Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να διεγερθεί κάποιος σεξουαλικά. Στην ουσία υπάρχουν τόσοι, όσοι και οι εν δυνάμει σεξουαλικά ενεργοί άνθρωποι. Ένας κατάλογος απ’ αυτούς δε θα ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα εκατό τοις εκατό, γιατί δεν μπορεί να χωρέσει τις επιθυμίες και τα βίτσια όλων αυτών των ανθρώπων. Υπάρχουν όμως βασικές κατηγορίες που ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των ανθρώπων απολαμβάνει χωρίς βέβαια να χαρακτηρίζει όλη την γκάμα των πρωτόγονων ενστίκτων τους.

Οι πιο βασικές κατηγορίες που γνωρίζουμε όλοι λίγο-πολύ και βάσει ερευνών είναι και οι πιο διαδεδομένες, είναι αυτές του αυνανισμού, του στοματικού, του πρωκτικού, η ανταλλαγή φωτογραφιών, οι ερωτικές ιστορίες, το δημόσιο σεξ, αλλά και λιγότερο διαδεδομένες όπως η ηδονοβλεψία και η ποδολαγνεία. Αν ρίξει κάνεις μία ματιά σε έρευνες γύρω απ’ το σεξ θα δει πως πολλά απ’ τα κοινωνικά στερεότυπα που υπάρχουν γύρω από το θέμα του σεξ καταρρίπτονται πανηγυρικά. Στην ουσία ζούμε δύο ζωές. Μία αυτή που κρίνουμε ό,τι γίνεται στο κρεβάτι των άλλων και μία που τα φώτα κλείνουν και ξαπλώνουμε στο δικό μας κρεβάτι ή όπου αλλού μας κάνει κέφι.

Το τι συμβαίνει από εκεί και πέρα γέρνει στην προσωπική ευχαρίστηση του καθενός. Μόνο που με τη δική σου ευχαρίστηση μπορώ να ευχαριστηθώ κι εγώ. Κι αν η οπτική επαφή είναι σχεδόν αδύνατη, η ακουστική επαφή είναι κάτι παραπάνω από δυνατή στο σύγχρονο, δυτικό πολιτισμό με τις πυκνοκατοικημένες περιοχές και τις δυσθεώρητες πολυκατοικίες.

Η ηδονή της ακοής κατά τη διάρκεια των ερωτικών συνευρέσεων είναι ένα θέμα ταμπού και έχει την ίδια αντιμετώπιση με τα περισσότερα σεξουαλικά βίτσια. Σε μια δημόσια συζήτηση θα κατακρίνουμε τους γείτονες που κάνουν φασαρία και θα μιλήσουμε για παραβίαση ιδιωτικότητας εκατέρωθεν, στις πιο προσωπικές μας στιγμές όμως, θα διεγερθούμε στη σκέψη πως μας ακούνε άλλοι ή ακούμε κάποιον ή κάποια να τελειώνει στο δίπλα διαμέρισμα.

Eίναι άκρως διεγερτικό ν’ ακούς τους άλλους να κάνουν σεξ, γιατί πολύ απλά καταρρίπτει όλα αυτά τα κοινωνικά και ηθικά πρέπει και ταυτόχρονα διεγείρει όλα τα πρωτόγονα συναισθήματά μας. Ενυπάρχει το σύνδρομο της κλειδαρότρυπας, όπως συμβαίνει και στην παρακολούθηση ερωτικών ταινιών, μόνο που οι εραστές δεν υποκρίνονται ή τουλάχιστον δεν το ξέρουν και οι δύο, μαζί με το ζωντανό ήχο. Η αίσθηση της ακοής δίνει τη δυνατότητα να φαντασιωθούμε τις φιγούρες τους και να τους πλάσουμε σύμφωνα με τα δικά μας θέλω.

Η φορεμένη ηθική ξετινάζεται από πάνω μας και κρυφακούμε κυριολεκτικά και μεταφορικά κάθε βαθιά επιθυμία μας. Οι κραυγές της γυναίκας κατά τη διάρκεια του σεξ όπως είναι γνωστό στο ζωικό βασίλειο και στους ανθρώπους προσελκύει τα αρσενικά, όπως και ο ήχος του οργασμού καταδεικνύει ένα αρσενικό ικανό να την φέρει σ’ αυτό το σημείο, προσφέροντας ηδονή εκατέρωθεν.

Η κοπέλα που τρέμει δίπλα απ’ τον οργασμό και περνάει στη φωνή της, σε κάνει είτε να θες να της τον προσφέρεις είτε να το ζήσεις. Το ίδιο ισχύει και για τους άντρες και για κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως προτίμησης σεξουαλικής.

Η δράση στο δίπλα διαμέρισμα διαπερνάει τους τοίχους και σε κάνει να φαντασιώνεσαι πράγματα που συνέβησαν και στο δικό σου κρεβάτι ή επιθυμείς να συμβούν. Η σεξουαλικότητα ξεπερνάει το στενό πλαίσιο των τεσσάρων τοίχων ενός διαμερίσματος και διάχυτα κατακλύζει όλη την εμβέλεια που είναι ακουστή, ελευθερώνοντας αυτήν και όσους συμμετέχουν. Είτε ενεργά είτε παθητικά.

Η ηθική κατά βάση απαντάει στο ερώτημα ποιες ανθρώπινες πράξεις είναι αποδέκτες και σωστές και ποιες ανάρμοστες και λάθος;

Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να είναι άλλη απ’ το ό,τι είναι κοντά στην ψυχή μας. Μια ψυχή που είναι ανθρώπινη και σίγουρα δεν βλάπτει άλλους ανθρώπους.

Η σεξουαλική ελευθερία δεν είναι εχέγγυο για την ελευθερία του πνεύματος. Η ελευθερία του πνεύματος όμως προϋποθέτει τη σεξουαλική ελευθερία.

Στη ζωή μας κρυφακούμε ό,τι φοβόμαστε να φωνάξουμε!

Συντάκτης: Γεώργιος-Κωνσταντίνος Ψύλλας
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου