Από την ημέρα που γεννιόμαστε έως ότου φτάσει η στιγμή που θα φύγουμε απ΄τον κόσμο, έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε κάτι στη ζωή μας. Αυτό το κάτι μπορεί να είναι είτε η δουλειά σου, είτε μια σχέση που θεωρείς πως δε σου ταιριάζει, είτε οτιδήποτε άλλο μπορεί να ενοχλεί έναν άνθρωπο, τόσο ώστε να τον κάνει να θέλει να το διαφοροποιήσει.
Ποτέ δεν είναι αργά να διώξουμε κάτι από την καθημερινότητα μας, το οποίο μας είναι, πλέον, ξένο, φορτικό. Είτε είσαι 15 είτε 35 είτε ακόμα και 85 ετών, πάντα θα υπάρχει μία αρχή, μία ευκαιρία που θα περιμένει να την αρπάξεις από τα μαλλιά. Η ζωή δεν προχωρά προς το τέλος της, απλώς εξελίσσεται με τα χρόνια. Τελειώνει όταν το αποφασίσουμε εμείς. Και πότε συμβαίνει αυτό; Όταν συμβιβαζόμαστε με καταστάσεις που δε μας γεμίζουν ή που μπορεί και να μη μας γέμιζαν και ποτέ.
Υπάρχει μία θεωρία που υποστηρίζει πως η ηλικία δεν είναι τίποτε παραπάνω από νούμερα σε χαρτί. Δηλαδή, με λίγα λόγια ένας 50άρης μπορεί να νιώθει πιο ζωντανός και ερωτευμένος με την αλλαγή και να προσπαθεί να εξελιχθεί περισσότερο από έναν 20άρη που κάθεται βολεμένος σε καταστάσεις και μέρη που δεν του αρέσουν. Πράγματι, η αλλαγή είναι τρομακτική. Το καινούριο, εκτός από σαγηνευτικό, έχει ως περίβλημα την επικινδυνότητα του άγνωστου. Όμως, χωρίς την αλλαγή θα ήταν όλα ανούσια και βαρετά. Μας γεμίζει ζωή ενθουσιασμό. Ας το παραδεχτούμε όσο και αν κάποιοι την αποφεύγουμε ενδόμυχα, δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας χωρίς αυτήν.
Γι’ αυτό τον λόγο, αν μπορούμε και αν πρώτα-πρώτα θέλουμε πρέπει να τολμήσουμε, και ας είναι και στα 99 μας χρόνια. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, που λέει και ο σοφός λαός. Όποτε είμαστε πραγματικά έτοιμοι, λοιπόν, ας πάμε ένα ταξίδι να αλλάξουμε παραστάσεις, φιλοσοφία ζωής, διάθεση και ενδεχομένως και συνήθειες. Ας φύγουμε από τη ρουτίνα της πολυετούς μας σχέσης και ας κυνηγήσουμε έναν νέο έρωτα που μας κάνει να ανεβάζουμε παλμούς μόνο και μόνο στη σκέψη. Οι δείκτες του ρολογιού, χτυπούν πλέον επίμονα, με τόση δύναμη και άλλη τόση ένταση σαν να προσπαθούν και οι ίδιοι να αποδράσουν, δείχνοντάς σου πως έφτασε η στιγμή να αφήσεις στο χρονοντούλαπο της δικιάς σου ιστορίας σχέσεις που στην παρούσα φάση δεν έχουν πάθος, συναίσθημα και σε καμία περίπτωση δε σε βγάζουν έξω από τη ζώνη άνεσής σου.
Μόνο έξω από την ζώνη αυτή θα νιώσεις ότι υπάρχεις, ότι ζεις. Σίγουρα, όλοι επιδιώκουμε την ασφάλεια με κάποιο τρόπο στη ζωή μας και πόσο μάλλον κάποια δεδομένα είναι σχεδόν απαραίτητα. Όμως, δε χρειάζεται να είναι τα πάντα δεδομένα, όπως οι σχέσεις και ειδικότερα οι άνθρωποι. Αν νιώθεις έτσι, φύγε. Τρέξε, κυνήγησε το καινούριο που θα σε γεμίζει τώρα και όχι το παρελθόν ή το μέλλον σου. Το τώρα σου. Για το μέλλον, άφησε να ανησυχήσεις τότε, καθώς, σίγουρα θα βρεις κάτι διαφορετικό αν νιώσεις, πάλι, την ανάγκη για αλλαγή στη ζωή σου.
Ρώτα την ψυχούλα σου ποια αλλαγή ζητάει. Έχει όλες τις απαντήσεις. Προσπάθησε για το καλύτερο για τον εαυτό σου και δε θα χάσεις. Τόλμησε να κάνεις μία αλλαγή στην καθημερινότητα σου. Διαφοροποίησε ό,τι σου χαλάει τη ζωή. Από ανθρώπους μέχρι καταστάσεις, μέρη ή εμπειρίες. Φέρε τα πάνω κάτω στον κόσμο, μέχρι να νιώσεις ότι ξεχειλίζεις από ζωή, μέχρι να νιώσεις να χτυπάνε τα μηλίγγια σου από την έξαψη της αλλαγής, καθώς αυτό θα πει ζωή.
Συντάκτης: Μαρία Ντζιλέπη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
