

Μια τελετή που θα έπρεπε να είναι γιορτή, αλλά αντί για χαμόγελα είχε δάκρυα και μια βουβή συγκίνηση, πραγματοποιήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου έλαβε χώρα μια ιδιαίτερα φορτισμένη απονομή πτυχίου, όχι σε κάποια φοιτήτρια που ολοκλήρωσε τις σπουδές της, αλλά στους γονείς της Κέλλυς Πορφυρίδου, της 23χρονης που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.
Η Κέλλυ ήταν μία από τις δεκάδες νέες ζωές που κόπηκαν άδικα το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023, όταν η επιβατική αμαξοστοιχία συγκρούστηκε με εμπορικό τρένο, κόβοντας το νήμα της ζωής τόσων νέων ανθρώπων βίαια κι ακαιριαία. Μαζί της χάθηκαν και άλλοι φοιτητές του ΑΠΘ, με το Πανεπιστήμιο να έχει διοργανώσει και για εκείνους αντίστοιχες τελετές απονομής πτυχίων.
«Με πνίγει η ησυχία…»
Οι γονείς της, που είχαν κληθεί για την απονομή και τον περασμένο Νοέμβριο, είχαν βρεθεί τότε αντιμέτωποι με ένα ψυχρό γραφειοκρατικό εμπόδιο: το πτυχίο της κόρης τους «δεν ήταν έτοιμο», ενώ οι υπεύθυνοι, σύμφωνα με τη μητέρα της Κέλλυς, τους είπαν ότι «δεν πρέπει δίπλα στη χαρά των άλλων να μπει αυτό το γεγονός». Όπως λέει η ίδια την πήραν κατόπιν εορτής κι αφού και συγκεκριμένα ο πρόεδρος της Σχολής:«Μου είπε πως υπήρξαν μία σειρά από ατυχείς συμπτώσεις».
Τώρα, στην αίθουσα όπου η Κέλλυ έπρεπε να είναι παρούσα για να το κρατήσει η ίδια, η μητέρα της μίλησε αντί για εκείνη, λέγοντας λόγια που ράγισαν καρδιές:
«Την αποκαλούσα τη φασαρία του σπιτιού μας. Τώρα με πνίγει η ησυχία. Δεν μπορώ άλλο την αφόρητη τάξη».
Ένα σπίτι που κάποτε γέμιζε με τη φωνή της, τώρα σιωπηλό. Μια ζωή που θα έπρεπε να ήταν γεμάτη σχέδια, αλλά έμεινε στη μέση.
Ένα πτυχίο με χαρακτήρα συμβολικό, που όμως μας πληγώνει
Είναι γνωστό ότι το ΑΠΘ έχει πραγματοποιήσει αντίστοιχες απονομές πτυχίων και για άλλους φοιτητές που χάθηκαν στην τραγωδία των Τεμπών. Κάθε φορά, η ίδια θλίψη και ο ίδιος κόμπος στον λαιμό, στην είδηση αυτών των τελετών. Κάθε φορά, το ίδιο αναπάντητο ερώτημα: γιατί; Η μητέρα της Κέλλυς, όπως και πολλοί άλλοι γονείς, δε σταματά να ζητά δικαιοσύνη. Γιατί ένα πτυχίο δεν είναι αρκετό. Γιατί η ζωή της κόρης της, και των υπόλοιπων παιδιών που χάθηκαν, δεν πρέπει να ξεχαστεί.