Αν για ένα πράγμα οφείλουμε να ευγνωμονούμε κάθε περίοδο που μας βγάζει από μια άτυπη βολή για να μας βάλει σε μια εντελώς καινούρια θέση -βλέπε καραντίνα- είναι η έννοια του «δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο». Κάλλιο αργά παρά ποτέ, που λένε και στο χωριό μου, αλλά κάπως παραφρασμένο. Βέβαια, σε γενικές γραμμές, καλή η αυτοκριτική, καλή η συνειδητοποίηση, το θέμα όμως είναι μετά τι γίνεται; Ποιο είναι το επόμενο βήμα;

Συμβιώνοντας, λοιπόν, για αρκετό καιρό μονάχα με τον εαυτό μας και τις λόξες μας, μπορεί να μας κάνει να μην έχουμε άλλη επιλογή πέραν του να είμαστε ειλικρινείς επιτέλους. Κάθε λεπτό που περνά και εμείς μένουμε άπραγοι απέναντι στις επιθυμίες μας, λιγοστεύουν όλο και περισσότερο οι πιθανότητες να τις κατακτήσουμε. Κι αυτό μας κρατά δέσμιους απέναντι στο ψέμα του «κι αύριο μέρα είναι». Όμως, όσο τα πόδια μας παραμένουν σφηνωμένα στη γη, οι ευκαιρίες θα μάς προσπερνούν νωχελικά κι εμείς αφελείς θα τις χαζεύουμε πιστεύοντας πως έφτασαν ως εδώ για εμάς. Όμως εκείνες, εν τέλει, θα δένουν σ’ άλλο λιμάνι, όσο εμείς θ’ αργοπεθαίνουμε αντικρίζοντας το απροσδόκητα προσδοκώμενο αποτέλεσμα των πράξεών μας. Ωραία και τα όνειρα, είναι ώρα όμως να ξυπνήσουμε.

Και ξυπνάς, έως ένα βαθμό, όταν αλλάζει η ζωή σου τόσο, ώστε να σε κάνει να νιώσεις άβολα. Οι άνθρωποι ξαφνικά νιώθουν πιο ελεύθεροι, πιο άνετοι να μιλήσουν για όλα όσα τους προβληματίζουν κι όσα προσδοκούν. Είναι λες κι ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου και δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέραν του να πεις αυτό που θες, γιατί πολύ καιρό έκανες αυτό που ίσως δεν ήθελες. Το έχει αυτό το παράδοξα όμορφο η καταπίεση. Αν βρεις τη ρίζα της και την τραβήξεις, σε κάνει να βγάζεις δόντια για να αρπάξεις την ελευθερία, σε κάνει να θέλεις να τρέξεις γιατί η στασιμότητα φούλαρε γκάζια τον οργανισμό σου.

Όσον αφορά τις ερωτικές σχέσεις, οι άνθρωποι μπορούν όντας υπό συνθήκες άβολες και καινούριες -βλέπε καραντίνα δις- να κατανοήσουν καλύτερα τον χαρακτήρα τους και τα θέλω τους γι’ αυτό κι ίσως στρέψουν με νέα οπτική πια τα βέλη τους σε ανθρώπους που όντως τούς ταιριάζουν. Ξεκαθαρίζουν τη θέση τους εξαρχής διότι δε θέλουν να σπαταλήσουν άδικα τον χρόνο τους σε ιστορίες δίχως καμία προοπτική. Γιατί κι ο έρωτας, αποκτά μια άλλη ουσία όταν ξέρεις πως δεν έχεις άλλη επιλογή, πλην του να τον ζήσεις και λίγο ρεαλιστικά, για αλλαγή.

Η νέα τάση ονόματι «honesty bombing», ή ελληνιστί «βομβαρδισμός ειλικρίνειας» ήρθε για να βάλει φωτιά με την ευθύτητά της στις ερωτικές σχέσεις. Ύστερα από έρευνα που έγινε το 69% των singles δήλωσαν πως βαρέθηκαν το κρυφτούλι, καιρός για λίγη έκθεση κι όπου βγει. Από την άλλη, ένα μεγάλο ποσοστό, συγκεκριμένα το 72% των ερωτηθέντων δηλώνει πλέον έτοιμο να είναι πιο ειλικρινές όσον αφορά στο τι θέλει και τι όχι όσον αφορά στη φιλία, στον έρωτα, στην αγάπη. Από πλευράς μου, αυτό θεωρώ πως είναι πιο τίμιο και ξεκάθαρο trend που έχει κάνει την εμφάνισή του στη γενιά μας.

Γιατί ναι, παράδοξο ή όχι, περίεργο ή κανονικό, σύνηθες ή καινούριο, μια άβολη θέση όντως μπορεί να βγάλει από μέσα σου την αλήθεια που επιμελώς κρύβεις. Κι ίσως τελικά, αν κρατήσουμε κάτι από κάθε άβολη κατάσταση της ζωής μας, είναι το να μάς θυμίζει πως και οι βολικές, καμιά φορά δε μας πάνε απολύτως πουθενά. Αντιθέτως βουλιάζουμε μέσα τους.

Συντάκτης: Λαμπρινή Νταβέλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου