Μη βγαίνεις ποτέ από το σπίτι σε μαύρα χάλια ακόμη κι αν πηγαίνεις μέχρι το περίπτερο στη γωνία, γιατί μπορεί να συναντήσεις τον έρωτα της ζωής σου, είπαν. Κι εγώ αναρωτιέμαι, εάν είναι ο έρωτας της ζωής μου, γιατί να μη με αναγνωρίσει ακόμη και με την παντόφλα βατραχάκι; Πώς γίνεται ο έρωτας της ζωής μου να περάσει έτσι απρόσεχτα και φευγαλέα από δίπλα μου και να μη γυρίσει καν να με κοιτάξει; Άρα δύο είναι τα τινά, ή δεν είναι ο έρωτας της ζωής μου, ή είναι τυφλός. Βέβαια κάπου εδώ έρχεται να κολλήσει και μια λέξη που μπορεί να είναι κλισέ αλλά μεταξύ μας, τη δουλίτσα της την κάνει και την κάνει και καλά! Timing φίλες και φίλοι. Η λέξη κλειδί που καθορίζει τις ζωές μας και τις χειρίζεται καλύτερα και από μαριονετίστα.

Όσο κι αν το θέλεις εσύ, εάν ο χρόνος δεν είναι ο κατάλληλος τότε τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί. Κι όταν λέω τίποτα, το εννοώ. Δεν είναι μόνο οι έρωτες και οι σχέσεις θέμα timing· από το διάβασμα ενός βιβλίου μέχρι τη μεγαλύτερη αλλαγή της ζωής σου, πάντα ο σωστός χρόνος είναι αυτός που αποφασίζει. Μπορεί για παράδειγμα να θέλουμε πολύ να διαβάσουμε ένα βιβλίο, αλλά να μην καταφέρνουμε να προχωρούμε στην ανάγνωσή του και να το εγκαταλείπουμε συνεχώς, με αποτέλεσμα να μην το ολοκληρώνουμε ποτέ. Προφανώς το περιεχόμενο του βιβλίου ή ο τρόπος που είναι γραμμένο, δεν ανταποκρίνεται στη φάση μας, στη στιγμή μας. Σε κάποια άλλη χρονική στιγμή μπορεί όχι μόνο να μην το αφήσουμε στη μέση, αλλά να βουτήξουμε με όρεξη στις σελίδες του.

Συμβαίνει και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Γνωρίζουμε ανθρώπους για καιρό αλλά αυτό που θα μας φέρει κοντά μπορεί να προκύψει τόσο αναπάντεχα ακριβώς επειδή τώρα ήταν όλα σωστά για να συμβεί. Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που το ελέγχουμε εμείς, δηλαδή δεν έχουμε την ικανότητα να ξεχωρίζουμε πότε είναι η σωστή στιγμή, απλά το καταλαβαίνουμε εκ των υστέρων γυρίζοντας και βλέποντας πίσω μας τη διαδρομή. Ένα φλερτ που απέρριπτες κατηγορηματικά μπορεί να εξελιχθεί στον έρωτα που πάντα περίμενες. Η απόρριψη ίσως και να ήταν ο τρόπος που ο χρόνος διάλεξε για να δείξει τη δυστοκία εκείνης της στιγμής. Τα πράγματα που αξίζει να ζήσεις θα βρουν τον δρόμο τους ανάμεσα σ’ ένα σωρό άλλους και θα έρθουν σε σένα. Όχι όταν θα τα καλέσεις, ούτε όταν νομίζεις πως τα έχεις ανάγκη, αλλά όταν πραγματικά θα μπορείς μέσα σου να τα δεχτείς.

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί τι θα γινόταν εάν κάποια στιγμή είχαμε κάνει έναν διαφορετικό χειρισμό κάπου και καταλήγουμε πως έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα οι επιλογές που κάναμε ήταν οι πιο σωστές κι αντιπροσωπευτικές για τη στιγμή που πάρθηκαν. Στην περίπτωση του φλερτ, εάν δεν το είχες απορρίψει στην πρώτη του φάση ίσως να μην έβρισκε τον τρόπο να γίνει αυτό που σήμερα σε κάνει ευτυχισμένο.  Να σκορπούσε όπως όλα τα υπόλοιπα. Ο χρόνος όμως ξέρει πότε να συγχρονίσει δύο ανθρώπους στη σωστή συχνότητα ώστε το σήμα που εκπέμπουν να είναι κοινό. Είναι η στιγμή που και οι δύο έχουν τις ίδιες προσδοκίες, τις ίδιες αναζητήσεις και βρίσκονται να πλέουν σε ίδια νερά. Τότε, η βάρκα που θα τους ταξιδέψει δεν μπορεί παρά να είναι κοινή.

Συντάκτης: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου