Τα ΣΜΝ (Σ3ξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα), σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), αποτελούν ένα σημαντικό ζήτημα. Τα νοσήματα αυτά μεταδίδονται ως επί το πλείστον με τη σ3ξουαλική επαφή. Όμως, μπορούν κάποια από αυτά να μεταδοθούν και μέσω του αίματος, είτε μέσω κάποιας μολυσμένης σύριγγας, είτε με τη μετάγγιση αίματος κ.ο.κ. Κάποια από τα νοσήματα είναι και τα ακόλουθα: η σύφιλη, η γονόρροια, έρπητας των γεννητικών οργάνων, λοιμώξεις από τριχομονάδες, χλαμυδιακές λοιμώξεις, λοίμωξη από τον ιό ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), βακτηριακή κόλπωση, ηπατίτιδες και η λοίμωξη HIV (AIDS). Τα ΣΜΝ μπορεί κάποιος να τα βρει και ως ΣΜΛ (Σ3ξουαλικώς Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις) κι αντιστοιχούν και στις περιπτώσεις των ανθρώπων που δεν εμφανίζουν κάποιο σύμπτωμα.

Σαφέστατα, όταν κάποιος διαγνωσθεί με ΣΜΝ, το πρώτο πράγμα που κυριαρχεί σαν σκέψη στο μυαλό του είναι πόσο σοβαρό είναι αυτό αλλά και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στον οργανισμό του καθώς και στη σ3ξουαλική καθημερινότητά του. Με βάση το άρθρο του μαιευτήρα κ. Παναγάκη Γεώργιου, στο site Ψυχολοζην, τα ΣΜΝ όσο εύκολα είναι να μεταδοθούν, τόσο δύσκολο είναι να διαγνωσθούν και να θεραπευτούν. Σημαντικός παράγοντας, λοιπόν, είναι η πρόληψη. Επίσης, μέσα από το άρθρο του μας επισημαίνει ότι από τη στιγμή που κάποιος είναι σ3ξουαλικά δραστήριος, το σωστό είναι να έχει υπόψιν του ότι δεν υπάρχει απόλυτα ασφαλές σ3ξ, αλλά μπορεί να γίνει ασφαλέστερο. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μα φυσικά εξαρτάται κυρίως από τη συμπεριφορά του ατόμου και του συντρόφου του και βασίζεται στα εξής:

-Στις σ3ξουαλικές πρακτικές που έχει ο καθένας
-Στις γενικές και βασικές πρακτικές υγιεινής
-Στο να χρησιμοποιείται συστηματικά προφυλακτικό
-Στην αποφυγή σ3ξουαλικών επαφών, αν υπάρχουν πληγές ή ενδείξεις ΣΜΝ στον σύντροφό μας, καθώς και η αποτροπή των σωματικών υγρών στο να περάσουν στο σώμα του συντρόφου μας για τους ίδιους λόγους
-Στη λήψη άμεσης θεραπείας αν νοσήσουμε από κάποιο ΣΜΝ με βάση πάντα τις οδηγίες του γιατρού

Πέραν όλων αυτών, η πρόληψη, όπως προαναφέραμε, είναι η καλύτερη αντιμετώπιση που μπορεί να έχει κάποιος πάνω στο θέμα αυτό. Δηλαδή, τα σ3ξουαλικώς ενεργά άτομα, να επισκέπτονται τακτικά γιατρούς, (όπως π.χ. αφροδισιολόγους, ουρολόγους, γυναικολόγους), και να εξετάζονται. Παράλληλα, η σωστή και σοβαρή ενημέρωση των ατόμων αυτών πάνω σε τέτοιου είδους ζητήματα, από διάφορους φορείς, θα έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη διασφάλιση της υγείας. Επιπρόσθετα και πέραν αυτών, απαραίτητο είναι, κάθε χρόνο, οι γυναίκες να υποβάλλονται σε test Παπανικολάου (test ΠΑΠ) όπου είναι και η καλύτερη πρόληψη για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Φυσικά, μην ξεχνάτε να συζητάτε με τον γιατρό σας και τις μεθόδους αντισύλληψης που μπορεί να έχει ένα ζευγάρι, διότι έχει μεγάλη αξία για τη μετέπειτα ερωτική αλλά και σωματική και ψυχολογική υγεία σας.

Από την άλλη μεριά, τα άτομα που προσβάλλονται από ΣΜΝ, ανάλογα με το νόσημα και την ιατρική αντιμετώπισή του, έχουν επιπτώσεις στην ψυχολογία τους. Αν διαβάσετε το άρθρο της ψυχολόγου/σ3ξολόγου κας Μπαταλαμά Τάνιας, στο site s3x-therapy, μας λέει ότι η ψυχολογία των ατόμων με ΣΜΝ μπορεί να έχει και επιπτώσεις καταστροφικές, σαφώς ανάλογα τη μόλυνση, αν είναι ιάσιμη, το πόσο μακροχρόνια θα είναι, τις συνέπειες που θα επιφέρει και τελικά το αν το άτομο αυτό θα μπορέσει να «ξεφορτωθεί» το νόσημα αυτό αποτελεσματικά μέσω των θεραπειών του ή θα πρέπει να βρίσκεται σε «ισόβια» θεραπεία για να μπορέσει να ζήσει, όπως είναι και τα άτομα που έχουν προσβληθεί από HIV.

Ακόμα και τα πιο ήπια ΣΜΝ, όμως, που μπορούν να παρουσιάσουν ξεσπάσματα αλλά και περιόδους απουσίας συμπτωμάτων στην καθημερινότητα, αλλά κι ένα ποσοστό ανθρώπων που κάνει καθημερινή λήψη φαρμάκου για την αντιμετώπιση αυτών των συμπτωμάτων, μπορούν να εμφανίσουν, μέσω της υπενθύμισης της νόσου, ενοχικά συναισθήματα, αίσθημα ντροπής, άγχους ή πολλές φορές κι αμηχανίας. Από την άλλη μεριά, τα άτομα που έχουν προσβληθεί με τον ιό του AIDS, έχει διαπιστωθεί μέσα από μελέτες, ότι παρουσιάζουν την ψυχολογία του θύματος, σκέφτονται και φοβούνται τον θάνατο, ενώ μπορεί να εμφανίσουν ως κι εκδικητικά κίνητρα. Αρκετές φορές, η ψυχολογία αυτή μπορεί να επιδεινωθεί και από το κοινωνικό στίγμα. Πολλά άτομα θεωρούν πως οι άνθρωποι με ΣΜΝ ίσως έχουν «φτωχή κρίση» ή έχουν φερθεί «ενάντια στην ηθική» με σκόπιμη ή εξ αμελείας μόλυνση.

Πώς κάποιος μπορεί να ξανακάνει σ3ξ ή να εμπιστευθεί ξανά μετά από ένα ΣΜΝ;

Η σ3ξολόγος κα Μπαταλαμά, μας επισημαίνει ότι η πρώτη αντίδραση των ανθρώπων όταν τους ανακοινώνουν ότι πάσχουν από κάποιο τέτοιου είδους νόσημα, είναι ο θυμός ή η άρνηση. Συνήθως, στη μετέπειτα πορεία τους, το αντιμετωπίζουν πιο ψύχραιμα. Βέβαια, όλα έχουν να κάνουν και με τη βαρύτητα του νοσήματος. Συχνά με βοήθεια κατάλληλου ψυχολόγου, ξεπερνούν το άγχος και το στίγμα της νόσου και της κοινωνίας. Στην περίπτωση, του HIV αλλά και γενικά των ΣΜΝ, πλέον είναι αρκετοί οι άνθρωποι που τα αντιμετωπίζουν με πιο θετικούς τρόπους. Μέσω διαδικτυακών ομάδων υποστήριξης, άλλοι με πνευματικές μεθόδους (π.χ. yoga, breath and emotional lessons κ.ο.κ), στήριξη από συγγενείς, οικογένεια ή φίλους. Δυστυχώς, υπάρχει κι ο αντίποδας όλων αυτών, όπως άνθρωποι που η ψυχολογία τους πέφτει κατακόρυφα. Σε αυτή την περίπτωση, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις που ως ψυχολογική απόδραση, εμφανίζουν κάποιον εθισμό.

Στην Ελλάδα, υπάρχουν πολλές υποδομές νοσοκομειακές, πλέον, που μπορεί κάποιος να κάνει προληπτικά -ή αν θεωρεί πως υπάρχει κίνδυνος νοσήματος ΣΜΝ- εξετάσεις και να αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά το κάθε νόσημα. Συγκεκριμένα, στο site του ΕΟΔΥ, υπάρχει συμβουλευτικός σταθμός και τηλεφωνική γραμμή που μπορούν να απευθυνθούν όλοι. Το γραφείο λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο του 1992 στο νοσοκομείο Α. Συγγρός και κύριο αντικείμενό του είναι η εξειδικευμένη συμβουλευτική, ψυχολογική, ψυχοθεραπευτική αλλά και κοινωνικοπρονοιακή παρέμβαση.

Σαν προσωπική συμβουλή, θα ήθελα να πω το εξής. Είναι τρομερά δύσκολο για έναν άνθρωπο να περνάει κάποιο από τα νοσήματα ΣΜΝ και κάποιες φορές τόσο επώδυνο, που μπορεί να σε γονατίσει σωματικά αλλά και ψυχολογικά. Η φιλική συμβουλή μου είναι, αφού επικρατήσει η ψυχραιμία, επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι η ενημέρωση του συντρόφου που μπορεί να νοσεί επίσης και φυσικά το πλάνο με την καθοδήγηση του γιατρού προς την αντιμετώπιση της κάθε νόσου. Μην αμελείτε τους προληπτικούς ελέγχους αλλά και τις σωστές και σοβαρές ενημερώσεις από επίσημους φορείς. Μοιραστείτε το τι νιώθετε, με ανθρώπους που εμπιστεύεστε αλλά και με ειδικούς. Δεν είστε μόνοι, μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων παγκοσμίως βιώνουν πολλά από τα νοσήματα ΣΜΝ. Αντιμετωπίστε τα σωστά κι αποτελεσματικά και πάρτε πίσω τη ζωή σας (σ3ξουαλική ή μη).

Συντάκτης: Μαριάννα Σεργάκη