Η γλώσσα έχει απίστευτη επιρροή στη διάθεση και τις πράξεις μας. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, πολλές φορές ασυναίσθητα, κρύβουν δύναμη που δεν αντιλαμβανόμαστε. Έτσι, επάνω στο άγχος και τον εκνευρισμό μας, μπορεί να ξεστομίσουμε λόγια που ίσως αργότερα μετανιώσουμε, κουβέντες που ενοχλούν ή προσβάλλουν τους άλλους.

Όταν αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουν οι λέξεις, τότε ίσως να είμαστε πιο προσεκτικοί με τις φράσεις που χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση. Εμείς, σου λύνουμε τη γλώσσα με ατάκες που μπορούν να σε βγάλουν αναίμακτα από τη δύσκολη θέση. Αντί να πεις αυτό, πες αυτό! Ακούγεται εύκολο, ας το δούμε λίγο και στην πράξη, με τον εξάψαλμο συν 1, φράσεων που πρέπει κι άλλων τόσων που δεν πρέπει να πεις.

 

1.«Δε μας παρατάς λέω εγώ;»

Θέλεις να ξεφορτωθείς τον συνομιλητή σου όσο πιο σύντομα γίνεται.  Δε χρειάζεται να είσαι αγενής. Κι αν αυτό που έχει να σου πει είναι σημαντικό; Την άβολη εκείνη στιγμή μπορείς να απαντήσεις απλά: «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα. Μπορούμε να τα πούμε σε λίγο;». Ευελπιστούμε ότι σε λίγο θα έχουν ηρεμήσει λίγο τα νεύρα σου και θα είσαι σε θέση να ακούσεις και να συζητήσεις.

 

 

2. «Δεν είναι δουλειά μου να το κάνω αυτό!»

Σε έχουν βάλει αγγαρεία που είναι εκτός των καθηκόντων σου στο γραφείο ή δουλειά του σπιτιού την οποία θεωρείς πως έπρεπε να την κάνει κάποιος άλλος. Αντί να γκρινιάξεις, δοκίμασε να πεις «Θα μπορούσα να το κάνω αν υπάρχει κάποιος να με βοηθήσει/καθοδηγήσει». Θα εκτιμηθεί η προθυμία σου, χωρίς να χρειάζεται να φορτωθείς εσύ αποκλειστικά τη δουλειά αυτή. Αν μη τι άλλο, θα έχεις και βοήθεια.

 

 

3. «Με έχεις πρήξει!»

Σου θυμίζει κάτι; Εμάς μας θυμίζει θυμωμένο έφηβο που τα βάζει με τη μάνα του γιατί του ζήτησε για δέκατη φορά να πάρει ζακέτα. Σε όποιον κι αν απευθύνεται αυτή η φράση αγανάκτησης, σε ενημερώνουμε πως μπορείς να την αποφύγεις λέγοντας το θεϊκό: «Δείξε μου λίγη εμπιστοσύνη και δε θα σε απογοητεύσω». Φυσικά και δεν αναφερόμαστε στη ζακέτα, εκείνη εννοείται πως θα τη φορέσεις.

 

 

4. «Μην ξεχάσεις να κάνεις αυτό που σου είπα!»

Σε περίπτωση που συμβαίνει το αντίθετο μ’ αυτό που περιγράφουμε πιο πάνω, χρειάζεται λεπτός χειρισμός. «Μην ξεχάσεις να στείλεις το e-mail!», «Μην ξεχάσεις να βγάλεις τα σκουπίδια!», «μη» και «μη» και «μη»! Μόνο και μόνο που ξεκίνησες την πρότασή σου με την αρνητική λέξη «μη», ο συνομιλητής σου έχει μπει ήδη σε θέση άμυνας και προκαλείς εκνευρισμό. Με μια πιο θετική διάθεση μπορείς αντ’ αυτού να πεις «Σου υπενθυμίζω να…». Ωραιότατο κι ευγενικό, χωρίς υστερίες.

 

 

5. «Δε θέλω να το κάνω αν δεν είναι υποχρεωτικό.»

Όταν η άρνηση και η αναβλητικότητά σου χτυπάνε κόκκινο απόφυγε -προς Θεού- τη φράση αυτή. Αντ’ αυτού, δείξε πόσο οργανωμένος και συνειδητοποιημένος ενήλικας είσαι λέγοντας «Θα το δω με σειρά προτεραιότητας». Αν είναι πολύ χαμηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων σου, φύλαξε τον πολύτιμο χρόνο σου για κάτι πιο χρήσιμο και παραγωγικό.

 

 

6. «Ακούς ποτέ αυτά που σου λέω;»

Περιβάλλεσαι από άτομα αφηρημένα, απρόσεκτα, που ζουν στο δικό τους κόσμο και εκνευρίζεσαι που δε δίνουν την απαραίτητη σημασία στα λεγόμενά σου, λες με αγανάκτηση. Γιατί να σκας ενώ μπορείς να πεις αυτό: «Θα το εκτιμούσα πολύ αν έδειχνες περισσότερη προσοχή σε αυτά που έχω να σου πω». Όλοι αναζητούν την εκτίμηση. Να λοιπόν ένας τρόπος να κερδίσουν και τη δική σου.

 

 

7. «Μην αργήσεις πάλι!»

Αυτή η φράση χρησιμοποιείται εξίσου και στο σπίτι με την οικογένεια και στο εργασιακό περιβάλλον. Σε πολλές περιπτώσεις την πασάρουμε με αυστηρό ύφος και σε αυτόν το φίλο που πάντοτε καθυστερεί τις εξόδους της παρέας. Εδώ, θα μπορούσες κάλλιστα να πεις «Σε παρακαλώ ενημέρωσέ με σε περίπτωση που καθυστερήσεις». Προαιρετική συμπλήρωση της πρότασης «…γιατί ανησυχώ».

Θα διερωτάσαι, γιατί να μπεις στον κόπο, σε τόση σκέψη να τα πεις όλα αυτά; Γιατί οι θετικές φράσεις, φέρνουν θετικές σκέψεις, οι θετικές σκέψεις θετικά συναισθήματα κι αυτά με τη σειρά τους, θετικές πράξεις. Όλα μοιάζουν με το “domino effect”, το ένα φέρνει το άλλο. Αφού κάνεις την αρχή με πιο προσεγμένες λέξεις, όλες οι πιθανότητες για θετικό αποτέλεσμα είναι με το μέρος σου!

Συντάκτης: Μαρία Χρίστου-Πιερίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου