Δεν είναι η αγκαλιά του που σε κάνει να αισθάνεσαι ασφάλεια, ούτε το τρυφερό της χάδι που επουλώνει τις πληγές σου. Δεν είναι το βλέμμα του, που σου δίνει δύναμη. Δεν είναι τα λόγια του που σε απογειώνουν ούτε τα φιλιά του. Είτε αυτός λέγεται ο άνθρωπος σου, η μαμά σου, ο φίλος, η φίλη, ο αδελφός, η αδελφή ή ο μπαμπάς σου, να ξέρεις πως όλη τη δουλειά την κάνει η μυρωδιά.

Η μυρωδιά τους. Μάλιστα! Τόση ισχύ κι ανακλητική ικανότητα διαθέτει η όσφρηση. Μια σου αναπνοή μπορεί να ρουφήξει στιγμές, να σου προκαλέσει διαδοχικά συναισθήματα, να γεννήσει εικόνες, να επηρεάσει τη συμπεριφορά σου, να αλλάξει τον τρόπο σκέψης σου.

Όταν εσύ αναπνέεις μόνο και μόνο για να ζήσεις, οι μυρωδιές που εισπνέεις φυλακίζονται σε έναν χώρο στον εγκέφαλο που χαρακτηρίζεται ως «τράπεζα μνήμης για συναισθηματικές εμπειρίες», βάσει επιστημονικών ερευνών.

Και κάπως έτσι, εμείς οι ρομαντικοί με το ονειροπόλο βλέμμα και το μειδίαμα στα χείλη, χανόμαστε στο λαβύρινθο των μυρωδιών των ανθρώπων που αγαπάμε και το απολαμβάνουμε. Δε θέλουμε πυξίδα για να μας δείξει το δρόμο προκειμένου να αποδράσουμε. Το μόνο που θέλουμε είναι να χανόμαστε για όσο πάει στα μονοπάτια αυτών των ευωδιών.

Η ισχυρότερη απ’ τις πέντε αισθήσεις, σε κάνει να αισθάνεσαι ασφαλής, σε αναγκάζει να χαμογελάσεις, είναι ικανή να σε συγκινήσει. Έχει τη δύναμη να σε ταξιδέψει στα πιο απόκρυφα λημέρια του μυαλού σου, να σου θυμίσει καταστάσεις, να σου ξεθάψει καλά θαμμένες αναμνήσεις, αναβιώνοντας το ξεχασμένο παρελθόν είτε το θέλεις είτε όχι!

Σε φέρνει αντικριστά με άτομα που ίσως να μη βρίσκονται καθημερινά στο εγκεφαλικό σου πεδίο. Σε πάει χρόνια πίσω, όταν ήσουν ακόμη μικρό παιδί, ενώ σου ξυπνάει αβίαστα στιγμές που έπεσαν σε λήθαργο. Μπορεί να σε πονέσει, να σε πικράνει, να σε κάνει να αισθανθείς δέος, φόβο, λησμονιά, χαρά, ενοχές. Τι σημασία έχει, όμως, τι άρωμα θα έχει το συναίσθημα; Μόνο και μόνο που αισθάνεσαι, ζεις.

Υπάρχει σίγουρα μια μυρωδιά που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μαμά σου. Μια ευωδία, που το μόνο που σου προκαλεί είναι τρυφερότητα. Καθαρίζει το μυαλό σου δίνοντας χώρο σε κρυστάλλινες αναμνήσεις και μόνο, που δεν πρόκειται να σβήσουν ποτέ ούτε θα πάψουν να σε αγκαλιάζουν όταν εσύ το έχεις ανάγκη.

Σίγουρα μια εικόνα με δυναμική που σου δημιούργησε έντονα συναισθήματα, θα χαρακώσει τη μνήμη σου, βρίσκοντας μια γωνιά στο μυαλό σου να ξαποστάσει, με την πάροδο όμως του χρόνου η ανάμνηση της ξεθωριάζει. Απ’ την άλλη αυτή η μόνη ανεξερεύνητη αίσθηση, η όσφρηση, θα σου θυμίζει για όλη σου τη ζωή το πόσο χάθηκες στην αγκαλιά και τη μυρωδιά αυτού που επέλεξες να αγαπήσεις.

Μια μυρωδιά αποτελεί το ερέθισμα ή αν θέλεις καλύτερα την αφετηρία για ένα ταξίδι πίσω στα χρόνια. Πίσω στις στιγμές που γέλασες δυνατά, που κούρνιασες σε αγκαλιές κι αποκοιμήθηκες.  Η μυρωδιά του θα είναι το εισιτήριο σου για να παρακολουθήσεις σαν θεατής, το βράδυ εκείνο που έκλαιγες με λυγμούς ενώ εκείνος σε παρηγορούσε λες και ήσουνα μικρό παιδί. Μια μυρωδιά θα σε στείλει σε εκείνη τη μέρα που δε θέλεις καθόλου να θυμάσαι, τότε που έγινε εκείνος ο τεράστιος, τρικούβερτος καβγάς και κόντεψες να τον χάσεις.

Μια μυρωδιά χρειάζεται μόνο ένα δευτερόλεπτο για να αποτυπωθεί στο μυαλό για πάντα. Μια ωδή, λοιπόν, σε όλα τα δευτερόλεπτα που θα εισβάλουν στο μυαλό μας κρατώντας από ένα καλάθι με μυρωδιές. Μυρωδιές των ανθρώπων που αγαπάμε.

Κλείσε τα μάτια κι ανάπνευσε βαθιά. Αυτή η μυρωδιά που μόλις έκλεψες από τον αέρα θα σου θυμίσει μετά από χρόνια τη δεδομένη στιγμή.

Συντάκτης: Γαβριέλα Αγησιλάου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη