Οι άνθρωποι είμαστε περίπλοκα όντα. Ακόμα πιο περίπλοκος και χαώδης, όμως, είναι ο εγκέφαλός μας. Με εκατομμύρια νευρικές απολήξεις και δίκτυα, κομμάτια χαρτογραφημένα ή όχι, διάφορες λειτουργίες, αυτόνομες ή μη. Και κάπου εκεί μέσα υπάρχει ένα τμήμα του, ο απιοειδής φλοιός, που μας δίνει τη δυνατότητα να επεξεργαζόμαστε τις οσμές. Νευρικές συνάψεις, άπειρες, με μνήμη, που μας συντροφεύουν από την αρχή ως το τέλος της ζωής μας, που είτε κρατάμε για εμάς είτε μοιραζόμαστε με άλλους.

Μπορεί να ξεχάσουμε το πρόσωπο κάποιου αγαπημένου μας, η μυρωδιά του όμως θα μας συντροφεύει μια ζωή. Θα μπορούμε να την αναγνωρίσουμε και να την ταυτοποιήσουμε ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες. Είναι η μυρωδιά του φαγητού, που τρώγαμε στο σπίτι της γιαγιάς τις Κυριακές. Η μυρωδιά του κεριού που έκαιγε όταν αγαπήσαμε, η μυρωδιά της τελευταίας αγκαλιάς, του βιβλίου που μας έκανε και κλάψαμε. Είναι μια έμφυτη εκ γενετής ιδιότητα των ζώντων οργανισμών να καθοδηγούμαστε από μυρωδιές. Μέσω της εμπειρίας που αποκτάμε στην πορεία της ζωής μας, μαθαίνουμε να διαχωρίζουμε τις μυρωδιές σε ευχάριστες, ενοχλητικές, διεγερτικές ή ακόμα κι αδιάφορες.

Οι οσμές που μας διεγείρουν είναι από τις πιο διακεκριμένες στον εγκέφαλό μας. Διεγείρουν διαφορετικά συστήματα, συναισθήματα και μνήμες. Στον έρωτα και στην ερωτική πράξη, συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις μας και σίγουρα μια από τις πιο σημαντικές είναι η οσμή. Μαθαίνοντας τη μυρωδιά του ανθρώπου που μας διεγείρει ερωτικά μαθαίνουμε ν’ αναζητάμε κι οτιδήποτε δικό του (ή όχι) για να μας ξυπνήσει το συναίσθημα αυτό, ακόμα κι όταν δεν είμαστε κοντά του.

Για κάθε άνθρωπο, οι οσμές που θα τον διεγείρουν διαφέρουν κι αυτό μπορεί να οφείλεται στο φύλο, στην προσωπικότητα ακόμα και στο πολιτισμικό background. Παρ’ όλα αυτά ένα απλό τεστ μπορεί να μας πείσει για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η μύτη μας στην ερωτική έλξη ή διέγερση. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κλείσεις τα μάτια και τ’ αυτιά σου κι απλώς να εισπνεύσεις. Αυτό που ο καθένας μας θεωρεί ερωτικό, μπορεί να μας διεγείρει ακόμα κι αν για κάποιον άλλο είναι ενοχλητικό.

Αν και δεν το παραδεχόμαστε, όλοι κατά βάθος είμαστε sniffers. Για όλους μας υπάρχει κάτι, είτε ένα ρούχο, ένα μπουκαλάκι άρωμα, μια μάρκα τσιγάρου, ένα ποτό, που μόνο και μόνο από τη μυρωδιά φέρνουμε στο μυαλό μας αυτό που μας λείπει, μας διεγείρει, μας ξεσηκώνει. Και δεν είναι κακό, αν αναλογιστούμε πως υπάρχουν πολιτισμοί οι οποίοι παροτρύνουν τους ανθρώπους ν’ αναπαράγουν τις γεννητικές τους μυρωδιές ως διεγερτικό. Κάτι που αναπόφευκτα στο τέλος θα οδηγήσει στη βασική αρχή, από όπου όλοι ξεκινάμε ενστικτωδώς: τη διεγερτική μυρωδιά που ανάβει τον εγκέφαλό μας και πυροδοτεί τις απολήξεις σ’ ολόκληρο το σώμα μας.

Βέβαια, όπως όλες οι καταστάσεις στη ζωή μας, έτσι κι εδώ υπάρχουν δυο όψεις στο ίδιο νόμισμα. Οι sniffers κι οι εμμονικοί sniffers. Οι άνθρωποι, που πλέον διεγείρονται μόνο με αντικείμενα εμποτισμένα με τη μυρωδιά. Ένα εσώρουχο, ένα ρούχο, ένα άρωμα που μπορεί να λειτουργήσει σαν διεγερτικό, ακόμα και να δεν ξέρει από πού ή ποιον προέρχεται. Τρανταχτό παράδειγμα είναι το εμπόριο φορεμένων εσωρούχων που γίνεται μέσω διαδικτύου, κυρίως προερχόμενα από φυλακές ή ιδρύματα. Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται ως και μη υγιές, αλλά υπάρχουν όντως άνθρωποι που πληρώνουν αδρά για μια τέτοια απόλαυση.

Ίσως τελικά η πολυπλοκότητά μας, οφείλεται σε όλα τα κομμάτια του παζλ που μας κάνουν αυτό που είμαστε. Όλες οι αισθήσεις μας λειτουργούν μαζί για να μας κάνουν να μάθουμε, να αισθανόμαστε και να ζούμε. Να ξέρουμε τι ζητάμε και τι μας λείπει. Και ναι, οι μυρωδιές είναι γρήγορα λινκς σε μνήμες. Ο σύντομος δρόμος του εγκεφάλου ν’ ανατρέξει σ’ αυτά που μας ξεσηκώνουν και μας κάνουν να θυμόμαστε.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αμάντα Δουλγεράκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου