«Εγώ να λέω μι λα ρε, κι αυτός να λέει Μιρέλα

Τανγκό του χόρευα εγώ κι εκείνος ταραντέλα»

 

Αυτοί οι στίχοι από το τραγούδι της Μιρέλας Πάχου δε θα μπορούσαν να περιγράψουν καλύτερα την ασυνεννοησία δύο ανθρώπων. Είναι εκείνο το κλασικό που λέει και ο λαός -δεν ξέρω για όλο τον λαό, πάντως η γιαγιά μου το λέει συνέχεια κι αυτό μου αρκεί- «μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαινόμαστε». Κι εκεί που έχετε μπερδέψει μεταξύ σας τη βούρτσα τι κάνεις αν δε θες να πέσεις στα βαριά;

Το θέμα μ’ αυτή την ασυνεννοησία είναι πως μπορεί να τη βρεις σε κάθε σχέση. Εκείνο που μπορεί πραγματικά να σε τρελάνει, όμως, είναι το να έχεις απέναντί σου ξεροκέφαλους ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Εντάξει, καταλαβαίνουν -για να μη γινόμαστε κι υπερβολικοί- απλώς θα πρέπει πρώτα, αυτά που σκέφτονται, να περάσουν και να φιλτραριστούν από το μυαλό τους όπως γουστάρουν. Κι ας λέτε τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια, δεν έχει να κάνει. Μπορεί, δε, να γίνει κανείς τόσο ξεροκέφαλος και πεισματάρης που σε μια ασυνεννοησία να νιώθεις πως μιλάτε άλλη γλώσσα. Κι η ασυνεννοησία εν τω μεταξύ μπορεί ν’ αφορά στο χρώμα του τοίχου που ο ένας το λέει λιλά κι ο άλλος βιολετί- μην κοιτάτε εμένα, σ’ έναν φίλο έτυχε, από το χωριό δεν τον ξέρετε!

 

 

Καλά, τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά, που αν απλώς απαριθμούσαμε πιθανά σενάρια στα οποία δύο άνθρωποι δε συνεννοούνται, το άρθρο αυτό θα ήταν ατελείωτο. Το θέμα είναι πώς μπορεί κανείς να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση και να δώσει τόπο στην οργή, χωρίς να φτάσει να πει αυτό το επικό «άντε γαμήσου» που ακούγεται λίγο σαν ευχή αλλά είναι κι η αφετηρία ομηρικών καβγάδων που τα πιάτα σκάνε στο πάτωμα πέντε η ώρα το πρωί-πάλι ο ίδιος φίλος απ’ το χωριό ρε παιδάκι μου.

Λοιπόν, μια παλιά τεχνική έλεγε ότι όταν πάει να γίνει κάποιος διαπληκτισμός, καλύτερα μέτρα από μέσα σου μέχρι το δέκα και μετά ρίξε μια μπουνιά σε εκείνον που σε νευριάζει, έτσι δε θα το περιμένει. Αλλά η βία δεν είναι αποδεκτή. Είμεθα και πολιτισμένοι. Ούτε το να αρχίσεις να υστεριάζεις επειδή το απέναντι άτομο παίζει το μαντολίνο του είναι λύση. Καταρχάς, τα νεύρα κάνουν ρυτίδες, όπως και το άγχος, γι’ αυτό μακριά από ‘μας. Με τις φωνές δεν καταφέρνουμε τίποτα πέρα από το να χαλαστούμε εμείς πρώτα. Δε θα πω πάλι για εκείνον το φίλο από το χωριό γιατί θα γίνω γραφικός και με λες πιο ούρμπαν γενικά.

Μια πρακτική λύση σε θέματα ασυνεννοησίας δύο ανθρώπων, είναι το να πάρετε τη γνώμη ενός τρίτου. Δες τώρα τι γίνεται σ’ αυτή την περίπτωση. Όταν πάρετε μια τρίτη γνώμη, η οποία καλώς ή κακώς θα συγκλίνει μεταξύ είτε με τη δική σου άποψη είτε με του άλλου προσώπου, θα πρέπει both of you darlings να αφήσετε την όλη διαφωνιούλα εκεί και να προχωρήσετε τη ζωή σας. Αυτό σημαίνει πως ο εγωισμός σας πρέπει να μείνει στην απ’ έξω. Κι όποιος Αιγόκερως διάβασε αυτήν την πρόταση γέλασε γοερά.

Ακόμα μια λύση, είναι να αλλάξεις το θέμα συζήτησης ώστε να μην καταλήξετε να σκοτώνεστε για ψύλλου πήδημα. Αυτό κι αν είναι δύσκολο, ειδικά την ώρα που βράζεις σα χύτρα ταχύτητας, αφού μέσα σου πιστεύεις ότι σε πνίγει το δίκιο. Τώρα, αν ο απέναντι άνθρωπος επιμένει τόσο πολύ και πάει γυρεύοντας για καβγά, ποιος είμαι εγώ να πω τι;

Γενικώς, το θέμα της συνεννόησης είναι μεγάλο πράγμα και σύνθετο. Όπως είχε πει μια μεγάλη μορφή του γένους και τα βαθυστόχαστα αυτά λόγια έγιναν και meme: «Γελάω εγώ! Γελάω. Πρώτον για την ηλιθιότητα που υπάρχει μέσα σ’ αυτό το σπίτι -γιατί είναι πανηλίθιοι όλοι εδώ μέσα- και για το χαμηλό το επίπεδο.» Κι αυτά ακριβώς τα λόγια περιγράφουν υπέροχα πώς νιώθει κανείς όταν δεν μπορεί να συνεννοηθεί με το άτομο που έχει απέναντί του φτάνοντας πια σε επίπεδο υστερίας. Και τώρα, μιλάμε για φίλους, οικογενειακά πρόσωπα και λοιπούς, που νομίζεις ότι μαζί τους έχεις και μια πιο βαθιά -υποτίθεται- επικοινωνία!

 

ΥΓ.: Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά για τις καταστάσεις όπου δεν υπάρχει συνεννόηση μέσα σε μια ανθρώπινη σχέση, είναι ότι χρειάζεται υπομονή κι ο ένας από τους δύο να κάνει ένα τοσοδούλι βηματάκι προς τα πίσω. Να βάλει νερό στο κρασί του και να κάτσουν να το πιουν ήρεμα χωρίς να τους ζαλίσει τον έρωτα. 

 

Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αντώνης Ανδρόνικος
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου