Όταν η πράξη γίνεται από πυροτέχνημα μια μικρή φλογίτσα

Κάτι που ξέρουν μέχρι και οι πέτρες για τις σχέσεις -έστω και αν οι ίδιες δεν το απολαμβάνουν όσο εμείς- είναι ότι η επαφή είναι και θα είναι πάντα το δυνατότερο κουμπί τους! Θα είναι πάντα αυτό που θα καταλύει τα πράγματα ή θα τα ισορροπεί, ή απλώς θα τους δίνει αυτό που χρειάζονται είτε για να συνεχίσουν είτε για να σταματήσουν.

Ουκ ολίγες οι σχέσεις με τις καλύτερες των προδιαγραφών που τελικά το διέλυσαν γιατί δεν έμεναν ικανοποιημένοι στον ερωτικό τομέα. Ή και το ανάποδο. Το παιχνίδι ήταν τόσο δυνατό που τους κράτησε σε μια σχέση από την οποία θα έπρεπε να έχουν φύγει. Ας μην πάρουμε αυτό το μονοπάτι τώρα όμως, του πότε πρέπει να μένει και πότε να φεύγει κάποιος. Ας σταθούμε μόνο στην πράξη. Ή μάλλον, ας σταθούμε στο τι γίνεται όταν φεύγει και η πράξη η ίδια. Όταν φεύγει ο πόθος. Όχι κατ’ ανάγκη για τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Για την επαφή αυτή καθ’ αυτή. Τι γίνεται όταν φτάνεις στο σημείο να το απομυθοποιείς;

Ίσως τώρα σκέφτεσαι ότι αυτό δε γίνεται. Αποκλείεται. Είναι ξεκάθαρα θέμα χημείας μεταξύ των ανθρώπων, των σωμάτων, της διάθεσης και όλων των υπολοίπων που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια άριστη επαφή. Ίσως περνάει από το νου σου ότι φταίει ο παρτενέρ και πως, εντάξει, αν δε μας καλύψει ένας θα βρεθεί κάποιος άλλος. Ο έρωτας δε χάνεται από το χάρτη όπως και να έχει.

Και όμως χάνεται. Και όμως γίνεται. Σαν πρώτο άκουσμα ίσως να μας ακούγεται τρελό. Να είναι από αυτά που ούτε επιστημονικές αναλύσεις δε θα μας έπειθαν. Αυτές όμως υπάρχουν και έχουν μιλήσει ξεκάθαρα για ένα ποσοστό ατόμων -και μάλιστα μεγάλο- που απομυθοποίησε τον έρωτα φτάνοντας έως το σημείο να τον αποφεύγει. Και όλο αυτό επειδή έφτασε να είναι πολύ εύκολο. Μεταξύ μας βέβαια αυτό είναι συμπέρασμα που απλά μας επιβεβαίωσε η κάθε επιστημονική πηγή, γιατί είναι απαράβατος νόμος ότι όταν κάτι το έχεις πολύ και εύκολα φτάνεις και στο σημείο να μην το εκτιμάς.

Αυτή η μερίδα των ανθρώπων λοιπόν -που ίσως να είμαστε και εμείς ανάμεσα τους ή να βρεθούμε κάποια στιγμή- έπειτα από πολλές επιτυχίες στον τομέα και μεγάλη σε αριθμό ερωτική δραστηριότητα, κατέληξε να βαριέται και να μη θεωρεί την κορύφωση αυτοσκοπό μιας κατάστασης.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν εννοούμε ότι έκαναν τεράστια στροφή στην ποιότητα και δεν ξανά άγγιξαν άνθρωπο, απλά στις περισσότερες περιπτώσεις ανακάλυψαν ότι είχαν να δώσουν και να πάρουν και άλλα πράγματα, ενώ σε κάποιες άλλες ίσως και τίποτα. Προτίμησαν λοιπόν να πάνε μια βόλτα ή να τα πουν με ένα φίλο από το να ασκήσουν τη γοητεία τους πάνω σε κάποιον για να τον πείσουν να αφεθεί. Για αυτούς άλλωστε έχει πετύχει τόσες φορές που δεν τους ενοχλεί η σκέψη της μίας λιγότερης.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και αυτοί που το απομυθοποίησαν γιατί ένιωσαν ότι αυτό που έχουν ανάγκη είναι κάτι πιο ολοκληρωμένο. Θέλησαν η επαφή να έρθει σε πακέτο που τους ταίριαζε για να τους συγκινήσει. Δεν είναι απαραίτητα άνθρωποι που πληγώθηκαν, κυρίως είναι άνθρωποι που κατάλαβαν ότι εφόσον κανείς δεν ήταν καλυμμένος, δεν υπήρχε και νόημα στο να μένουν σε μια κατάσταση που την κρατάνε μόνο τα κορμιά.

Λογικά όλα αυτά, ίσως σκεφτείς, μα και πάλι ο έρωτας δεν απομυθοποιείται! Είναι μια επανάσταση ορμονών για να έρχεσαι στα ίσα σου ακόμα και όταν όλα στραβώνουν! Και πάλι όμως, γίνεται. Ακόμα και αν πηγάζει απλώς από την ένταση της στιγμής, από έρωτα που δεν ξέρεις που θα βγάλει, από περιέργεια, από άμυνα, από αντίδραση ή ακόμα και από πλάκα. Από όπου και αν προέκυψε το να ενωθούμε με τον άλλον ποτέ δε θα είμαστε μόνο σώμα σε αυτήν την ένωση. Έρωτα κάναμε τις στιγμές που υπήρξαμε ολόκληροι. Σώμα και πνεύμα. Ακόμα και όταν δεν το παίρνουμε χαμπάρι, σε κανένα κορμί δεν ακουμπά μόνο το κορμί μας. Μπαίνουν και άλλα πράγματα που απαιτούν την ίδια φροντίδα με το σώμα.

Για αυτό και καμία φορά όταν απέχουμε από κάτι ή δεν το αναζητάμε τόσο πολύ, ακόμη και αν το κατεβάζουμε στο στάνταρ που του πρέπει αντί μόνιμα να το αφήνουμε να ανεβαίνει, σημαίνει απλώς ότι είμαστε φτιαγμένοι να θέλουμε περισσότερα. Να αναζητάμε κι άλλα. Και αυτό το καταλαβαίνουμε μόνο όταν έρθει η απομυθοποίηση της πράξης. Τότε αρχίζουμε να ψάχνουμε βαθύτερα.