Στην ουσία εσένα κυνηγάς. Από το πρωί που ξυπνάς μέχρι το βράδυ που κοιμάσαι κάνεις κύκλους γύρω από τον εαυτό σου όπως κάνει κύκλους το σκυλί που κυνηγάει την ουρά του. Μοιάζει ακαταμάχητο και ενίοτε φυσιολογικό μόνιμα κάπου να στοχεύεις. Γίνεται βενζίνη ο στόχος και σε κινεί. Και η προσπάθεια γίνεται το όχημα. Αυτή που δε νοιάζεται για τον προορισμό, προσαρμόζεται. Κινείται με την ίδια ευκολία στη καυτή άσφαλτο στα μέσα του καλοκαιριού και στα χιόνια στο βουνό κάπου στις αρχές του Γενάρη. Αρκεί να φτάσει στο αποτέλεσμα που επιθυμεί. Να βγει μπροστά και να γίνει κυρίαρχος του παιχνιδιού και της πίστας. Γιατί παιχνίδι είναι οι στόχοι αν το καλοσκεφτείς. Μπαίνεις συνέχεια στον πειρασμό να παίξεις και να καταφέρεις κάτι καινούριο. Να ανταγωνιστείς, έστω και αν κάτι χάσεις τελικά. Και πάντα χάνει οποίος περιφέρει τόσο συστηματικά τα πράγματα γύρω από το εγώ του. Γιατί για αυτό γίνονται όλα. Για αυτή την τόσο μικρή λέξη με την απροσδιόριστη και ακατανίκητη ερμηνεία συνάμα. Για να ικανοποιηθεί το εγώ σου.

Αν κάτσεις και ψαχτείς ειλικρινά θα διαπιστώσεις ότι κάποιες φορές αυτό που κυνηγάς, ακόμα και σημαντικό να είναι, κάπου ίσως δεν το θες. Μια θέση επαγγελματική που δε σε ενδιέφερε ιδιαίτερα, μέχρι που πήρες χαμπάρι πως θεωρείται περιζήτητη. Ένας σύντροφος που δεν έκανε εξαρχής την καρδιά σου να χτυπά, μέχρι που ένιωσες το ενδιαφέρον του να στρέφεται αλλού. Κάπου ίσως έχει μπερδευτεί το πείσμα σου να αποδείξεις ότι μπορείς και άρχισε να σου παρουσιάζεται σαν πραγματική ανάγκη. Και θα μου πεις ότι είναι επιθυμία και η νίκη. Ναι, είναι. Τι γίνεται όμως με το τι είναι αυτό που νικάς; Από πότε είναι οκ να βαφτίζουμε το πάσο ήττα και για αυτό να μην το δηλώνουμε ποτέ; Όταν απαλλαχτείς από αυτόν τον τρόπο σκέψης τότε είσαι σίγουρος ότι πραγματικά το θέλεις αυτό που κυνηγάς. Όταν βγάλεις τον εαυτό σου απ’ έξω. Όταν ρίξεις μια κλεφτή ματιά στο μέλλον και σε δεις κάτω από ένα πρίσμα αλλιώτικο. Που σου δείχνει πώς θα είσαι όταν ήδη θα το έχεις αποκτήσει κι όταν ο στόχος θα έχει κατακτηθεί.

Σκέψου, τι θα σου προσφέρει η θέση εργασίας που τόσο κυνηγάς, πέρα από την ευχαρίστηση του ότι κέρδισες τον ανταγωνισμό; Τι σου αρέσει σε αυτόν τον άνθρωπο πέρα από το ότι είναι δύσκολο να κατακτηθεί και τι θα είναι αυτό που θα σε κρατάει κοντά του αργότερα; Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, αλλά αν αφαιρέσεις όλη την επιθυμία από την εξίσωση αυτή, όλη σου την ανάγκη να πρωτεύσεις, όλο σου το πείσμα να τα καταφέρεις λες και κάποιος σε έβαλε σε διαγωνισμό, τότε μπορείς να δεις την ουσία και να έχεις μια εικόνα του τι στα αλήθεια σημαίνει ο στόχος σου για εσένα. Αν αυτή η εικόνα, όση κι αν είναι, αφού δεν είναι ανάγκη να διακατέχεται από μεγαλείο για να προσπαθήσεις να την κάνεις αληθινή, ακόμα σε οδηγεί να κυνηγήσεις κάτι, τότε τρέξε πίσω του με όλη σου τη δύναμη. Δώσε του όσα μπορείς από τον εαυτό σου, ακόμα και αυτά που δεν είσαι σίγουρος πώς να τα χρησιμοποιήσεις, πώς να τα βάλεις σε δράση υπέρ σου.

Μην το αφήσεις και μην το αφήσεις να σε αφήσει. Έτσι ξέρεις ότι δε χάνεις χρόνο, ενέργεια και κομμάτια της ζωής σου ακόμα κυνηγώντας κάτι ανούσιο για εσένα. Έτσι σιγουρεύεσαι ότι δεν είναι παρόρμηση της στιγμής. Ότι δεν πρόκειται απλά για καπρίτσια που πουθενά δε θα σου φανούν χρήσιμα. Όταν απαλλαγείς από την επιθυμία της νίκης τότε θα βρεις την πραγματική χρήση της στη ζωή σου. Και έτσι θα της δώσεις και αξία. Όταν έρθει η στιγμή να κοιτάξεις πίσω και να μετρήσεις νίκες, έχει νόημα να μετρήσεις αυτές που ακόμη σε κάνουν να χαμογελάς.

Συντάκτης: Πέπη Νάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη