Είχαμε τα ξεκάθαρα αλλά θέλαμε τα μπερδεμένα

Μεγάλο ψέμα να πει κάποιος ότι ξέρει τι θέλει γιατί πολύ απλά κανείς δεν ξέρει. Νομίζεις πως τα έχεις όλα οργανωμένα, ότι έχεις ένα σχέδιο για τη ζωή σου και πάνω απ’ όλα ξέρεις πώς να κάνεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο. Κι εκεί που καταφέρνεις να έρθεις λίγο πιο κοντά σε αυτό που ψάχνεις, εσύ ο ίδιος το κλωτσάς και ξεκινάς να τρέχεις προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Εσύ ο ίδιος βάζεις εμπόδια στον εαυτό σου για να μην το αποκτήσεις. Αν το πάρεις πιο εύκολα απ’ όσο νόμιζες πείθεσαι πως τελικά δεν το ήθελες. Ενώ αν πάλι έκανες κόπο για να το αποκτήσεις, τότε θα φροντίσεις να το διώξεις πάλι για να συνεχίσεις να προσπαθείς.

Θέλεις ό,τι δεν έχεις για να αποκτήσεις ένα σκοπό να αγωνίζεσαι. Οι άνθρωποι βαριούνται εύκολα και βάζουν δοκιμασίες στον εαυτό τους για να σπάνε τη ρουτίνα. Αν συνήθισες να προσπαθείς για κάτι, όταν στο δίνουν έτοιμο, δεν το θέλεις.

Μια ξεκάθαρη κατάσταση μοιάζει ανιαρή μπροστά στη γοητεία μιας μπερδεμένης. Πάντα έχει το ενδιαφέρον του να είσαι κοντά σε κάτι πιο περίπλοκο. Τι να τον κάνεις κάποιον που σου λέει αυτά που θέλεις ν’ ακούσεις από μόνος του; Κάποιον που σου δίνει πράγματα, όχι μόνο πριν τα ζητήσεις, αλλά και πριν ακόμα συνειδητοποιήσεις ότι τα θέλεις;

Θα ήταν πολύ ωραία αν ήταν όλα απλά. Όλοι θα ήταν χαρούμενοι κι εσύ δε θα είχες την ανάγκη να εξηγήσεις αυτή τη μαζοχιστική τάση. Αλλά για να την  έχουμε κι οι δύο, σημαίνει πως κάτι πιο περίπλοκο παίζει εδώ.

Σκέψου πόσες φορές έχεις πληγωθεί από κάποιον που δεν ήθελε αυτά που μπορούσες να του δώσεις και πόσες φορές έχεις πληγώσει εσύ κάποιον επειδή δεν ήθελες εσύ να πάρεις όσα σου έδινε εκείνος. Αλήθεια δεν ξέρω τι απ’ τα δύο είναι χειρότερο.

Μήπως είναι όλα θέμα αυτοεκτίμησης τελικά; Μήπως θέλει ο καθένας απλά να αποδείξει στον εαυτό ότι μπορεί να το κάνει; Ίσως δε φταίει το ότι θέλουμε αυτά που δεν έχουμε, αλλά το ότι θέλουμε να έχουμε κάτι να προσπαθούμε συνεχώς να αποκτήσουμε.

Θέλεις κάποιον να σε κάνει να προσπαθείς συνεχώς, όχι για να τον κρατήσεις, αλλά για να κρατήσει αυτός εσένα. Θέλεις κάποιον να παίζει το παιχνίδι σου καλύτερα από ‘σένα γιατί έχεις κουραστεί να κερδίζεις εύκολα. Δε βαριέσαι ποτέ έναν καλό αντίπαλο.

Δεν έχει σχέση με δεδομένα και ζητούμενα αυτή τη φορά, αλλά με το πώς επικοινωνούν δύο άνθρωποι. Βλέμματα που ηλεκτρίζουν, σκέψεις που σε ανατριχιάζουν και χαμόγελα που κρύβουν υποσχέσεις. Ποιος μπορεί να πει όχι σε αυτά;

Τίποτα ολοκληρωμένο. Για να σε κάνουν να ζητάς κι άλλο. Κι εκεί που νομίζεις ότι τα πήρες όλα, να γίνεται κάτι για να σου αποδεικνύει ότι υπάρχουν κι άλλα που δεν έχεις. Απληστία, ναι, αλλά όταν μιλάμε για συναισθήματα γίνεται πιο ρομαντικό απ’ ό,τι ακούγεται. Δεν μπορείς να πεις κακό κάποιον που θέλεις να τον αγαπάνε περισσότερο. Σωστά; Το θέμα είναι να δημιουργηθεί αυτή ανάγκη.

Τελικά αυτό που θέλεις είναι να μην παίρνεις ποτέ αυτό που νομίζεις ότι θέλεις.

Μπερδεμένο ε;