Μέρα Πέμπτη ώρα 1:25π.μ και μια σκέψη ξαφνικά άρχισε να μου βασανίζει το μυαλό. Όχι τόσο σοβαρή για να την κάνω θέμα αλλά ούτε τόσο αδιάφορη για να το αφήσω να περάσει έτσι. Αυτή τη σκέψη λοιπόν θα ήθελα να τη συζητήσω με κάποιον έτσι άρχισα να γράφω και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας. Δεν πιστεύω να έχετε πρόβλημα; Και αν πάλι έχετε, μη συνεχίσετε την ανάγνωση αυτού του κειμένου γιατί είναι άκρως ακατάλληλη για εσάς που θα κάνετε πως δεν έχετε για να το διαβάσετε από απλή περιέργεια μόνο και μόνο για να δείτε τι λέει.

Πριν αρχίσω όμως θα ήθελα να πω πως θα ειπωθούν λόγια βαριά και ανείπωτα έως τώρα για μια ομάδα ατόμων που βάζω και εμένα την ίδια ανάμεσά τους. Αν πάλι ακόμα δεν έχετε καταλάβει για ποιο κοινωνικό σύνολο μιλάω, θα σας το κάνω αμέσως πιο εύκολο. Ναι, λοιπόν για εσένα μιλάω τον κύριο ή την κυρία που ενώ στην πραγματικότητα έχετε πρόβλημα και πολύ μεγάλο μάλιστα, έχω μια πληροφορία για εσάς. Να ξέρετε μας σπάτε τα νεύρα όταν σας ρωτάμε και απαντάτε με αυτήν την τόσο ωραία και κλασσική ατάκα που εκείνη την ώρα εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε αν έχετε πρόβλημα ή αν δεν έχετε ή αν τέλος πάντων εννοείται κάτι άλλο.

Δε χρειάζεται να δυσκολεύουμε τις ζωές μας τόσο πολύ για χάρη ανούσιων γρίφων. Ό,τι έχετε να μας το λέτε, ούτως ή άλλως δημοκρατία από ό,τι θυμάμαι έχουμε, ο καθένας μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του. Αν πάλι ο εγωισμός μέσα σας χορεύει σε ανεξέλεγκτους ρυθμούς για εσάς, καλύτερα ν’ αποφεύγετε να χορεύετε μαζί του για το καλό το δικό σας και των γύρων σας. Για αυτό φίλε, φίλη, μάνα, πατέρα, αδέρφια και όλοι οι υπόλοιποι σταματήστε να το κάνετε για όποιο λόγο και αν το κάνετε και πιστέψτε με υπάρχουν καλύτερα πράγματα από το να δοκιμάζετε συνεχώς τα νεύρα μας. Ή έστω, τουλάχιστον υπάρχουν καλύτεροι τρόποι αν θέλετε μόνο να μας πειράξετε το ευαίσθητο πια νευρικό μας σύστημα.

Συμπληρώνοντας, θα ήθελα να σας πω πως βάζετε πλέον σε κίνδυνο και τη σωματική σας ακεραιότητα ξεχνώντας πως κυκλοφορούν αρκετά βαριά χέρια ανάμεσά μας που έχουν πρόβλημα με το δικό σας «δεν έχω πρόβλημα», γι’ αυτό προσέχουμε για να έχουμε. Συνεχίζοντας αυτή τη συζήτηση σε άλλο επίπεδο, όταν σας ρωτάμε ξανά αν είσαστε σίγουροι ότι δεν έχετε πρόβλημα και εσείς επιμένετε και μέσα σας κρύβεται ένας μικρός Βεζούβιος που είναι έτοιμος να εκραγεί, λυπάμαι αλλά το κόμπλεξ και το πρόβλημα δικαιωματικά σας ανήκουν.

Συμβουλή για εκείνη την ώρα έχετε την ευκαιρία να διορθώσετε την «πατάτα» που έχετε κάνει, εκμεταλλευτείτε το σας παρακαλώ για το καλό όλων μας και έτσι ο κόσμος έστω και αργά θα γίνει καλύτερος. Επίσης δε θέλω να σας στεναχωρήσω και ξέρω ότι το ρόλο του πιτσιρικιού με το παράπονο μέσα στα δύο του μάτια είναι ό,τι πιο εύκολο για εμάς αλλά έχουμε περάσει αυτή την ηλικία ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς θέλω να πιστεύω.

Όσο κι αν δύσκολο είναι πρέπει να καταπολεμήσουμε την παιδική μας φύση και να σταματήσουμε να πεισμώνουμε, να νευριάζουμε ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο κρύβεται πίσω από αυτή την ατάκα. Ας σκεφτούμε πάνω απ’ όλα τον άλλον και να τον σεβαστούμε σαν συνάνθρωπο πιο πολύ χωρίς να τον μπλέξουμε στο ανελέητο και ας βγάλουμε το σκασμό ή πολύ απλά και όμορφα να πούμε αυτό που θέλουμε.

Τέλος, λοιπόν, στο «δεν έχω πρόβλημα» και σε όλα αυτά που χωρούσε για να κρύψει από πίσω του. Τέλος στα πειραγμένα νεύρα και στα χαπάκια που χρειάστηκαν για να μας πέσει η πίεση, στο παρελθόν να μείνουν και οι ανασούλες που κάναμε για να επανέρθουμε σε ηρεμία και στο καλό να πάνε οι τάσεις ανθρωποκτονίας. Αν όλα αυτά δεν αλλάξουν σε κάποιους γνώμη και συνεχίσετε να μην έχετε πρόβλημα ενώ έχετε, δε θα πάμε εμείς σε νευρολόγο εξαιτίας σας, όχι δεν καταλάβατε καλά. Υπάρχουν ωραιότατοι ειδικοί να επιλυθούν επί της κατάστασής σας που μάλλον είναι άκρως σοβαρή και κρίσιμη ή πιο απλά και σύντομα αν δεν έχετε πρόβλημα για την καλή υγεία μας, δε θα μας νοιάζει πλέον.

Συντάκτης: Ελένη Κωστοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή