«Θα πεθάνω αν δεν σε δω!» Υπερβολικό ε; Ε, ναι είναι λίγο. Αλλά έτσι είναι τα παιδιά της υπερβολής και το γουστάρουν. Λένε κάτι τέτοια βαρύγδουπα κι άλλα χειρότερα που φέρνουν τον άλλο σε δύσκολη θέση. Το ξέρουν ότι το προκαλούν αυτό, ότι κάποιες φορές άνθρωποι φεύγουν από το πλευρό τους γιατί δεν αντέχουν στην τόση υπερβολή, αλλά εκείνοι δε ζουν χωρίς αυτή (υπερβολικό κι αυτό).

Τους κατηγορούν συνέχεια πως πετούν στα σύννεφα και τους συμβουλεύουν να προσγειωθούν. Τους αποκαλούν ψεύτες και παραμυθάδες. Η αλήθεια είναι ότι εμπλουτίζουν τις ιστορίες τους όταν αυτές είναι συνηθισμένες για να ακούγονται καταπληκτικές στα αυτιά των άλλων, να προκαλούν το θαυμασμό. Πάντως σπάνια συμβαίνει αυτό, καθώς κάνουν τα πάντα για να είναι αληθινές αυτές οι ιστορίες που διηγούνται καταστάσεις που έφτασαν στα άκρα.

Ζουν καθημερινά την κάθε τους στιγμή πολύ έντονα. Είναι σαν ναρκωτικό, δεν μπορούν να σκεφτούν τους εαυτούς τους σε ηρεμία, να είναι βολεμένοι και να ακολουθούν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, μια ρουτίνα. Βέβαια, μπορεί να είναι πολύ καλοί επαγγελματίες γιατί παθιάζονται με το αντικείμενο της δουλειάς τους, το οποίο θα είναι σίγουρα κάτι δύσκολο ή επικίνδυνο.

Θα τους βρεις μπλεγμένους σε καταστάσεις τραγικές και θα αναρωτιέσαι πώς τα κατάφεραν να τα κάνουν έτσι. Μαλωμένοι με γονείς, να εξαφανίζονται μέρες από το σπίτι και να κοιμούνται στο αυτοκίνητο ή σε φίλους που έχουν καιρό να τους δουν. Θα υπάρχουν μέρες που θα αποφασίσουν να ταξιδέψουν μόνοι τους για να παρακολουθήσουν ένα φεστιβάλ ή μια παράσταση σε μια άλλη χώρα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν όρια.

Θα έχουν δοκιμάσει όλα τα extreme sports, από ελεύθερη πτώση μέχρι να πηδούν από ταράτσες για να νιώθουν την αδρεναλίνη στο κορμί τους. Θα τους βρεις ξημερώματα να πίνουν με τους φίλους και να κάνουν κόντρες με αυτοκίνητα ή με τις μηχανές στη λεωφόρο. Θα τους βρεις να ξαπλώνουν στη μέση του δρόμου περιμένοντας να περάσει αυτοκίνητο σε έναν όχι και πολύ ερημικό δρόμο. Δε φοβούνται τον κίνδυνο, το μόνο που τους τρομάζει είναι να μείνουν άπραγοι ή να κλειστούν στο σπίτι.

Ειδικά όταν ερωτεύονται εκεί κι αν γίνεται χαμός! Παθιάζονται με το σύντροφό τους, τα δίνουν όλα στις σχέσεις τους και δε σκέφτονται αν θα πληγωθούν. Είναι εκείνοι που θα κάνουν σχέση εξ αποστάσεως χωρίς δεύτερη σκέψη. Εκπλήξεις, ξαφνικά ταξίδια, δώρα που θα τους έχουν πάρει καιρό να σκαρφιστούν είναι στο μενού κι όλα στο πολύ!

Ξενυχτούν για το πρόσωπο που τους έκλεψε την καρδιά, μπορεί να περιμένουν ώρες κάτω από το σπίτι με το αυτοκίνητο  ενώ έξω να βρέχει καταρρακτωδώς. Όταν τσακώνονται, βρίζουν, σπάνε πράγματα και δεν κρατούν τίποτα μέσα τους. Τα λένε όλα και περισσότερα από όσα πρέπει να πουν γιατί πονάνε κι ο πόνος τους δεν έχει μέτρο.

Αν πληγωθούν πολύ, κάνουν ακόμα πιο ακραία πράγματα. Παίρνουν τηλέφωνα μεθυσμένα και ζητούν παρηγοριά. Έρχονται στο σπίτι του αγαπημένου τους και χτυπούν με βία τα κουδούνια. Φωνάζουν: «Σ΄αγαπώ» στο δρόμο χωρίς να τους νοιάζει αν θα ξυπνήσουν τους γείτονες. Δε θα σταματήσουν μέχρι να τους δεχτεί πίσω ή να τους διώξει με τις κλωτσιές. Πραγματικά μόνο έτσι καταλαβαίνουν. Οι ευγένειες και τα ήρεμα λόγια δεν τους ακουμπούν καθόλου. Τα άγρια πράγματα τους ξυπνούν και τους εξιτάρουν.

Ακριβώς έτσι είναι και στο σεξ. Υπερβολικοί κι εκεί. Κάνουν σεξ στα πιο απίθανα μέρη για να νιώθουν στην τσίτα. Προσφέρουν στον παρτενέρ τέτοιες στιγμές ηδονής που δεν υπάρχει περίπτωση να μην του μείνουν αξέχαστες. Ύστερα του τάζουν τον ουρανό με τα άστρα και τον λούζουν στα ερωτόλογα. Όλα στο κόκκινο!

Από τη μια πλευρά είναι πολύ ωραίοι αυτοί οι τύποι. Ξέρουν να ζουν τη ζωή τους και δεν έχουν κολλήματα, δε δειλιάζουν. Το μότο τους είναι ευρέως πασίγνωστο: «ζούμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία». Έτσι είναι στην τελική, μια φορά ζούμε, δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία στην αιωνιότητα.

Από την άλλη όμως, έρχονται στιγμές που χάνουν τον εαυτό τους. Τα επικίνδυνα πράγματα που κάνουν τους φέρνουν αντιμέτωπους με την υγεία τους και με την ίδια τη ζωή τους. Χρεώνονται απώλειες που τους κοστίζουν, όπως φίλους κι οικογένεια, που πολλές φορές απομακρύνονται από κοντά τους αφού δεν μπορούν να αντέξουν την ακραία συμπεριφορά τους.

Δίνουν τόσα πολλά στους άλλους που δεν κρατούν τίποτα για εκείνους και μένουν άδειοι και μόνοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα μέχρι να επουλωθούν οι πληγές. Ύστερα δυσκολεύονται και πάλι να προσαρμοστούν στην καθημερινότητα, δυσκολεύονται να ξανακάνουν σχέσεις και να ξαναδοθούν ολοκληρωτικά ,όπως μόνο εκείνοι ξέρουν.

Οι yolo καταστάσεις αξίζουν και με το παραπάνω αλλά όταν βλέπεις τον εαυτό σου να μην αντέχει άλλο, όταν συνειδητοποιείς ότι πέφτεις χαμηλά και καταλήγεις να σέρνεσαι, σήκω! Λίγες στιγμές λογικής κι ηρεμίας είναι πολύ πιο σημαντικές. Ένας άνθρωπος πρέπει να οριοθετείται, διαφορετικά κρίνεται ως επιπόλαιος και φαντασιόπληκτος. Όταν, μάλιστα, εκτίθεται σε πολλούς ανθρώπους τότε προκαλεί ακόμα περισσότερο την τύχη του.

Καλές, λοιπόν, οι έντονες στιγμές για να έχουν ιστορίες να θυμούνται και να διηγούνται, να νιώθουν ότι η ζωή δεν περνά και φεύγει αλλά κάτι αφήνει πίσω. Όμως με κάποια όρια.

 Έτσι φαίνεται ότι ωριμάζει κάποιος, όταν κάνει και ένα βήμα πίσω. Εξάλλου, δεν υπάρχουν μόνο αυτοί, είναι κι οι άλλοι γύρω τους κι ειδικά η οικογένειά τους, που δε χρωστούν σε τίποτα να πληγώνονται εξαιτίας τους.

Γι αυτό «άνθρωπε του yolo» να ξέρεις ότι κι αυτό μια φάση είναι και μετά έρχεται μια άλλη διαφορετική. Για πόσο άραγε θα ζεις στα άκρα;

 

Επιμέλεια Κειμένου Κατερίνας Σκόνδρα: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Κατερίνα Σκόνδρα