Σου αρέσει ένα άτομο και δεν έχεις ιδέα πώς να το δείξεις. Περνάς τυχαία απ’ τα στέκια του, ψάχνεις τρόπο να χωθείς στη παρέα του, έναν τρόπο τέλος πάντων να το βλέπεις λίγο παραπάνω. Να το γνωρίσεις, να δεις αν υπάρχει χημεία, να καταλάβεις κι εκείνο απ’ τη μεριά του αν θα εκδηλώσει ενδιαφέρον. Κι αν τα κάνεις όλα αυτά, πώς να δείξεις ότι γουστάρεις χωρίς να καρφωθείς ιδιαίτερα αλλά να περάσεις και το μήνυμα ότι ψήνεσαι για κάτι παραπάνω;

Βρε αν δεν του πας και λίγη κόντρα δε θα το καταλάβει ποτέ! Πώς άλλωστε, να μυρίσει τα νύχια του ότι κάποιος τον γουστάρει ενώ δεν έχει δώσει κανένα άλλο σημάδι; Ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο μπορεί να ξεκινήσει το παιχνίδι είναι όταν αρχίζει ο ένας να τσιγκλάει τον άλλον για το οτιδήποτε. Πειράγματα για τα μαλλιά, τα ρούχα ή και τα λεγόμενά του. Ανούσια συνήθως καυστικά σχόλια που μπορεί και να μη στέκουν στην πραγματικότητα, αλλά όσο πιο επίμονα και ενοχλητικά γίνουν τόσο πιο πολύ επιτυγχάνεται ο σκοπός.

Οι κόντρες αποτελούν βασικό σημάδι ερωτισμού στην ατμόσφαιρα και συνήθως αποτελούν ένδειξη ενδιαφέροντος προς ένα πρόσωπο όταν δεν έχουμε τα κότσια να το πιάσουμε στα ίσα και να του πούμε ότι γουστάρουμε. Σ’ έναν κόσμο φλώρων που φοβούνται μη ρίξουν τα μούτρα τους μην και φάνε χυλόπιτα είναι το απόλυτο όπλο· ίσως κι η μόνη λύση.

Μερικές φορές μπορεί να μην καταλάβεις καν ότι είσαι στην κόντρα με κάποιον. Ασυνείδητα, όμως, να σ’ αρέσει να τον πειράζεις ή να περιμένεις πότε θα σου την πει εκείνος. Σαν κάτι να σας τραβάει ο ένας προς τον άλλο ενώ το πείραγμα να είναι έναυσμα για να ανταλλάξετε την πρώτη κουβέντα και να σπάσει ο πάγος. Κάπως έτσι ξεκινούν οι πιο όμορφες ερωτικές ιστορίες, εκεί που δεν το περιμένεις κι ίσως με εκείνον που δε φανταζόσουν ποτέ. Μέσα από τέτοιες καταστάσεις εμφανίζεται όλη η χημεία που μπορεί να έχεις μ’ έναν άνθρωπο και οι σχέσεις στο 90%, θέμα χημείας είναι.

Στην αρχή ξεκινάς δειλά-δειλά, ειδικά όταν δεν υπάρχει πολλή οικειότητα. Αρχίζεις το πείραγμα προσεχτικά γιατί δεν ξέρεις τον χαρακτήρα του και δε θέλεις να γίνει καμιά παρεξήγηση και τα σπάσετε, ακόμη δεν ξεκινήσατε. Μόλις σιγουρευτείς ότι θα το πάρει στην πλάκα και κάνει πως τον πειράζει αλλά ταυτόχρονα γελάει, πήρες το πράσινο φως. Εδώ είμαστε, ξεκινάει το παιχνίδι. Μια ο ένας, μια ο άλλος γιατί φυσικά κανείς δεν αφήνει να του πάνε κόντρα χωρίς ν’ ανταποδώσει.

Κι όσο περνάει ο καιρός, όλο και κάτι παραπάνω λέγεται όλο και πιο κοντά έρχεστε. Μετά αρχίζουν τα γαργαλητά και καλά με το ζόρι, τα ζουλήγματα και τα τσιμπήματα και ξεκίνησε κάπως έτσι η επαφή. Πολύ θέλει νομίζεις; Κόντρα στην κόντρα, έρχεσαι πιο κοντά με έναν άνθρωπο και τον γνωρίζεις καλύτερα. Αρχίζεις να βλέπεις τον χαρακτήρα του μέσα από τις αντιδράσεις σε κάθε πείραγμα κι αμέσως αντιλαμβάνεσαι το χιούμορ του και κατά πόσο ταιριάζει με το δικό σου. Αν ταιριάξεις και στο χιούμορ σε καλό δρόμο είμαστε. Προχώρα!

Αν όμως δεν αντιδρά καλά στην κόντρα; Μπορεί εσύ να ξεκινήσεις καλοπροαίρετα προσπαθώντας να βρεις μια αφορμή να πλησιάσεις τον άλλον αλλά εκείνος να μην καταλαβαίνει το χιούμορ σου και να προσβληθεί. Μπορεί ακόμη, να θεωρήσει ότι για κάποιο λόγο δεν τον συμπαθείς και να μη πάει καν το μυαλό του ότι εσύ καίγεσαι. Ο καθένας έχει τα όριά του και δεν αντιλαμβάνονται όλοι όλα με τον ίδιο τρόπο. Κάτι που εσένα σου φαίνεται αστείο ή γλυκούτσικο, μπορεί να αποτελεί την απόλυτη προσβολή προς τον άλλο. Γι’ αυτό κοίτα μην το τραβήξεις και πολύ, θέλει έξυπνες κόντρες και με μέτρο.

Αν πάλι παρατηρείς ειρωνικά σχόλια διαρκώς προς το πρόσωπό σου, μην το δένεις πάντα κόμπο ότι ο άλλος σε γουστάρει γιατί παίζει απλώς και να μη σε συμπαθεί. Πρόσεχε, γιατί υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα δυστυχώς, που καλά θα κάνεις να λάβεις υπόψιν, καθώς άλλο πράγμα είναι η υγιής κι ερωτική κόντρα κι άλλο μια σχεδόν κακοποιητική επαφή, ακόμα και λεκτική.

Ένας άνθρωπος μπορεί να γουστάρει και να το πει στα ίσα (λίγοι αλλά υπάρχουν). Άλλος για να σε ρίξει, κοιτάει πρώτα να σε κάνει να ζηλέψεις (κι αυτό πιάνει).  Ε, υπάρχουν κι αυτοί που θα σε κοροϊδεύουν, θα σου βγάλουν χαζά ψευδώνυμα, θα παρατηρούν το κάθε τι πάνω σου σχολιάζοντάς το ειρωνικά ή θα σου λένε μονίμως «όχι» έτσι, για την κόντρα. Κι όμως αυτός είναι ένας τρόπος προσέγγισης και φλερτ κι ας μην καταλαβαίνεις πώς βγαίνει αυτό το συμπέρασμα, η ιστορία τραβάει από το νηπιαγωγείο με τις πλαστελίνες! Ούτως ή άλλως στον έρωτα δεν υπάρχει λογική!

 

Συντάκτης: Φιλομήλα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου