Οι αδιέξοδες καταστάσεις πάντα θα έχουν τη γοητεία του απαγορευμένου, του ιδανικού. Πολλοί θα πουν πως όλο αυτό είναι μια ψευδαίσθηση που δεν αξίζει όσα θα περάσεις και κάποιοι άλλοι που θεωρούν πως αξίζει έστω μια φορά στη ζωή σου να ζήσεις μια τέτοια κατάσταση και θα υποστηρίξουν την αξία της με πάθος. Κι αλήθεια, αξίζει ο πόνος, οι ατέλειωτες συζητήσεις με φίλους κατά τη διάρκεια αυτής της περιπέτειας αλλά και κατά τη λήξη της ή απλώς θα είσαι έξυπνος αν κάνεις οτιδήποτε περνάει από το χέρι σου για να αποφύγεις έναν αδιέξοδο έρωτα;
Τέτοιες καταστάσεις, ίσως εκ πρώτης να φαντάζουν ονειρικές μα στην πραγματικότητα είναι κάτι πιο περίπλοκο και δύσκολο, σαν σακούλα που έχει μέσα της το αγαπημένο σου γεύμα μα είναι δεμένη με κόμπο ναυτικό. Σίγουρα ξέρεις σε ποιες καταστάσεις αναφέρεται αυτό το κείμενο, ενδεχομένως να έχεις εμπλακεί ήδη σε μια τέτοια. Μια σχέση, μια επαφή, έναν έρωτα, που όσο κι αν προσπαθήσεις να διατηρήσεις, όλες οι προσπάθειες πέφτουν στο κενό, σαν να πέφτεις μόνιμα επάνω σε έναν τοίχο.
Άραγε έχεις σκεφτεί ποτέ γιατί αυτές οι καταστάσεις είναι τόσο ελκυστικές; Τι είναι αυτό που τις κανείς τόσο ιδανικές και ποια στοιχεία σε κάνουν να προσπαθείς ενώ ξέρεις πως είναι μάταιο; Ίσως να φταίει πως ο άνθρωπος από τη φύση του δε σταματάει ποτέ να ζητάει πράγματα, ακόμα κι αν έχει τα πάντα και του λείπει μόνο ένα. Μπορεί αυτός να είναι στην πραγματικότητα ο λόγος που το κάνει τόσο γοητευτικό να ζεις μια αδιέξοδη περιπέτεια στα αισθηματικά σου, ακριβώς γιατί δεν μπορείς να τη γευτείς ποτέ ολοκληρωτικά, άρα πάντα θα γυρνάς για λίγο ακόμη. Καταστάσεις όπως σχέσεις με έναν δεσμευμένο/παντρεμένο άνθρωπο, με κάποιον μη διαθέσιμο συναισθηματικά, με μια πολύ μεγάλη απόσταση.
Άραγε αξίζει όλος αυτός ο πόνος; Αυτό το πλάκωμα επάνω στο στήθος όταν μια κατάσταση έρθει στο τέλος της ή όταν μένει μετέωρη να χάσκει δίχως τέλος; Αξίζει η τόση ένταση, τα ερωτηματικά, το περίπου, για μια κουταλιά έρωτα ακόμη, από ένα γλυκό που δε σου ανήκει για να φας; Ίσως από τις πιο δύσκολες συναισθηματικές καταστάσεις και τα πιο μεγάλα διλήμματα που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος στη ζωή του.
Κι είναι οι ίδιες αυτές ιστορίες που συχνά δεν ξεπερνάς και ποτέ. Αφήνουν σημάδια που τα κουβαλάς σε όλη σου τη ζωή, σημάδια που αφήνουν πληγές τόσο βαθιές και μεγάλες που με την παραμικρή γρατζουνιά μπορούν να ανοίξουν και να προκαλέσουν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά. Πάντα θα αναρωτιέσαι γιατί ενώ έχεις κάνει τα αδύνατα δυνατά, δεν πέτυχε, δεν ολοκληρώθηκε.
Υπάρχουν περιπτώσεις που οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν ή κι αν προσχώρησαν δε δόθηκαν ολοκληρωτικά σε κάποιον νέο έρωτα, γιατί το μυαλό και η καρδιά τους έμεινε σε εκείνη την αδιέξοδη κατάσταση. Είναι αυτό το ανολοκλήρωτο που δεν τους άφησε να ανοίξουν την καρδιά τους, δε ρίσκαραν να δεθούν ξανά φοβούμενοι μήπως μείνουν κι άλλοι κύκλοι ανοιχτοί. Ίσως πάλι, να πίστεψαν πως μια σχέση καθαρή, απλή, δε θα μπορούσε να τους προσφέρει αυτή τη μοναδική εμπειρία που μπορούν να σε κάνουν να ζήσεις οι σχεδόν σχέσεις. Κι ίσως πάλι όλα αυτά, να είναι ένα ακόμη κατασκεύασμα της καρδιάς και του μυαλού, για να μπορέσει όταν έρθει το πραγματικά συγκλονιστικό να σβήσει όλα τα άλλα. Ποιος ξέρει.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Νάντια Δεληγιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
