Πόσο γοητευτική είναι μια έλξη; Μια έλξη από δύο μάτια, από ένα πρόσωπο ή από ένα σώμα. Μπορεί να αισθανθείς αυτόματα κάτι δυνατό. Κάτι που σου τραντάζει το είναι και σου αλλάζει τα έως τώρα δεδομένα.

Πραγματικά, δύο μάτια είναι ικανά να σε αφοπλίσουν, ένα πρόσωπο μπορεί να σε μαγνητίσει, ένα σώμα μπορεί να σε εντυπωσιάσει. Να σε εντυπωσιάσει τόσο, έτσι ώστε να σου γεννήσει την επιθυμία να το ακουμπήσεις, να το αγγίξεις και στο τέλος να το νιώσεις πάνω σου.

Αυτή, λοιπόν, είναι η έλξη. Η συνάντηση ματιών, προσώπων, σωμάτων. Και όταν αυτή είναι αμοιβαία, τότε θέλεις να ρίξεις πυροτεχνήματα στον αέρα. Όταν δεν είναι αμοιβαία όμως τι γίνεται;

Τότε, ένας τρόπος είναι να την κρύψεις πίσω από τη λέξη «τυχαία». Για να είσαι διακριτικός και να φανερωθείς σιγά-σιγά στο άλλο πρόσωπο. Όταν η έλξη δεν έχει τη δυνατότητα να αποκαλυφθεί ευθύς αμέσως κρύβεται πίσω από «τυχαία» αγγίγματα.

Αλήθεια, πώς γίνεται να αγγίξεις κάποιον τυχαία; Μπορείς για παράδειγμα να πιάσεις ένα χέρι τυχαία; Να χαϊδέψεις ένα πρόσωπο τυχαία; Λίγο δύσκολο, όταν σαν άνθρωποι έχουμε και μάτια για να βλέπουμε τι έχουμε απέναντί μας και τη δυνατότητα να κινούμαστε προκειμένου να αποφύγουμε μια επαφή.

Έτσι, λοιπόν, ένα «τυχαίο» άγγιγμα αποτελεί και μια δικαιολογία. Δικαιολογία στον εαυτό σου, έτσι ώστε να μη φανερώσεις την έλξη που σε διακατέχει. Είτε γιατί αυτή δε βρίσκει την ανταπόκριση που θα ‘θελες είτε γιατί αυτή βρίσκεται στο υποσυνείδητο.

Πολλές φορές νιώθουμε μια έλξη υποσυνείδητα. Και είναι αυτή που υποκρύπτεται πίσω από την «τυχαία» συναναστροφή. Πίσω από τα «κατά λάθος» αγγίγματα και πίσω από το στιλ Αλίκη Βουγιουκλάκη, «συγγνώμη, ήταν μοιραίο».

Η ανάγκη τριβής και επαφής που θέλουμε να εκφράσουμε σε ένα πρόσωπο κρύβεται πίσω από «τυχαίες» καταστάσεις. Έτσι θέλουμε εμείς να λέμε, προκειμένου να είμαστε καλυμμένοι στο ενδεχόμενο της απόρριψης ή της μη πραγματοποίησης αυτής της έλξης σε κάτι περισσότερο.

Ένα άγγιγμα, άλλωστε, είναι το μέσο για να φτάσεις σιγά-σιγά στην εκπλήρωση του στόχου σου. Να αισθανθείς την απαράμιλλη γοητεία από την οποία ελκύεσαι στο δικό σου σώμα και στην ψυχή σου.

Όταν, λοιπόν, ένα άγγιγμα θεωρείται τυχαίο, μόνο τυχαίο δεν είναι. Γιατί αποτελεί την αρχή μιας ιστορίας. Την κύρια λεπτομέρεια μιας σωματικής επαφής και το πιο όμορφο συναίσθημα μιας στιγμής στο χρόνο. Αγγίζεις τον άλλο και νιώθεις πως κάτι δυνατό θα συμβεί. Κάτι έντονο που επιθυμείς να έχει συνέχεια. Να ξανασυναντηθείτε κάπου.

Αυτές οι «τυχαίες» συναντήσεις σωμάτων, που μπορεί να καταλήξουν σε καθόλου «τυχαίες» εντάσεις. Εντάσεις ψυχής και ανυπομονησίας για το επόμενο «τυχαίο» άγγιγμα.

Για πόσο ακόμη οι άνθρωποι θα κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και για πόσο ακόμη θα κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας; Θέλουμε δε θέλουμε, οι κινήσεις που κάνουμε στη ζωή μας δείχνουν ποιοι είμαστε και τι αποζητάμε.

Έτσι, πίσω από τα αγγίγματά μας κρύβουμε και τις βαθύτερες ανάγκες μας. Και επειδή φοβόμαστε να τις εξωτερικεύσουμε, τις αποδίδουμε στην τύχη, στη ζωή, στη μοίρα. Και μετά χάνουμε αυτή την έλξη. Την ακουμπάμε «τυχαία» και φεύγουμε.

Τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο. Έτσι, ούτε και ένα άγγιγμα. Το τελευταίο υποκρύπτει τη βαθύτερη ανάγκη του εαυτού για γνωριμία, συνεύρεση με το πρόσωπο που ασκεί την έλξη. Υποδηλώνει το αίσθημα της αρέσκειας και της προσμονής προς αυτό. Της διάθεσης για εξοικείωση μαζί του και την ανυπομονησία για την ίδια ανταπόκριση από πλευράς του.

Αγγίζω κάτι και φανερώνω την επιθυμία μου γι’ αυτό. Να το αποκτήσω, να έρθω πιο κοντά σ’ αυτό. Ίσως και να το κάνω δικό μου. Το ίδιο φανερώνει και η έλξη. Τώρα, αν θεωρήσουμε πως υπάρχει κάτι το τυχαίο σε όλο αυτό, περνάμε στους ανθρώπους που πιστεύουν πολύ στην τυχαιότητα.

Εκείνοι που θεωρούν οποιαδήποτε συνάντηση τυχαία. Που μπορεί να περάσουν από δίπλα σου και να σε ακουμπήσουν τυχαία, ενώ σε γνωρίζουν πολύ καλά. Άνθρωποι που μπορεί ακόμη να πιστεύουν σε τυχαία φιλιά, τυχαίους έρωτες, ακόμη και σε τυχαία συναισθήματα. Γενικότερα, οι οπαδοί της τύχης.

Καμία τύχη, όμως, δεν παίζει ρόλο μπροστά στην επιθυμία. Καμία τύχη δεν μπορεί να σταθεί ανάμεσα σε δύο σώματα ή πρόσωπα που έλκονται. Καμία τύχη δεν μπορεί να αποτελέσει τον τρόπο, προκειμένου να αγγίξεις το αντικείμενο της έλξης σου. Καμία τύχη δεν μπορεί να ακουμπήσει αυτό που διατάζει το μυαλό και η καρδιά σου.

Ακόμη και σε στιγμές που νομίζεις πως είναι τύχη, δεν είναι. Ένα «τυχαίο» άγγιγμα είναι το σημάδι, μέσω του οποίου θα δεις την ευκαιρία που σου ανοίγεται.  Αν θα εκμεταλλευθείς μια έλξη ή όχι. Αν θα της ανοίξεις την πόρτα ή όχι.

Τι θα κάνεις; Θα συνεχίσεις να κρύβεσαι πίσω απ΄την τύχη που τόσο αγαπάς ή θα ενδώσεις στην έλξη που η «τύχη» σου χάρισε;

Ό,τι κι αν κάνεις, να θυμάσαι πως την εντολή για να αγγίξουμε κάτι ή για οποιαδήποτε κίνηση του σώματός μας, τη δίνει ο εγκέφαλος. Οπότε οποιοδήποτε άγγιγμα θεωρείς τυχαίο, είναι κατά κάποιο τρόπο προσχεδιασμένο. Ακόμη κι αν εσύ δεν το έχεις πάρει πρέφα.

 

Συντάκτης: Χρύσα Μπόικου
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή