Κάποτε ήσουν παιδί και όπως όλα τα παιδιά κατακλυζόσουν από όνειρα, στόχους, επιθυμίες και όρεξη. Όρεξη για ζωή, ήθελες να κάνεις πράγματα, να αγγίξεις το σύμπαν, το ακατόρθωτο, το πιο αδύνατο σημείο. Εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω τραγουδίστρια, μεταξύ μας ακόμη το θέλω. Αυτό όμως ήταν ένα όνειρο δύσκολο, γιατί απλούστατα μου έλειπε το ταλέντο και συνεχίζει να μου λείπει βέβαια. Ακατόρθωτο όχι, λέω βαθιά μέσα μου και συνεχίζω να ελπίζω και να τραγουδάω. Στο μπάνιο, μην τρομάζετε!

Στο θέμα μας, διότι μπορώ να σας μιλώ για αυτό μου το όνειρο ώρες. Τότε λοιπόν, όλα σου φάνταζαν ευκολάκι και πραγματοποιήσιμα. Κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να πάει ενάντια σε σένα. Καθώς όμως μεγάλωνες και παρατηρούσες γύρω σου, ωρίμαζες, ο κόσμος γινόταν ολοένα και πιο δύσκολος, άλλαζε, άλλαζες μαζί του και εσύ. Και με τον καιρό λίγα από τα όνειρα σου ξεθώριαζαν, ξεχνιόντουσαν και όλο και λιγότερη δόση όρεξης και ζωντάνιας κυλούσε στις φλέβες σου.

Κι έφτασες στο τώρα, να παρατηρείς άλλους να εκπληρώνουν τις δικές σου φιλοδοξίες, να αγγίζουν τα σκαλοπάτια της επιτυχίας, όχι επειδή ήταν καλύτεροι από σένα, αλλά γιατί δεν δείλιασαν και δεν το έβαλαν σταπόδια στην πρώτη δυσκολία.

Αναρωτήθηκες ποτέ πόσα από τα όνειρα και τους στόχους που είχες κατά καιρούς εκπλήρωσες; Πόσες φορές έκατσες μπροστά στον καθρέφτη να κοιτάζεις; Όχι για να δεις αν είσαι όμορφος, αν γέρασες ή αν υπάρχουν καθόλου ψεγάδια και ατέλειες στην εμφάνιση σου. Αλλά για να κάνεις μία αξιολόγηση των επιτυχιών σου, να κάνεις μία εκτίμηση των δυνατοτήτων σου και να πεις στον εαυτό σου ότι μπορείς να καταφέρεις αυτό που ξεκίνησες και γιατί όχι, τα πάντα. Ας μετρήσουμε τις φορές που αφήσαμε ανολοκλήρωτα όνειρα ή πάλι όνειρα που δεν τολμήσαμε να αγγίξουμε και να αρχίσουμε καν.

Έχεις όση αυτοπεποίθηση χρειάζεσαι ή σε κάθε δυσκολία τα παρατάς; Με ένα εύκολο και ανώδυνο «δεν μπορώ», «δεν είμαι αρκετά ικανός»; Και στην συνέχεια, ρίχνεις το μπαλάκι και τις ευθύνες στους άλλους. Ότι δηλαδή κατακρεούργησαν τα όνειρα σου, δεν πίστεψαν σε σένα. Δικαιολογώντας σε με αυτόν τον τρόπο για όλα εκείνα που δεν έκανες και δεν έφερες εις πέρας. Κανείς δε θα πιστέψει μάτια μου σε σένα, αν πρώτα απ’ όλα δεν πιστέψεις εσύ στον εαυτό σου.

Είσαι όσα νιώθεις, όσα πιστεύεις. Και οι άλλοι θα πιστέψουν όσα εσύ θα τους επιτρέψεις να δουν. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Αν δεν θεωρείς εσύ αρκετά δυνατό και ικανό τον εαυτό σου να φέρει εις πέρας οτιδήποτε επιθυμεί, κανείς δεν θα τον θεωρήσει. Πέρα από την εξωτερική εμφάνιση, η επιμονή και η υπομονή είναι χαρακτηριστικά που γοητεύουν έναν άνθρωπο. Κι αυτός που έχει φιλοδοξίες και μπορεί να τις εκπληρώσει είναι έξτρα ελκυστικός και σέξι, να είσαι σίγουρος.

Βγες από το καβούκι του «δεν θα τα καταφέρω», άνοιξε τα φτερά σου και ας είναι τα όνειρα σου μεγαλύτερα από σένα. Δημιούργησε, πάλεψε για ό,τι γουστάρεις και πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις. Και είναι πολλά εκείνα που μπορείς να κάνεις, αρκεί να το πιστέψεις και να πάψεις να είσαι ένα δειλό ανθρωπάκι, γεμάτο απαισιοδοξία και δίχως πίστη στις δυνάμεις του.

Συντάκτης: Κατερίνα Νικολακοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή