Άγχος, αμηχανία, ένα σφίξιμο στο στομάχι και μια καρδιά που πάει να σπάσει. Όλα αυτά τα έχω βιώσει και είμαι σίγουρη πως κι εσείς είχατε την ίδια εμπειρία μια φορά έστω στη ζωή σας. Οι λόγοι πολλοί, μια ομιλία μπροστά σε μεγάλο κοινό, οι πρώτες φορές που οδηγούμε, μια συνέντευξη για δουλειά και φυσικά τα ραντεβού. Αν το άγχος μας εκτοξεύεται κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε για ένα πρώτο, δεύτερο, τρίτο ραντεβού φανταστείτε πόσο έντονο γίνεται σε ένα «τυφλό» ραντεβού! Ένα είδος που δοκιμάζουμε μέσω των dating apps αλλά δεν το έχουμε πλήρως συνειδητοποιήσει κι ακόμη περιμένουμε κάποιον φίλο, μια θεία, την κολλητή να μας γνωρίσει μια «πολύ ωραία προσωπικότητα» που δεν έχουμε δει ποτέ αλλά βασιζόμαστε στην εικόνα που παρουσίασαν σε κάποιον τρίτο.

Φυσικά, είμαστε όλοι πολύ επιφυλακτικοί όταν πρόκειται για τα ραντεβού στα τυφλά παρ’ ότι ήρθαν στην καθημερινότητά μας για να μείνουν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που οι διαπροσωπικές μας σχέσεις έχουν αλλάξει με τη χρήση των social media. Κατά μία έννοια, και δε νομίζω ότι είναι υπερβολή να ειπωθεί, πως όσο πιο πολύ ζούμε τον έρωτα πίσω απ’ την οθόνη μας τόσο πιο μακριά είμαστε από τη «ρομαντική» ιδέα του να γνωρίσουμε το άτομο έξω και να κανονίσουμε να βρεθούμε.

Το ζήτημα δεν είναι να γκρεμίζουμε την έννοια του «τυφλού» ραντεβού αλλά να το αγκαλιάσουμε και να δούμε πώς μπορούμε να ευχαριστηθούμε περισσότερο τη διαδικασία όπως θα έπρεπε να ευχαριστιόμαστε όλες τις υπόλοιπες εμπειρίες της ζωής μας. Πώς λοιπόν μπορούμε να καταπολεμήσουμε τις άβολες στιγμές σιωπής κι αμηχανίας στα ραντεβού αυτά;

Για εμένα το πρώτο και πιο βασικό είναι να μην το ορίσεις ως κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι, ένα ραντεβού, χωρίς προσδιοριστικά, χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς υποθέσεις που μπορεί να είναι αβάσιμες. Ένα «τυφλό» ραντεβού, δεν είναι σε τίποτα διαφορετικό από μια γνωριμία που θα κάνεις μέσω Instagram, Tinder ή και ακόμα μια γνωριμία σε μια έξοδο. Γιατί; Γιατί σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει η διαδικασία του να γνωρίσεις τον άλλον και να αφήσεις να σε γνωρίσει, να ανοίξεις και να ανοιχτείς, να τολμήσεις. Μένοντας ανοιχτός στις πιθανότητες και μην προδικάζοντας μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα.

Κι ας πούμε ότι έχεις αποτινάξει όλες τις προσδοκίες και μπαίνεις με καθαρό μυαλό και μη προκατειλημμένα στη διαδικασία και ο φόβος της αμήχανης σιωπής ακόμα σε ακολουθεί· μάντεψε. Υπάρχει και γι’ αυτό λύση. Μην υπεραναλύεις και προσπαθείς να χωρέσεις την επαφή σε στεγανά. Ένας από τους κύριους λόγους που οι περισσότερες διαπροσωπικές σχέσεις έχουν χάσει την αυθεντικότητά τους και έχουν γίνει δύστοκες είναι γιατί προσπαθούμε να τσεκάρουμε κουτάκια αντί πραγματικά να ακούσουμε αυτά που μοιράζεται το άτομο που έχουμε απέναντί μας. Όσο προσπαθούμε να χωρέσουμε τις καταστάσεις σε πρέπει χάνεται η μαγεία και το δημιουργικό άγχος της ανακάλυψης μετατρέπεται σε κακό σύμβουλο που μας απομονώνει.

Εκτός από το να ακούμε έχουμε χάσει και το χάρισμα του να δείξουμε ενδιαφέρον και να ρωτήσουμε, νομίζουμε ότι γινόμαστε αδιάκριτοι, ξεχνώντας το σοφό «αν δε ρωτήσεις, δε θα μάθεις». Το να ρωτήσεις κάτι, να δείξεις ότι θέλεις να μάθεις αυτό το κάτι παραπάνω που θα σε βοηθήσει να ξεχωρίσεις το ένα και μοναδικό άτομο που θες να δώσεις το χώρο και το χρόνο σου δεν είναι κακό, είναι ευκταίο. Έτσι ανακαλύπτουμε αν τελικά ταιριάζουν τα χνώτα μας, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας.

Τέλος, άφησε το διάλογο να εξελιχθεί φυσικά. Ένας διάλογος είναι σαν το ping pong, υπάρχει εναλλαγή αλλά υπάρχει και το time out. Αγκάλιασε τη σιωπή που θα δημιουργηθεί, μην τη φοβάσαι. Είναι επιτέλους η στιγμή που θα αφήσεις ένα χαμόγελο, ένα χάδι, ένα βλέμμα να πάρει τη θέση μιας συνεχούς συζήτησης. Η σιωπή είναι πιο δυνατή από την ομιλία, είναι εκκωφαντική, μπορεί να σου πει πολλά περισσότερα από όσα νόμιζες και εννοείται δεν είναι τόσο άβολη όσο η άχαρη μουσική που παίζει σε κάποια ασανσέρ. Είναι εκείνη η μοναδική στιγμή που σταματάς να υποδύεσαι το ρόλο που έχεις επιλέξει και μπορεί ο άλλος να δει τον πραγματικό σου εαυτό κι εσύ τον δικό του. Είναι εκείνη η στιγμή που καταλαβαίνετε ο ένας τις προσδοκίες του άλλου, αν περνάτε καλά και μπορείτε κι ενδιαφέρεστε να συνεχίσετε. Δες τις σιωπές σαν τα pit stops που θα σε βοηθήσουν να συνεχίσεις το ραντεβού σου!

Να θυμάσαι, όσο πιο άβολα γίνονται τα πράγματα, τόσο πιο αυθεντικά είναι. Στο επόμενο ραντεβού λοιπόν, μην προετοιμαστείς, βάλε προϋπόθεση να είσαι ο εαυτός σου.

 

Συντάκτης: Ελπίδα Μπογράκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου