Η έννοια του ρομαντισμού στην εποχή μας είναι παρεξηγημένη. Στο άκουσμα της συγκεκριμένης λέξης ο καθένας της αποδίδει διαφορετική ερμηνεία. Συνδέουμε το ρομάντζο με κόκκινες καρδούλες, λουλουδάκια κι αρκουδάκια. Στην πραγματικότητα ο έρωτας είναι ένα κάστρο κι ο ρομαντισμός επιτίθεται στην απόλυτη κυριαρχία της λογικής, προκειμένου να κρατήσει τη φλόγα του αναμμένη. Για τους ανθρώπους η ύπαρξη του ρομαντισμού στη σχέση είναι σαν την επιλογή του καφέ· μερικοί το προτιμούν γλυκό, άλλοι μέτριο κι ένα ποσοστό σκέτο. Στο poll αυτής της βδομάδας κληθήκατε να ψηφίσετε την κατηγορία στην οποία ανήκετε!· πάμε να δούμε τα αποτελέσματα.

Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι, με ποσοστό 7.63%, έρχονται εκείνοι που ο ρομαντισμός τους κάνει να βαριούνται. Δε θα τα βάψουν μαύρα αν το ταίρι τους κάνει κάποια ρομαντική κίνηση -κατά τα δεδομένα τους- απλώς θα την προσπεράσουν σαν να μη συνέβη ποτέ. Βέβαια αν χτυπά την πόρτα της σχέσης τους συχνά-πυκνά ο ρομαντισμός τότε θα ξεκινήσουν να πλήττουν. Για να επιβιώσει ένας ρομαντικός μαζί τους θα πρέπει το σχέδιο πολιορκίας να είναι ύπουλο και με αρκετές υποχωρήσεις, γιατί η λογική καρτερεί στη γωνία.

Στην αμέσως επόμενη -δεύτερη θέση- και με ποσοστό 9.31% βρίσκονται όσοι βρίσκουν το ρομαντισμό τελείως κλισέ κι εκνευριστικό. Σε αυτή την περίπτωση η λογική κυκλοφορεί κι οπλοφορεί, μυρίζει σαν λαγωνικό τον εχθρό προτού εμφανιστεί στο κατώφλι της κι είναι πάντοτε σε επιφυλακή για να τον αφανίσει. Διαφέρει με την προηγούμενη κατηγορία αφού ο ρομαντισμός δεν έχει καμία πιθανότητα επιβίωσης περνώντας τα όριά τους. Στο άκουσμα χιλιοειπωμένων γλυκανάλατων φράσεων ή στις ρομαντικές ενδείξεις αγάπης ξεκινούν οι στομαχικές διαταραχές· ξερνάνε πεταλούδες. Εκνευρίζονται με κάθε τι που στα μάτια τους φαίνεται ρομαντικό και θα το ξορκίσουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα πόδια τους βρίσκονται βαθιά καρφωμένα στη γη και τείνουν να έχουν ρεαλιστική ματιά των πραγμάτων. Η έλλειψη ρομαντισμού δεν πορεύεται με την απουσία των συναισθημάτων, απλώς γι’ αυτούς ισχύει το «παν μέτρο άριστον».

Πανηγυρικά παίρνουν την πρωτιά, με ποσοστό 83.05%, εκείνοι που ζουν κι αναπνέουν για λίγο ρομάντζο. Άφαντη η λογική γύρω απ’ το κάστρο τους κι ο ρομαντισμός μέσα στήνει γλέντι στο όνομα του έρωτα. Το μυαλό τους μηχανεύεται πέρα απ’ τα όρια της λογικής. Η φαντασία τους οργιάζει -εν αντιθέσει των προηγούμενων. Η προσμονή τους είναι να ταξιδέψουν έξω απ’ τα σύνορα της λογικής. Κυνηγούν τον έρωτα σε κάθε μονοπάτι που θα τον αντικρίσουν και τα θυσιάζουν όλα για χάρη του. Κάθε πράξη που αποδεικνύεται ρομαντική, όπως ένα σημείωμα στο ψυγείο που θα γράφει «καλημέρα!», είναι αρκετή για να τους φτιάξει τη μέρα. Πολλές φορές δε θα διστάσουν να χαρίσουν απλόχερα το ρομάντζο, το οποίο αποζητούν, στον άνθρωπο τους. Λατρεύουν όλα εκείνα τα «κλισέ» που θεωρούν οι υπόλοιποι αφού είναι ο αέρας που αναπνέουν -κι ας τον μοιράζονται με τις πεταλούδες-· μόνο που ξεχνούν ανοιχτό το στόμα τους και καταλήγουν να φτερουγίζουν στο στομάχι τους.

Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά ζευγάρια ματιών εκεί έξω, πράσινα καφέ ή γαλάζια, όμως δε μοιραζόμαστε όλοι το ίδιο ζευγάρι. Έτσι δεν μπορούμε να δούμε τον κόσμο με τον τρόπο που το κάνει κάποιος άλλος και έχουμε διαφορετική αντίληψη των ερεθισμάτων τα οποία δεχόμαστε, αφού βλέπουμε από άλλη οπτική γωνία τα πράγματα. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκετε -ίσως- υπάρχει έστω και μια μικρή δόση ρομαντισμού στη σχέση σας. Έχουμε διαφορετικό τρόπο εξωτερίκευσης των συναισθημάτων μας· δε σημαίνει πως ο τρόπος μας ταιριάζει με όλων των άλλων. Ίσως όσοι διαγνώστηκαν αλλεργικοί στο ρομαντισμό να μην έχουν ανακαλύψει το αντίδοτο και να μένουν στην παρεξηγημένη οπτική του.

Συντάκτης: Αγγελική Παπαδάκη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.