Αφού μάθαμε λοιπόν ότι όλοι αυτοί οι μοδάτοι ορισμοί σε -αλ (βλ. πανσέξουαλ) είναι απλά μοντερνισμοί προς χάρην της ταμπελοποίησης, ας πάμε στο προκείμενο.
Συμπαντικός έρωτας.
Αυτή η επιθυμία της ένωσης.
Το δεύτερο μέρος αφορά τον λεγόμενο fakerasexual, αυτόν που απαρνιέται τον εν δυνάμει σεξουαλισμό του για την επίτευξη μιας ιδεατής υπερ-ένωσης με το σύμπαν ολάκερο.
Μερικοί έχουν υποβληθεί τόσο στης ρήσεις του κ. Coelho και των υπολοίπων σοφών, που ξεχνάνε να ζουν.
Θα ξυπνήσουν κάποτε και τότε θα είναι αργά, μιας και το μυαλό τους θα έχει γίνει τόσο σούπα, που θα σέρνουν το κορμί τους δέσμιο ενός εγκεφαλικού «καταστατικού».
Η ιστορία συμβαδίζοντας βέβαια με εκάστοτε θεσμούς, απέδειξε ότι ο άνθρωπος θα πασχίζει αέναα για το ”όλον” με οποιοδήποτε κόστος. Πως προσδιορίζεται όμως αυτό το «κόστος» και γιατί ο εξαναγκασμός που υποθάλπει είναι τελικά ο μεγαλύτερος εχθρός της;
Δεν είναι μόνο η ανατομία και η φυσιολογία του ανθρωπίνου σώματος που επιταχύνει τις διαδικασίες, αλλά απλά, η ανάγκη του «ανήκειν».
Από την αρχαιότητα ακόμα, η γενετήσια λειτουργία υπόκειται στο πνεύμα της ιερότητας και του σεβασμού. Μη ξεχνάμε ότι η καθημερινή επαφή των Αρχαίων με τη φύση, καθόριζε και τη διαφορετικότητα της αντίληψη του έρωτα.
Η χαρά τέλος πάντων ήταν πιο Διονυσιακή ας πούμε.
Διαδικασία αναπαραγωγής, ερωτικός μυστικισμός και πέρασμα σε πορνογραφία και εμπορευματοποίηση.
Όχι καλοί μου άνθρωποι, δεν υμνώ τη Διονυσιακή λατρεία. Ούτε πιστεύω στο δωδεκάθεο, ούτε πίνω κόκκινο κρασί σανδαλοφορούσα κάθε που βγαίνει ολόγιομο το φεγγάρι στα δάση και τις κορφές.
Την σύνδεση προσπαθώ να βρώ και εγώ η έρμη.
Γιατί στους κύκλους τον ολιστικού κόσμου, στον οποίο κινούμαι τα τελευταία χρόνια, τα μάτια και τα αυτιά μου αρχίζουν να χάνουν την ρεαλιστική διάσταση της αίσθησής τους.
Ψάχνεσαι, δοκιμάζεις, διαλογίζεσαι, δημιουργείς μία ειλικρινή σχέση με το σώμα και το μυαλό σου, έχοντας ξεπεράσει τις φευγαλέες ματιές του παρελθόντος και σου λέει ο άλλος «αποχή, αυτοσυγκέντρωση και κάθαρση».
Μάλιστα.
Αν αυτό έγινε αυτοσκοπός σου, επιθυμείς διακαώς να ενωθείς με το πνεύμα, την αρχέγονη ενέργεια και να θεραπευτείς -το healing δίνει και παίρνει τελευταία- βγάλε σηματοδότηση: STOP σε ότι ερεθίζει τις ορμές μου.
Ωϊμέ και τραλαλα.
Και αγγλιστί άμα γουστάρετε, έχω ακούσει το εξής: «during the use of your sexual energy, your body create toxins».
Γδούπ.
Όση υποστήριξη δίνω στα ολιστικά, άλλη τόση πίστη έχω στο σώμα και τις επιταγές της βιολογικής σύνθεσής του.
Πρώτη κατηγορία λοιπόν:
Οι λοιποί και καλά γκουρούδες με άπειρο ελεύθερο χρόνο – γιατί να το σημειώσουμε και αυτό, το 70% των και καλά ”ενωτικών του σύμπαντος”, είναι λεφτάδες, έχουν άπειρο χρόνο για περισυλλογή και θεωρία και όταν έρχονται τα ζόρια, μην το είδατε τον Παναή- διακυρήτουν την απελευθέρωση του νου και την απαξίωση της λειτουργίας των ορμονών μας.
Πήρανε τον καημένο το Βούδα, τον θεοποιήσανε -χωρίς βασικές γνώσεις ιστορίας- και το παίζουν μελοστάλαχτοι αγαπησιάρηδες.
Και στην πρώτη ευκαιρία πετάν τέτοια χολή σε ότι πάει κόντρα στα πιστεύω τους, που αναρωτιέσαι αν τελικά έχουν αγαπήσει ποτέ τα άντερά τους.
Έγιναν και οι διδαχές ένα κουβάρι και από την πολλή «ανορεξία», οι τοξίνες μάλλον κάνουν πάρτι αντί να εξολοθρεύονται.
Μάλλον έχετε ακούσει για τον Ταντρισμό και την θεωρία της Κοσμικής Συνειδητότητας. Δυστυχώς, στην Ελλάδα κυρίως, οι περισσότεροι έχουν μπερδέψει τα μπούτια τους, κυριολεκτικά.
«Ύφανση και διαστολή της ενέργειας» για να κάνεις έρωτα μετά για 6 ώρες συνεχόμενες.
Μπούκωσε τον οργασμό, παίξ’ το και ασέξουαλ για λίγο καιρό και μετά θα γίνεις πυρηνική βόμβα!
Έχουμε ξεφτιλίσει τόσο πολύ τις έννοιες της ολότητας, της θεραπείας, της προσφοράς και την αλήθειας και πήξαμε σε μαγικές συνταγές, παραποιώντας έτσι πολλές πρακτικές.
Δεύτερη κατηγορία:
Ο fakerasexual ή αυτός που το παίζει bisexual, γιατί η γκάμα καλύπτει ότι κινείται σε δίποδο.
Δεν διακρίνεις ταυτότητα κοινωνική, προσωπική.
Αυτοί είναι οι παγανιστές του σεξουαλικού εαυτού.
Τους βολεύει πολλοί η ιδέα- γιατί περί ιδέας πρόκειται- «δεν ξέρω τι είμαι, είμαι το τίποτα και τα πάντα», γιατί ακριβώς δικαιώνει τον πορωμένο τους ψυχαναγκασμό.
Και στις δύο κατηγορίες βέβαια, συναντάς και αυτούς που δε χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα.
Μιλάνε λίγο, πράτουνε πολύ και δεν χρειάζεται να εξηγούν.
Δεν μεταφορφώνονται δηλαδή σε εξιλαστήρια θύματα συμπαντικής πανάκειας.
Το να αυτοματοποιείσαι προς χάρην μιας ιδέας/θεωρίας/πρακτικής, χωρίς την αποδοχή των «του σώματος πεπραγμένων», καταντάει γελοίο.
Παίδες, μην μπερδεύεστε.
Μη βιάζεστε να ταμπελοποιηθείτε.
Μη βιάζεστε να μεγαλώσετε, αποδοκιμάζοντας αρχέγονες λειτουργίες που σας ολοκληρώνουν.
Μην υποτιμάτε την σεξουαλική σας νοημοσύνη.
Ούτε τα ένστικτά σας. Αν αρέσκεστε σε διδαχές, μην ξεχνάτε ότι αυτές υπάρχουν γιατί οι πατεράδες τους πέρασαν χίλια μύρια κύματα για να τις περάσουν σε εσάς.
Και στην τελική αφήστε εμάς στον παρορμητισμό μας και στην ικανοποίηση των ενστίκτων μας, πριν μεταλλαχθούμε προσκυνώντας υβρίδια.
Make love, not war.
Συντάκτης: Ξένια Μπολομύτη
