερος μπορεί να γίνει και να κάνει καλύτερο και το περιβάλλον στο οποίο ζει. Το όνειρο είναι αυτό που σου δίνει δύναμη όταν η καθημερινότητα στο στερεί, είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις δυνατός και ανώτερος. Αξίζει λοιπόν να το κυνηγήσεις ακόμα κι αν χρειαστεί να σηκωθείς απ’ τον καναπέ, να κάνεις στην άκρη το κινητό, να ξεχάσεις για λίγο τη βολή σου και καταβάλεις τον κόπο που χρειάζεται για να το φέρεις εις πέρας. Ας κουνήσουμε λοιπόν κι εμείς το δαχτυλάκι μας κι ας μην περιμένουμε τα όνειρα να χτυπήσουν από μόνα τους το κουδούνι και να ‘ρθουν να μας συναντήσουν.
Συντάκτης: Λίνα Καράτση
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
