Πώς είναι δυνατόν να συναντηθούν τυχαία δυο βλέμματα και να ταιριάξουν σαν δυο κομμάτια παζλ; Πολλές φορές έχεις διαβάσει στα social  media για άτομα που είδαν ένα πρόσωπο και επιδιώκουν να το ξαναδούν και απορείς πώς είναι δυνατόν μια ματιά να αρκεί για την έλξη. Πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό το ιδιαίτερο κλικ τυχαία και να σε αναστατώσει τόσο ώστε να το αναζητάς παντού; Αρκούν λίγα δευτερόλεπτα, λένε οι παθόντες.

Είναι μια συνηθισμένη μέρα για εσένα. Μια μέρα που ξέρεις ακριβώς πώς θα κυλήσει και δεν περιμένεις τίποτα διαφορετικό. Θα κάνεις τις ίδιες κινήσεις και θα δεις τα ίδια γνώριμα πρόσωπα. Σήμερα όμως το πεπρωμένο, η μοίρα, η τύχη ή όπως θέλεις να το ονομάσεις, έχει φροντίσει να κάνει τη διαφορά και να αλλάξει η ρουτίνα και οι συνήθειες της καθημερινότητας.

Σήμερα ένα διαφορετικό, καινούριο βλέμμα συναντήθηκε με το δικό σου. Σταμάτησε ο χρόνος και δεν είδες τα κλασικά πυροτεχνήματα, αλλά ένιωσες ότι κάποια υπερδύναμη πάτησε εκείνο το κουμπάκι με τις δυο γραμμούλες, εκείνο της παύσης. Κάτι σε χτύπησε κατακούτελα και δεν είναι τρένο. Είναι το απρόσμενο που σου φέρνει η ζωή και σε κάνει να αλληθωρίσεις. Είναι κάτι που θα μπορούσε να είναι κεραυνοβόλος έρωτας, αλλά ήταν τόσο σύντομη η τυχαία αυτή συνάντηση που δεν πήρες το χρόνο που χρειάζεσαι για να το επεξεργαστείς και σε κάνει να αναρωτιέσαι. Είναι ξαφνικό, απρόβλεπτο και τυχαίο. Συνάντησες κάποιον που ίσως θα μπορούσατε να είχατε γνωριστεί κάπου αλλού, να είχατε συστηθεί κανονικά και να περνούσατε τέλεια.

Όμως δεν είναι γραφτό να γίνει έτσι, ρομαντικά και παραδοσιακά. Πώς θα έχει ενδιαφέρον άλλωστε; Αν δεν παιδευτείς και λίγο να ψάξεις το άγνωστο και το τυχαίο, να αναζητήσεις ξανά αυτό το βλέμμα που κυκλοφορεί εκεί έξω, τότε η όλη κατάσταση δε θα σε ταρακουνήσει όπως πρέπει. Νιώθεις το συναίσθημα του έρωτα, αλλά πώς είναι δυνατόν; Μπορείς άραγε να ερωτευτείς το άγνωστο;

Γιατί όμως δε σου επέτρεψε η μοίρα κάτι παραπάνω; Γιατί δεν έδωσε λίγο χρόνο ακόμα για να ειπωθεί με λόγια ό,τι είπαν τα μάτια;  Ίσως να ήταν και μια κανονισμένη από τη μοίρα συνάντηση για να σου δώσει κάποιο μήνυμα. Και άντε τώρα εσύ να το αποκωδικοποιήσεις.

Λίγα δευτερόλεπτα και αρκούν για να αλλάξουν όλο σου το είναι. Λίγα δευτερόλεπτα αρκούν για να πάρει φωτιά το μυαλό και να ψάχνεις την πηγή με το νερό να τη σβήσεις. Αυτός είναι ο χρόνος για να δημιουργηθεί μια ανεξήγητη σπίθα που θα σε αναστατώσει με το πέρασμά της και θα σου αλλάξει ό,τι θεωρούσες δεδομένο. Μερικές φορές περνάει κάποιος από δίπλα σου και σε αγγίζει χωρίς να χρειαστεί να σε ακουμπήσει. Θα νιώσεις την αύρα του και θα σου αφήσει κάτι που εσύ θα πρέπει να μεταφράσεις. Στο χέρι σου είναι πώς θα χειριστείς αυτή τη στιγμή και τι θα πάρεις. Είτε θα το κυνηγήσεις για κάτι παραπάνω είτε θα το αφήσεις και θα κρατήσεις όσα έδωσε τη δεδομένη στιγμή.

Αρχίζεις σίγουρα να πλάθεις τη δική σου ιστορία και τους χαρακτήρες, όπως θα ήθελες πραγματικά να είναι. Δίνεις συνέχεια στην ανταλλαγή των ματιών σας και φωνή σε αυτά που δεν πρόλαβαν να ακουστούν. Άραγε θα συναντηθείτε ξανά; Θα έχεις την ευκαιρία να πεις και να κάνεις όσα σκέφτηκες μετά από εκείνο μόνο το βλέμμα;

Και τι είναι αυτό τελικά που νιώσατε; Είναι ένας διαφορετικός τύπος έρωτα, πρωτόγνωρος μάλλον, που σου άφησε μια ευχάριστη αίσθηση, τόσο όμορφη που ξεκινάς τη μέρα σου με την ελπίδα ότι θα συναντηθείτε ξανά και θα περάσετε τέλεια, όπως το έχεις φανταστεί. Και αν δε συμβεί σήμερα, ίσως συμβεί αύριο -ποιος ξέρει;

Ένα είναι όμως το κύριο ερώτημα που τριγυρνά στο μυαλό σου. Πότε θα βρεθείτε ξανά; Ίσως ποτέ, ίσως κάποτε. Θα θυμάσαι όμως το βλέμμα που συναντήθηκε με το δικό σου, τα αμήχανα χαμόγελα και τις σκέψεις που κατέκλυσαν το μυαλό σου και αυτός ο συνδυασμός θα σου αφήνει κάτι όμορφο. Γιατί είναι ένα είδος έρωτα που δεν άνθισε και άρα δε σε πλήγωσε.

Συντάκτης: Βανέσσα Ζαφειροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.