Πόσες φορές έχεις ακούσει ζευγάρια να κάνουν ψυχανάλυση ο ένας στον άλλον και πόσες άλλες δεν έχει τύχει να έρθεις και εσύ αυτή τη θέση κάνοντας τον ψυχολόγο στο ταίρι ή ζητώντας να σου παρέχει ψυχολογική υποστήριξη; Όλο και περισσότερα ζευγάρια αναλαμβάνουν αυτόν τον ρόλο δίνοντας τη θέση του ερωτικού ενδιαφέροντος στην εις βάθος κατανόηση. Θα αναρωτηθείς σε αυτό το σημείο αν δε μιλήσεις για τα προβλήματά σου στον άνθρωπό σου, τότε σε ποιον θα μιλήσεις. Έχεις δίκιο. Ο σύντροφός σου είναι ο πρώτος άνθρωπος απ’ τον οποίο θα ζητήσεις βοήθεια, μα όταν αυτό καταλήγει να γίνεται σε καθημερινή βάση τότε η ρουτίνα έρχεται πιο γρήγορα και το ενδιαφέρον στο κρεβάτι χάνεται.

Πολύ εύκολα ο άνθρωπός σου μπορεί να γίνει και θεραπευτής σου και αυτό είναι πολύ όμορφο καθώς σημαίνει πως έχετε πολλή οικειότητα και πως εμπιστεύεστε ο ένας τον άλλον. Το να βρεις έναν άνθρωπο που να σε ακούει, να σε καταλαβαίνει και να σε κατανοεί είναι σπάνιο στις ημέρες μας και γι’ αυτό είναι και τόσο όμορφο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ενώ βρίσκονται σε χρόνιες σχέσεις, δεν έχουν το θάρρος και την άνεση να ανοιχτούν στον άνθρωπό τους γιατί αισθάνονται πως ίσως φανούν ευάλωτοι ή αδύναμοι μπροστά στο έτερό τους ήμισυ. Τέτοιους είδους σκέψεις πολλές φορές οδηγούν τη σχέση στο τέλος ή στην απώλεια εμπιστοσύνης.

Όταν φτάνετε σε σημείο της καθημερινής ψυχανάλυσης ο ένας στον άλλον, τότε το ενδιαφέρον στον έρωτα αποτελεί παρελθόν. Σκέψου πόσες φορές έχει τύχει να κάθεσαι το βράδυ με τον σύντροφό σου στο κρεβάτι μετά από μια κουραστική μέρα και αντί να προτιμήσετε να συνευρεθείτε ερωτικά, να προτιμάτε να μιλήσετε για οποιοδήποτε σας απασχολεί. Όταν γίνεται κατ’ εξακολούθηση, τότε είναι η αρχή του τέλος. Η συζήτηση γίνεται ρουτίνα, οι ώρες κουβέντας ατέλειωτες και ξαφνικά ο σύντροφός σου μοιάζει με τον ψυχοθεραπευτή σου.

Είναι σύνηθες όταν ανοίγουμε όλα τα χαρτιά μας να χάνεται το ενδιαφέρον. Όταν ξεδιπλώνεις κάθε πτυχή του χαρακτήρα σου, κάθε ανασφάλειά σου, κάθε τραύμα σου τότε ο σύντροφός σου είναι πολύ πιθανό να χαθεί η έλξη. Αυτό συμβαίνει γιατί πλέον δεν έχει κάτι άλλο να ανακαλύψει από εσένα μιας και έχεις φανερώσει κάθε σου πλευρά. Τότε η ερωτική επαφή γίνεται ανιαρή, αραιώνει σε συχνότητα και καταλήγετε τα βραδιά σας να τα περνάτε κάνοντας επί ωρών συζητήσεις βγάζοντας τελείως από το μυαλό σας τον έρωτα.

Στην αρχή μιας σχέσης η επαφή γίνεται συχνά, θέλεις συνέχεια να βρίσκεσαι στο κρεβάτι με τον σύντροφό σου, βρίσκεστε σε εγρήγορση, θέλετε να ανακαλύπτετε κάθε πτυχή ο ένας του άλλου, δοκιμάζετε καθημερινά ερωτικά κόλπα για να κρατάτε την ερωτική διάθεση στα ύψη. Στη συνέχεια και όσο πιο άνετα νιώθετε ο ένας με τον άλλο έρχεται και η περίοδος που θα ανοιχτείτε, πολλές φορές και λίγο παραπάνω από το κανονικό. Αυτό μετά από κάποιο σημείο είναι φυσιολογικό να συμβαίνει αλλά όταν υπερβαίνει τα όρια τότε αρχίζει να δημιουργείται πρόβλημα και δεν υπάρχει πλέον το ερωτικό στοιχείο. Τη θέση του παίρνει η ρουτίνα, δεν υπάρχει πλέον η όρεξη για έρωτα παρά μόνο για ανάλυση των ψυχολογικών σας.

Όταν μια σχέση φτάνει σε αυτό το σημείο καλό είναι να υπάρχει μια ισορροπία. Είναι απολύτως φυσιολογικό και όμορφο να ανοίγεσαι στον σύντροφό σου, να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου που να μπορεί να σε καταλάβει. Είναι όμως σοφό στην πορεία της σχέσης να ξέρεις να κρατάς ένα μυστήριο, μια απόσταση ώστε το ερωτικό ενδιαφέρον να διατηρείται ζωντανό. Όταν φτάνετε σε σημείο καθημερινής ψυχανάλυσης περιορίζετε η έλξη και στο τέλος καταλήγετε να βλέπετε ο ένας τον άλλον μόνο φιλικά και όχι σαν ερωτικό ταίρι.

Συντάκτης: Νάντια Δεληγιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.