Περιμένεις να σου περιγράψω τον ιδανικό εραστή. Γίνεται; Το ιδανικό για τον καθένα από εμάς είναι εντελώς υποκειμενικό. Το μόνο που θα μπορούσα να σου απαντήσω στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι η φράση, «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα». Κοινά γνωρίσματα ίσως υπάρχουν, αλλά τα κριτήρια του καθενός για το ιδανικό του είναι καθαρά προσωπική υπόθεση.

Πέραν τούτου τέλειος εραστής θεωρείται όποιος καταφέρει να κάνει το μυαλό και το σώμα σου να αιωρείται και κάθε σου κύτταρο να καίγεται. Σε κάθε άγγιγμά του νιώθεις σαν ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Καμιά λογική, κανένα ταμπού. Γίνεσαι έρμαιο της ηδονής και της καύλας και παραδίνεσαι ακολουθώντας το μονόδρομο της αναζήτησης.

Η μόνη ελπίδα σωτηρίας σου είναι όταν τα χείλη του, ό,τι σχήμα κι αν έχουν, αρχίζουν να σχηματίζουν διαδρόμους στο κορμί σου για να σε δροσίσουν. Η γλώσσα του, ό,τι γεύση κι αν έχει, σου ανάβει μικρές φωτιές γλείφοντάς σε και προσκαλώντας σε να υποκύψεις εκούσια σ’ ένα μαρτύριο που δε θες να έχει τελειωμό. Σε γονατίζει και σε γιατρεύει χρησιμοποιώντας ακριβώς τα ίδια μέσα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Ιδανικός είναι ο εραστής που στην αγκαλιά του ξεχνάς αν πέφτεις σε στρώμα ή σε καρφιά δε σε νοιάζει αν τα μπράτσα του είναι μυώδη ή αγύμναστα, εσένα σου φτάνουν να σχηματίσουν γύρω σου την πιο απροσπέλαστη αγκαλιά και μέσα της να ξαναμάθεις την αλφαβήτα του έρωτα από την αρχή. Με ένα του άγγιγμα παύεις να έχεις παρελθόν και απομονώνεις κάθε άλλο ερέθισμα. Το χυδαίο γίνεται δική σου προσμονή, γιατί η χυδαιότητα είναι σχετική. Ο ορισμός των λέξεων και η ερμηνεία τους καθορίζονται από τον τρόπο που γίνονται απαίτηση και παράκληση, καθοδήγηση κι ενθάρρυνση.

Σε ψάχνει, σε ανακαλύπτει, σε ανοίγει, σε κλείνει και γίνεται στο κορμί σου εξερευνητής με τα δάχτυλά του, με το βλέμμα του και με γλυκά, σαδιστικά βήματα που σε οδηγούν σε κόλαση και παράδεισο την ίδια στιγμή. Κατακτά κάθε σου «ίνα» και τοποθετεί μικρές σημαίες που έχουν γραμμένο το όνομά του, εκείνο που σου ζητάει να φωνάξεις και ν’ αποτυπώσεις στη μνήμη σου σαν σφραγίδα της κατάκτησής του.

Ο τέλειος εραστής υφίσταται απ’ τη στιγμή που ξεχνάει το εγώ του. Πιστεύει στον εαυτό του, αλλά δεν είναι νάρκισσος. Να σου προσφέρει οργασμό ξανά και ξανά είναι γι’ αυτόν το αφροδισιακό για να οδηγηθεί στην κορύφωση και να σε τραβήξει κι εσένα μαζί.

Σε «κουμαντάρει», σε περνάει από φουρτούνα και νηνεμία και διοικεί το κορμί σου τοποθετώντας το πάντα στο σωστό σημείο για να σου χαρίσει τη μέγιστη γαλήνη βλέποντας το κορμί σου να σπαρταράει. Σου κόβει την ανάσα και σου δίνει οξυγόνο. Σε κάνει να φτάνεις στην τρέλα και να βρίσκεις λογική μόνο στην ηδονή που σου προσφέρει αυτός.

Ποια μέτρα και ποια σταθμά; Μήκος, φάρδος κι ανατομία είναι εικόνα που διαγράφεις, όταν το αληθινά «τέλειο» εισχωρήσει στο κορμί σου κι εσύ εκλιπαρείς να μη σταματήσει. Όταν είσαι υπό το καθεστώς της καύλας, δεν κρατάς μεζούρες. Μόνο παρακαλάς αυτός ο «τύραννος» να συνεχίσει να σε βασανίζει. Μόνη σου λύτρωση η ένωσή σας.

Το πρότυπό μας είναι αυτό που θα κάνει όλες μας τις αισθήσεις να χτυπήσουν συναγερμό και να φτάσει το μυαλό μας στο «κόκκινο». Λόγια, κραυγές, μουγκρητά, ιδρώτας, δύναμη κι αδυναμία, όλα καταθέτονται στο βωμό της απόλαυσης και της κορύφωσης.

Τα δάχτυλα και τα χέρια του, σου χαρίζουν λυτρωτικά χάδια και χαλαρώνουν κάθε σου αντίσταση, κάθε σου ενδοιασμό. Το μασάζ σε κάθε σημείο του σώματός σου σε κάνει να παραδίνεσαι άνευ όρων και να ξεχνάς κάθε «πρέπει», «μη» και «δεν».

Ρουφάει τους «χυμούς» σου και στο βλέμμα του αντικρίζεις έξαψη και βουλιμία. Είναι το ιδανικό σου, γιατί σε κάνει να αισθάνεσαι ότι είσαι ο μοναδικός άνθρωπος στον πλανήτη που μπορεί να τον κάνει να αισθάνεται έτσι κι αυτός, είναι ο μοναδικός που μπορεί να σου προσφέρει το μεθύσι της κορύφωσης.

Κοντά του δε θα υπάρχουν «απαγορεύεται» κι «επιτρέπεται». Παύει κάθε σου προσκόλληση στο παρελθόν και τα παλιά γίνονται σκόνη που τη φυσάει, κάθε φορά που αφήνει μικρές αναπνοές πάνω στο κορμί σου.

Κάνει το σώμα σου δικό του κι εσύ δοκιμάζεις και δοκιμάζεσαι, παίζεις, ταξιδεύεις, τρελαίνεσαι και του προσφέρεσαι. Κάθε φορά που σε κάνει να «τελειώνεις», νιώθεις να δαμάζεσαι. Γίνεσαι αφέντης και δούλος κι απολαμβάνεις το ίδιο δυνατά κάθε ρόλο.

Ο τέλειος εραστής είναι αυτός που έχει τη δύναμη να σου «πηδήξει» το μυαλό, ακόμη και μέσα στο μετρό ή μέσα σε δημόσιο χώρο με χιλιάδες κόσμο γύρω σας. Δεν έχει ανάγκη το άγγιγμα για να σ’ εξουσιάσει. Σε υπνωτίζει και σε καθοδηγεί ακόμη κι από χιλιόμετρα μακριά.

Το ιδανικό δεν καθορίζεται και δεν οριοθετείται, γιατί είναι «πλασμένο» ν’ ανήκει στο μυαλό του καθενός, ώσπου να πάρει σάρκα κι οστά. Μην ξεχνάμε όμως ότι το μυαλό είναι άβυσσος. Και ποιος άραγε θα μπορούσε να μετρήσει και να ταυτοποιήσει την άβυσσο;

Μην αναλώνεστε σε χαρακτηριστικά γνωρίσματα και φυσιογνωμίες. Ο οργασμός αξίζει για τις εικόνες που μοιράζεσαι μ’ αυτόν που στον χαρίζει. Απόλαυσέ το στο μέγιστο, ζήσε το στα άκρα και μη χάσεις την ευκαιρία να γνωρίσεις το δικό σου τέλειο, απορροφημένος στην αναζήτησή του. Το τέλειο θα έρθει μέσα απ’ τη δική σου παράδοση, τη δική σου ευκαιρία.

Ο εραστής δεν είναι κούκλα σε βιτρίνα, είναι δικό σου δημιούργημα, οπότε μόνο εσύ μπορείς να το συναντήσεις όταν πάψεις να τον αναζητάς μέσα σε αναλογίες και «προσόντα».

Πειραματίσου, εξασκήσου, εκπαίδευσε και κέρδισε τη γεύση της ζωής μέσα απ’ τον έρωτα, κι ας μην είναι τέλειος. Πού ξέρεις, μπορεί να περιμένει εσένα να τον τελειοποιήσεις. Αν τον συναντήσεις, ζήσε το για τόσο όσο, ας είναι και για μια στιγμή.

 

Επιμέλεια κειμένου Μελίνας Αγγελάκη: Νάννου Αναστασία.

Συντάκτης: Μελίνα Αγγελάκη