Σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν κάποιες χαρακτηριστικές ερωτήσεις που αποτελούν νομοτέλεια. Ίσως η πιο χαρακτηριστική από αυτές είναι το «γιατί μ’ αγαπάς;». Όλοι μας έχουμε ρωτήσει και συνήθως η πρώτη αφοπλιστική απάντηση που παίρνουμε είναι «δεν ξέρεις;». Πολύ λογικό να κάνουμε αυτή την ερώτηση οι απανταχού ερωτευμένοι κι ακόμη πιο γοητευτικό να περιμένουμε τις απαντήσεις με αγωνία.

«Γιατί μ’ αγαπάς;»

Μια ερώτηση που προκύπτει συνήθως μετά από αγαπησιάρικες προσωπικές στιγμές χαλάρωσης ή ως επίλογος ενός καβγά. Ίσως και μια ερώτηση παγίδα καθώς η απάντηση ενέχει κινδύνους. Από το να μας ικανοποιήσουν κάνοντάς μας να πετάμε στα ουράνια ή βάζοντάς μας σε διαδικασία σκέψης, ακόμη και σύγκρουσης. Προσωπικά όταν οι απαντήσεις δε με «βόλευαν» ξεκινούσα ατέλειωτες φιλοσοφικές συζητήσεις για το πού πάμε ως ζευγάρι και πώς μετράμε τα αισθήματά μας, μέχρι που στατιστικά η υποτιθέμενη ερώτηση ευτυχίας έφερνε συγκρούσεις.

Φυσικά οι απαντήσεις διαφέρουν. Μπορεί να ακούσουμε ως απάντηση πως μας αγαπούν γιατί μας αρέσει η σοκολάτα μέχρι πως είμαστε ο λόγος που ζουν κι αναπνέουν. Είναι όμως και κάποιες απαντήσεις, που κερδίζουν πάντα.

 

Σ’ αγαπώ γιατί κοντά σου γίνομαι καλύτερος άνθρωπος

Η παρουσία μας στη ζωή των άλλων γίνεται έμπνευση και δύναμη. Αισθάνονται πως ό,τι ήταν πριν από μας δεν ήταν ικανό και δυνατό να τους ολοκληρώσει ως ανθρώπους. Η σχέση είναι γι’ αυτούς το σημείο που άλλαξε τη ζωή τους. Αυτό το “σ’ αγαπώ” ακούγοντάς το νιώθουμε γοητευμένοι καθώς είμαστε οι αλλαγές στη ζωή των άλλων. Μήπως όμως οι άλλοι είναι ανασφαλείς και τελικά περίμεναν εμάς για να αρπαχτούν και να προχωρήσουν;

 

Σ’ αγαπώ, γιατί με δέχεσαι όπως είμαι

Αυτό δεν είναι και το νόημα της αγάπης; Να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε τον άλλον όπως ακριβώς είναι χωρίς να επιβάλλουμε ή να υποχρεώνουμε να συμβαδίζει με τις δικές μας απόψεις ή να προσπαθεί να ταυτιστεί με ένα πρότυπο που εμείς δημιουργούμε ως έτερον ήμισύ μας. Μπορεί όμως να αγαπάμε κάποιους οι οποίοι είναι αποφασισμένοι κι εγωιστές που δε θα έκαναν βήμα πίσω για τη σχέση μας κι αυτό το «σ’ αγαπώ» να είναι η ομολογία πως τελικά «καλά κάνεις και μ’ αγαπάς».

 

Σ’ αγαπώ γιατί ο έρωτας μαζί σου είναι μοναδικός

Εδώ σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Βασική ομολογία και μάλιστα από εκείνες που φουσκώνουμε από περηφάνια. Δεν το λες και λίγο λόγο για να μας αγαπούν. Ή μήπως όχι; Ή μήπως μπορεί η ερωτική ζωή να προκαλεί σεισμούς κι αναταράξεις αλλά όλα τα υπόλοιπα να πηγαίνουν κατά διαόλου. Όπως και να ‘χει όμως το ερωτικό είναι ένας από τους πιο δυνατούς λόγους που νιώθουμε πως θέλουμε να φωνάξουμε «σ’ αγαπώ».

 

Σ’ αγαπώ γιατί με κάνεις να χαμογελώ

Αυτή είναι μια δική μου αγαπημένη απάντηση. Όσο κι αν οι ζωές μας και η καθημερινότητά μας είναι καλή ή άσχημη, αν υπάρχει κάποιος τρόπος να μας κάνουν να χαμογελάμε, είναι ένας λόγος να αγαπάμε. Όταν έχουμε κακή διάθεση κι όλα μας φταίνε, κάποιος θα είναι εκεί με το χιούμορ του να φέρει ευτυχία στη ζωή μας. Να τους αγαπάτε τους ανθρώπους που σας κάνουν να χαμογελάτε.

 

Σ’ αγαπώ γιατί μαζί σου δε νιώθω πια μόνος/μόνη

Μπορεί πριν τους γνωρίσουμε να επιλέγαμε τη μοναξιά μας, να την αγαπούσαμε ή να ζούσαμε με ανθρώπους που το μαζί τους να μας έκανε να νιώθουμε μοναχικά δυστυχισμένοι. Η ανάγκη της αίσθησης πως δε θέλεις πλέον να ζεις μοναχικά, γιατί έχεις λόγο ύπαρξης που έχει όνομα, είναι εκπληκτικό. Εδώ συγγνώμη, αλλά αν το ακούσουμε, κάνουμε τεράστια αγκαλιά και λέμε χιλιάδες “ευχαριστώ”.

 

Σ’ αγαπώ γιατί με εμπιστεύεσαι

Η εμπιστοσύνη είναι το Α και το Ω στις σχέσεις. Όχι δεν μπορούμε όλοι. Αλλά το να λέμε τα πάντα μεταξύ μας, να μη νιώθουμε αμφιβολίες, να μπορούμε να εμπιστευόμαστε πλήρως τα λόγια και τις πράξεις των άλλων είναι φόρος τιμής σε ένα «σ’ αγαπώ». Σιγά, θα μου πείτε τώρα, να μην υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Μήπως είμαστε με τους άλλους και δεν το έχουμε αντιληφθεί ακόμη;

 

Σ’ αγαπώ γιατί μ’ αφήνεις να αναπνέω

Σ’ αγαπώ γιατί μου δίνεις χώρο. Γιατί για να δουλέψει το μεταξύ μας είναι απαραίτητο ο καθένας από εμάς να διατηρεί τη δική του οντότητα, να έχει τα όριά του, τον χώρο του. Σ’ αγαπώ γιατί μ’ αφήνεις να αναπνέω είχα πει κάποτε και το εννοούσα ξέροντας πως η αγάπη του δε θα ήταν θηλιά στο λαιμό μου.

 

Σ’ αγαπώ γιατί είσαι εσύ

Ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος αντιθέσεις, που μπορείτε να χαθείτε μέσα στα μάτια τους, να περάσετε ατελείωτες ώρες συζητώντας, να τους ακολουθήσετε σε χόμπι που μισείτε, να μαγειρέψετε ενώ δεν ξέρετε τι είναι κουζίνα. Γι’ αυτές τις μικρές ή λίγο μεγαλύτερες λεπτομέρειες που συνθέτουν μια προσωπικότητα και δεν μπορείτε παρά μόνο να την αγαπήσετε.

Η αγάπη κρύβεται και είναι πίστη στον άλλον. Η μόνη ερώτηση που δε θα έπρεπε να μας τρομάζει είναι «γιατί μ’ αγαπάς». Και στην τελική, ακόμη κι αν οι άνθρωποί μας δεν μπορούν να το εκφράσουν με λόγια, εμείς ξέρουμε πως είμαστε εκεί κοντά, πλάι τους, κι αυτό είναι μια απάντηση από μόνη της.

 

Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου