Μια ερωτική σχέση ενώ είναι κάτι τόσο όμορφο και συνδέεται άμεσα με τον έρωτα που από μόνος του αποπνέει πάθος, ένταση και μια δόση επαναστατικότητας, είναι τόσο προσκολλημένη σε όσα έχουν οριστεί γι’ αυτή σε πιο αναχρονιστικές κοινωνίες, που τελικά αναρωτιέσαι αν εμπεριέχεται έρωτας σ’ αυτή. Αν σε ρωτήσω να μου περιγράψεις μια σχέση, το πρώτο πράγμα που θα σου έρθει στο μυαλό είναι δύο άτομα. Ό, τι παρεκκλίνει από τα δύο άτομα δεν περνάει ως σχέση.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που συμβαίνει αυτό. Ο βασικός, όμως, είναι ότι έχουμε γαλουχηθεί στο να πιστεύουμε πως το να υπάρχει κτητικότητα σε μια σχέση είναι το φυσιολογικό και αυτό ακριβώς είναι το στοιχείο που κανονικοποιεί τη ζήλια. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, η ζήλια που βγάζει ο καθένας προς το ταίρι του είναι συσσωρευμένη ανασφάλεια που ψάχνει τρόπο να εκφραστεί. Η κτητικότητα, αντί να φτιάχνει τη σχέση του ζευγαριού, ουσιαστικά τους καταπιέζει. Το πρόβλημα με την κτητικότητα είναι το ότι έχει ριζωθεί τόσο πολύ στην καθημερινότητα μας και κατ’ επέκταση στην ποπ κουλτούρα, γεγονός που περνάει κάπως απαρατήρητο και ως φυσιολογικό.

Αν το δεις όμως λογικά, ο σύντροφός σου δεν είναι ένα αντικείμενο που του ανήκεις. Το ίδιο βέβαια ισχύει και από την αντίθετη πλευρά. Ο καθένας μας είναι κύριος του εαυτού του, τόσα ανθρώπινα δικαιώματα υπάρχουν δε θα τα αναλύσουμε όλα εδώ. Αυτό που δεν επιτρέπουν η κτητικότητα και η ζήλια, είναι το να παρεκτραπείς από το -ασς πούμε- φυσιολογικό κατά τα κοινά πρότυπα ζευγάρι. Ακόμα και η λέξη που έχουμε δώσει σε αυτή την ερωτική σχέση υποδηλώνει δύο άτομα. Όμως ποιος όρισε την ερωτική ευτυχία ως σύμπραξη μόνο δύο ατόμων;

Ισως ξενίζει η ιδέα της σχέσης με περισσότερα άτομα, ίσως να μην μπορείς να τη βάλεις ούτε λίγο στο μυαλό σου γιατί θεωρείς αυτήν την πρόταση παράταιρη, αλλά μήπως ήρθε η ώρα να αμφισβητήσεις ορισμένα πράγματα που θεωρείς δεδομένα; Γιατί ένα άτομο που αισθάνεται πράγματα για περισσότερα άτομα πρέπει να θεωρείται μπερδεμένο ενώ ένα άλλο που έχει συναισθήματα για ένα άτομο να είναι το φυσιολογικό; Αφού και οι δύο ξέρουν ότι είναι ερωτευμένοι ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους;

Αφού ξεκαθαρίσαμε τα περί σχέσης με τα κλασικά δεδομένα, ας δούμε μια πιο ιδιαίτερη κατάσταση. Ο λόγος βεβαίως για το τρίτο άτομο στη σχέση των δύο. Ναι, το τρίτο πρόσωπο ως ο διοπομπαίος τράγος που του καταλογίζουν όλες τις ευθύνες επειδή και καλά μπαίνει ανάμεσα στο ζευγάρι είναι ένα πολύ κλισέ σκηνικό, το οποίο όμως δε θα μας απασχολήσει στη συγκεκριμένη φάση.

Υπάρχουν κι εκείνες οι σχέσεις οι οποίες είναι απαλλαγμένες από τα κοινωνικά ταμπού και τα στερεότυπα που υπάρχουν· ο λόγος για τις τριαδικές σχέσεις. Στις τριαδικές σχέσεις το τρίτο πρόσωπο είναι κομμάτι της σχέσης κι όχι παράγοντας διάλυσής της. Όπως καταλαβαίνεις μιλάμε για μια σχέση που έχει περιορίσει τον παράγοντα της κτητικότητας και τα μέλη της -που όλα είναι ισάξια- μοιράζονται τόσο παρόμοια συναισθήματα μεταξύ τους όσο και μοναδικές στιγμές απόλαυσης.

Η τριαδική σχέση είναι ένα ερωτικό τρίγωνο. Ξεκινάει, συνήθως από μια ήδη υπάρχουσα σχέση (δύο ατόμων), όπου τα μέλη της θέλουν να δοκιμάσουν κάτι νέο. Πάντα η σκανδαλιστική ιδέα του τρίτου ατόμου στο κρεβάτι συναρπάζει και αναζωογονεί τη σχέση. Βέβαια για να γίνει και να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και να περάσουν εν τέλει όλοι καλά, θα πρέπει το ζευγάρι να έχει ξεκαθαρίσει ο κάθε ένας τη θέση του.

Όταν στο καθαρά σεξουαλικό παιχνίδι των τριών ατόμων ξεκινήσουν να αναπτύσσονται αισθήματα μεταξύ τους, τότε ίσως τα μέλη της σχέσης προβληματιστούν για τα νέα δεδομένα. Σε αυτό το σημείο, ανάλογα με το πόσο ανοιχτά είναι τα άτομα, μπορούν είτε να συνεχίσουν σε αυτό που λέμε τριαδική σχέση, όπου πλέον όλοι θα είναι ισάξιοι και δε θα γίνονται διακρίσεις από κανέναν, ή να επέλθει η σχάση του δυναμικού κρεβατιού με τα τρία άτομα να συνεχίζουν τις ζωές που είχαν πριν.

Από τη στιγμή που υπάρχει έρωτας και πάθος δεν έχει σημασία με πόσα άτομα θα είσαι, αρκεί βέβαια να υπάρχει επίγνωση απ όλους τους ερωτικούς σου παρτενέρ για το τι γίνεται, έτσι ώστε να μην κοροιδέυεις κανέναν. Μια τριαδική σχέση δεν είναι κάτι αφύσικο ή παράλογο, ίσα ίσα σου δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάσεις περισσότερα πράγματα, ενώ παράλληλα δεν έχεις μόνο ένα στήριγμα για τις δύσκολες στιγμές που χρειάζεσαι τον σύντροφό σου, αλλά δύο συντρόφους.

Η τριαδική σχέση έχει μια τόσο όμορφη δυναμική, γιατί από τη μία καταφέρνει να υπερνικήσει τις σεμνοτυφίες της κοινωνίας που τη θεωρούν βδελυρή και από την άλλη μπορούν τα άτομα μέσα από τα κοινά τους συναισθήματα να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια που θα τους προκύψουν.

 

Συντάκτης: Αντώνης Ανδρόνικος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου