

Όλοι μας έχει τύχει να διαβάσουμε πρακτικές συμβουλές γύρω από το dating και τις σχέσεις. Παρά την πληθώρα των φωνών που κυκλοφορούν εκεί έξω, θα τολμούσα να πω ότι η επικρατούσα λογική είναι αυτή του βαριού πεπονιού. Αγνόησε το άτομο που σε ενδιαφέρει για να κολλήσει, παίξε το άνετος, μη βιαστείς να απαντήσεις στα μηνύματα για να δείξεις ότι είσαι πολυάσχολ@ κι ότι η ζωή σου είναι ενδιαφέρουσα κτλ.
Τι γίνεται όμως με όλους αυτούς τους ανθρώπους, που παρά το ρεύμα των καιρών, επιλέγουν να αγνοήσουν τα tips και τα playbooks και να κάνουν το πρώτο βήμα; Είναι όντως οι χαμένοι;
Όχι πάντα. Θέλει μεγάλη ωριμότητα να μπορούμε να εξετάζουμε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να μην τα τσουβαλιάζουμε όλα στην ίδια κατηγορία.
Πάμε λοιπόν να δούμε μερικές υποθέσεις που επικρατούν στη σκηνή των σχέσεων και να τις τσαλακώσουμε λίγο.
Μύθος #1 Όταν την πέφτεις σε κάποι@ είναι δείγμα μεγάλης καψούρας ή απόγνωσης
Όχι απαραίτητα. Στην περίπτωση αυτή μπορούμε να διακρίνουμε δύο υποκατηγορίες.
Α) Τα άτομα που τους αρέσει να παίζουν. Το φλερτ γι αυτούς είναι απλά ένα κομμάτι του χαρακτήρα τους. Πριν λοιπόν βιαστείς να κολακευτείς και να μοιραστείς την επιτυχία σου αυτή με τους φίλους σου, να ξέρεις πως το συγκεκριμένο πέσιμο δεν αποτελεί απόδειξη ενός μεγάλου έρωτα αλλά υψηλής αντοχής στις χυλόπιτες. Είναι ένδειξη του πόσο δεν τους νοιάζει και όχι το αντίθετο. Κατά πάσα πιθανότητα το κάνουν συνέχεια και σε όλ@ς και γι αυτό έχουν αποκτήσει ανοσία.
Β) Τα άτομα που είναι leaders. Τους αρέσει να επιλέγουν και σχεδόν νευριάζουν όταν επιλέγονται. Ξέρουν ακριβώς τι θέλουν και μόλις το δουν το διεκδικούν. Είναι επιλεκτικοί και καμαρώνουν γι αυτό. Το ότι δε φοβούνται την απόρριψη είναι δείγμα του πόσο ψυχρά το βλέπουν. Σαν συμφέρουσα οικονομική συναλλαγή. Σαν μία άποψη που εξέφρασαν στο meeting ή σαν μία προσφορά που έκαναν για ένα ακίνητο. Χωρίς συναισθηματισμούς.
Μύθος #2 Αυτοί που εκφράζουν τα συναισθήματα τους πρώτοι σε μία σχέση είναι οι αδύναμοι της υπόθεσης
Ή και όχι… Πόση τόλμη χρειάζεται για να ανοίξεις την ψυχή σου σε κάποιον που ακόμα δεν εμπιστεύεσαι απόλυτα; Να τιμήσεις τα θέλω σου και τις ανάγκες σου και να ρισκάρεις αντί για μια ενθουσιώδη αγκαλιά να βρεθείς και πάλι στο μηδέν; Αντί για σ£ξ και άραγμα με Netflix, να πρέπει να σηκωθείς, να ανοίξεις την πόρτα και να πεις αντίο. Σίγουρα αυτό οι άνθρωποι δεν είναι καθόλου αδύναμοι. Είναι αυτοί που επιλέγουν να κάνουν επιτόπου χειρουργείο και να βιώσουν τον οξύ πόνο, από το να βλέπουν την πληγή να συνεχίζει να μολύνεται. Αν με ρωτάς, δε βγαίνουν ποτέ χαμένοι. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, έκαναν το σωστό. Έκαναν το πρώτο βήμα για να περάσουν τη σχέση τους στο επόμενο στάδιο. Επέλεξαν τη σιγουριά από την αβεβαιότητα. Γλύτωσαν στον εαυτό τους πολύ χρόνο που αργότερα θα μετάνιωναν. Ήταν ειλικρινείς και τίμιοι.
Μύθος #3 Το πρώτο βήμα σε έναν καβγά πρέπει να το κάνει αυτός που φταίει
Ακούγεται λογικό έτσι; Και κυρίως δίκαιο. Ας κουνήσουμε λίγο το κεφάλι μας τώρα κι ας επιστρέψουμε στην πραγματικότητα. Στον πλανήτη Γη. Τουλάχιστον 8 στις 10 φορές φταίνε και οι δύο. Τι γίνεται λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις; Μουλαρώνουμε και οι δύο; Διαλύουμε κάτι που αξίζει απλά για να ταΐσουμε τον εγωισμό μας; Δε νομίζω ότι μας ωφελεί αυτή η στάση. Πολλές φορές αυτός που κάνει το πρώτο βήμα είναι ο πιο ώριμος. Ή ο πιο ψύχραιμος. Ή αυτός που βρίσκεται σε καλύτερη ψυχολογική κατάστασή τη δεδομένη στιγμή. Και είναι πολύ σωστό να το βλέπουμε έτσι. Κάποιος θα πρέπει να ανοίξει το δίαυλο επικοινωνίας, αν θέλουμε να βρεθεί λύση. Σίγουρα αυτός ο ρόλος δεν πρέπει να ανήκει συστηματικά στον έναν από τους δύο. Αυτό θα ήταν όντως άδικο και μη βιώσιμο. Αυτό που συζητάμε είναι ότι θα πρέπει να αποταυτιστεί στο κεφάλι μας η πρώτη κίνηση από την έννοια τους φταιξίματος ή όχι.
Πάντα θα υπάρχουν συγκρούσεις σε μία σχέση. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και υγιές. Αν όντως είμαστε ομάδα θα πρέπει να βοηθάμε το συμπαίκτη μας στις δύσκολες του μέρες και φυσικά κι αυτός να κάνει το ίδιο. Είναι θέμα λεπτής ισορροπίας. Οι ρόλοι συχνά θα αλλάζουν. Αυτό που θα πρέπει ιδανικά να επικρατεί είναι η αγάπη, κι όχι ανόητα παιχνιδάκια επίδειξης ισχύος.