«Body language». Η γλώσσα του σώματος, ή αλλιώς, οτιδήποτε δε χρησιμοποιούμε λεκτικά αλλά το δίνουμε ως πληροφορία με τις κινήσεις του σώματός μας και συνιστά τρόπο επικοινωνίας. Σύμφωνα με τους ειδικούς είναι ένα τεράστιο μέρος της καθημερινότητάς μας, υπολογισμένο περίπου στο 60-65% του συνόλου της ημερήσιας επικοινωνίας μας.

Τα πράγματα που δε λέμε αλλά εκφράζουμε, μπορούν να μεταφέρουν εκατοντάδες πληροφορίες και φυσικά δηλώνουν στοιχεία της συμπεριφοράς μας. Ακόμη λοιπόν και σε μας τους ίδιους μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τις κινήσεις του σώματός μας εξωτερικεύοντας τα συναισθήματά μας. Κι αν κάποιες φορές εντοπίσουμε λάθη στον τρόπο που στέλνουμε σωματικά ένα μήνυμα, καλούμαστε να το διορθώσουμε προς αποφυγή εντυπώσεων αλλά και για τη βελτίωση της δικής μας ψυχολογίας.

Σκεφτείτε λοιπόν πόσα μπορούμε να μεταφέρουμε με το σώμα μας ως δείγματα επικοινωνίας. Και δυστυχώς το να «κρυφτούμε» είναι κάτι δύσκολο. Το να λέμε πως είμαστε καλά και το πρόσωπό μας να είναι σκυθρωπό, για παράδειγμα, δεν μπορεί να πείσει τους άλλους για τα λεγόμενά μας. Τα πιο έκδηλα συναισθήματα όπως είναι η ευτυχία, ο θυμός, η αηδία, ο φόβος, η επιθυμία, ο ενθουσιασμός και η απαξίωση δίδονται με τον καλύτερο τρόπο με τις κινήσεις του σώματος. Το να ξέρουμε λοιπόν πώς να κατανοούμε τη στάση του σώματός μας, επιχειρώντας να αντιστρέφουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα προς όφελός μας, θα αποτελέσει κι έναν τρόπο δικής μας προσωπικής βοήθειας και βελτίωσης προς τον εαυτό μας.

 

Οπτική επαφή

Όταν το βλέμμα μας είναι αλλού και μακριά σημαίνει πως αισθανόμαστε άβολα ή ακόμη και πως προσπαθούμε να κρύψουμε τα συναισθήματά μας. Λάθος. Κοιτάμε κατευθείαν τον άλλον στα μάτια δείχνοντας το ενδιαφέρον και την προσοχή μας. Άλλωστε, το παρατεταμένο κοίταγμα μάς κάνει να φαινόμαστε αποφασιστικοί. Δεν ανοιγοκλείνουμε συνεχώς τα μάτια μας καθώς είναι σημάδι πως νιώθουμε άβολα κι είμαστε στεναχωρημένοι.

 

Στόμα-Χείλη

Οι κινήσεις του στόματος είναι το αναγνωριστικό της ψυχολογίας μας. Αν στην επικοινωνία μας με τον άλλον δαγκώνουμε συνεχώς το κάτω χείλος μας, είναι στοιχείο ανησυχίας . Όπως και το να καλύψουμε το στόμα μας με το χέρι μας δε σημαίνει απαραίτητα πως θέλουμε να βήξουμε αλλά πως νιώθουμε αποδοκιμασία για όλα αυτά που βλέπουμε κι ακούμε. Και φυσικά, στόμα και χαμόγελο πάνε μαζί παρ’ όλο που μπορεί να έχει διάφορες ερμηνείες η ύπαρξή τους. Χαμογελάμε από ευτυχία, από συγκατάβαση, από ειρωνεία, από αγάπη αλλά κι από περιφρόνηση. Σφίγγουμε τα χείλη για να δείξουμε την αποδοκιμασία μας ή και τη δυσπιστία μας, δαγκώνουμε τα χείλη μας από άγχος ή κι ανησυχία. Σίγουρα όμως θα μπορούσαμε να καμπυλώσουμε ελαφρώς το στόμα μας για να δείχνουμε πιο αισιόδοξοι.

 

Κεφάλι-Λαιμός

Θυμάστε που μας έλεγαν παλιά «το κεφάλι περήφανα, ψηλά»; Λογικό, αφού το να κρατάμε το κεφάλι μας αγέρωχα ψηλά σημαίνει πίστη κι εμπιστοσύνη στον εαυτό μας αλλά και δύναμη. Σε αντίθεση με το να γύρουμε το κεφάλι μας που είναι δείγμα άγχους και βαρεμάρας. Επίσης τινάζοντας τον λαιμό μας πίσω επικοινωνούμε τον ερωτισμό μας.

 

Κορμί

Η περιοχή του σώματός μας που έχουμε τη μικρότερη συνειδητότητα και σαφώς εκεί συμβαίνουν οι πιο δύσκολες κινήσεις μας, που θα πρέπει να γίνονται κατανοητές. Αυτό συμβαίνει γιατί στο κορμί βρίσκονται όλα τα ζωτικά μας όργανα και δύσκολα ελέγχονται από μας. Αντιθέτως, ελέγχονται από ένα δικό τους νευρικό σύστημα. Όταν λοιπόν θέλουμε να τραπούμε σε φυγή απομακρύνουμε τον κορμό μας από τους γύρω μας. Ομοίως κι όταν θέλουμε να πλησιάσουμε κάποιον τον γέρνουμε προς τα μπρος.

 

Χειρονομίες

Ίσως από τα πιο προφανή σήματα που εκπέμπει το σώμα μας. Θέλει καλά διαβασμένους, να μη χάνονται στην μετάφραση. Όλοι μας θεωρούμε πως τα χέρια μας παίζουν τον σημαντικότερο ρόλο στη γλώσσα του σώματος. Δε σφίγγουμε τα χέρια μας για να δείξουμε τη νευρικότητά μας αλλά τα κρατάμε πίσω από την πλάτη μας για να τονίσουμε τη σιγουριά μας. Το να ανοίγουμε επίσης τα χέρια μας, μάς κάνει πιο επιβλητικούς από το να τα κρατάμε κοντά στο σώμα μας που είναι δείγμα ηττοπάθειας. Δε σταυρώνουμε τα χέρια μας γιατί δηλώνουμε άμυνα, μπορούμε απλώς να τα τοποθετήσουμε στους γοφούς μας ως δείγμα ελέγχου. Καθόμαστε όρθια για να δείξουμε συγκεντρωμένοι και θυμόμαστε πάντα πως το να καμπουριάζουμε είναι στοιχείο αδιαφορίας.

 

Η μη λεκτική επικοινωνία είναι αυτή που θα κερδίσει την πρώτη εντύπωση. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως με τη λεκτική δεν μπορεί να συμβεί κάτι ανάλογο. Όπως και να ‘χει ξεκινώντας με τη γλώσσα του σώματος σπάμε τον πάγο, μπορούμε να γοητεύσουμε, να απογοητεύσουμε, Ο συνδυασμός βέβαια λεκτικής και σωματικής αποτελεί μια πετυχημένη συνταγή. Αλληλοσυμπληρώστε και κερδίστε τις εντυπώσεις.

 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου