Μπορεί να είναι η ερώτηση που θέλουμε να αποφύγουμε ή η ερώτηση που προσποιούμαστε ότι δε μας αφορά. Υπάρχει όμως, είναι εκεί και μας κοιτά πονηρά πριν μας ρωτήσει, «εσείς πόσο μπορείτε να αντέξετε χωρίς το κινητό σας;».

Η νέα πρόκληση στη διαχείριση του κινητού δεν είναι να το βάλουμε στο αθόρυβο να μη μας αποσπά από οτιδήποτε κάνουμε εκείνη τη στιγμή, μαγείρεμα, ύπνο, γυμναστική και πάει λέγοντας. Η νέα πρόκληση είναι να βάλουμε στο mute τις συνομιλίες, τις ειδοποιήσεις και όλες τις εφαρμογές μας αλλά και να βάλουμε το plane mode στη συσκευή. Και πραγματικά είναι πολλά επίπεδα πιο δύσκολο από το αθόρυβο, τόσο σε προσωπική βάση όσο και σε κοινωνική, επαγγελματική, διαπροσωπική. Οι δυσκολίες αρκετές κι αρκετά προφανείς. Τόσο προφανείς που αγγίζουν τα όρια της δικαιολογίας! Μήπως έρθει μειλ απ’ τη δουλειά και δεν το δω, μήπως ειπωθεί κάτι σημαντικό στη viber συνομιλία της σχολής, μήπως δεν απαντήσω και κάποιος παρεξηγηθεί. Αν, όμως, πάρουμε μια βαθιά ανάσα και βγούμε λίγο από το κουτί στο οποίο οι ίδιοι βάζουμε τον εαυτό μας, ίσως δούμε τα πράγματα διαφορετικά.

Αλήθεια, πόσες φορές έχει έρθει μέιλ από τη δουλειά σε στιγμή που δεν το περιμέναμε; Κι ακόμα κι αν ήρθε, πόσο άμεσα χρειαζόταν να απαντηθεί; Και οι πληροφορίες στην ομαδική συνομιλία των συμφοιτητών πόσες φορές ήταν απροειδοποίητα κι αιφνιδιαστικά χρήσιμες; Δε μιλάμε για τις φορές που κάτι έχουμε ρωτήσει ή υπάρχει ένα θέμα συζήτησης που μας αφορά άμεσα κι επείγει. Μιλάμε γι’ άσχετες, πληροφορίες που αποδεικνύονται πολύ χρήσιμες κι απαραίτητες. Υπάρχουν όντως; Κι είναι τόσες και τέτοιες που δεν μπορούν να περιμένουν καθόλου; Πάμε και στο πιο δύσκολο κομμάτι, αυτό των προσωπικών σχέσεων. Και πάλι δε συζητάμε για τις στιγμές που είμαστε εν μέσω μιας συνομιλίας ή που κάποιος περιμένει μια απάντηση από εμάς. Η συζήτηση γίνεται για τα μηνύματα που απλά έρχονται και λένε από πράγματα καθημερινά, μέχρι κάποια ερώτηση, κάποιο ραντεβού κ.ο.κ.. Είναι, πραγματικά, άμεση η ανάγκη απάντησης κάθε φορά;

Αν απαντήσαμε αρνητικά σε τουλάχιστον ένα από τα παραπάνω, είναι καλή στιγμή να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας με το κινητό μας. Έρευνες λένε ότι ένας μέσος ενήλικας περνά 3 ώρες και 15 λεπτά τη μέρα στο κινητό, νούμερο που εκτοξεύεται στις 5,5 ώρες για τη γενιά του μιλενιουμ. Άλλες έρευνες, αναφέρουν ότι η καθημερινή επαφή με ηλεκτρονικά μέσα για τον σύγχρονο άνθρωπο μπορεί ακόμα και να ακουμπά το τρομακτικό νούμερο των 11 ωρών τη μέρα! Ταυτόχρονα, όλο και πληθαίνουν οι μελέτες που τονίζουν ότι η υπέρβαση του συνιστώμενου, ιατρικά, ορίου των 2 ωρών τη μέρα, μπορεί να συνδέεται με απώλεια συγκέντρωσης, εκνευρισμό, πνευματική κόπωση αλλά και σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, ναυτία, τενοντίτιδες και άλλα.

Εντούτοις κι όσο κι αν τα γνωρίζουμε ή τα βιώνουμε όλα αυτά, το κινητό και οι εφαρμογές του αποτελούν προέκταση, όχι μόνο του χεριού μας, αλλά και του εαυτού μας και της καθημερινότητάς μας. Η δικαιολογία «μα το έχω στο αθόρυβο» δεν είναι πια αρκετή, αντιθέτως συχνά, οδηγεί σε μεγαλύτερη ενασχόληση, αφού κάθε λίγο τσεκάρουμε μήπως κουδούνισε. Η νέα πρόκληση, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι το mute και/ή το plane mode. Για την ακρίβεια, ο συνδυασμός των δύο φαίνεται να είναι και ο πιο ωφέλιμος.

Πάμε, πρώτα, να δούμε πώς λειτουργεί. Το ζητούμενο είναι για 5-10-15 λεπτά (ανάλογα το επίπεδο της πρόκλησης που έχουμε επιλέξει) κάθε ώρα της μέρας, να βάζουμε όλες τις εφαρμογές στο mute. Συγχρόνως, για εκείνο το διάστημα απομακρύνουμε τη συσκευή από κοντά μας, αυξάνουμε δηλαδή και τη φυσική απόσταση που έχουμε μαζί της. Όταν περάσει αυτός ο χρόνος, παύουμε το mute. Το σημείο αυτό είναι που χρειάζεται προσοχή. Δεν πέφτουμε με τα μούτρα να δούμε τι χάσαμε, μένοντας, τελικά, περισσότερο χρόνο μαζί του. Αντιθέτως, ιεραρχούμε, επιλέγουμε τα βασικά, απορρίπτουμε όσα κρίνουμε κι αφήνουμε γι’ αργότερα όσα μπορούν να περιμένουν. Για παράδειγμα, απαντάμε στο μέιλ της δουλειάς αν χρειάζεται, στέλνουμε στον φίλο για το αποψινό ραντεβού, αφήνουμε το μήνυμα με την προσφορά από το e κατάστημα, που μπορεί να μας ενδιαφέρει αλλά όχι αυτή τη στιγμή και διαγράφουμε αυτά που δε μας ενδιαφέρουν. Τι κερδίσαμε; 5 – 10 – 15 λεπτά χωρίς κινητό, συν τη δυνατότητα να καθορίσουμε εμείς τον τρόπο και το χρόνο διαχείρισης των ειδοποιήσεων που προέκυψαν. Κι όλα αυτά κάθε ώρα! Δεν είναι και μικρή υπόθεση!

Η λειτουργία πτήσης από την άλλη, είναι λίγο πιο απαιτητική και χρειάζεται περισσότερη οργάνωση. Αφορά την απόλυτη απομόνωση και η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται να εξατομικεύεται ανάλογα με τις ανάγκες και το πρόγραμμα του καθενός . Το σίγουρο είναι ότι προσφέρει μια αίσθηση ελευθερίας που πολλοί μπορεί να έχουμε ξεχάσει. Επιπλέον, χαρίζει χρόνο αποκλειστικά με τον εαυτό μας αι όσους είναι εκείνη τη στιγμή μαζί μας. Δώρο μεγάλο, που αξίζει τόσο σε εμάς όσο και στη συντροφιά που έχουμε επιλέξει για να μοιραστούμε την ανεκτίμητη ησυχία μας. Η πρώτη φορά που θα το δοκιμάσουμε μπορεί να είναι κάπως περίεργη. Είναι πιθανό να μας βάλει λίγο σε μια αγωνία ότι κάτι μπορεί να γίνει όσο είμαστε εκτός, όμως, η ηρεμία αλλά και η συνειδητοποίηση ότι δεν έγινε κάτι φοβερό όσο λείπαμε, κάνει πιο δελεαστική τη δοκιμή και πιο ενδιαφέρουσα την επανάληψη του εγχειρήματος.

Στο mute, σε plane mode ή σε συνδυασμό, ένα είναι βέβαιο, ότι η ποιότητα της καθημερινότητας θα αλλάξει εντυπωσιακά από τη στιγμή που θα μπούμε στη διαδικασία να το δοκιμάσουμε και να το εφαρμόσουμε. Δέχεσαι την πρόκληση;

Συντάκτης: Ελένη Καραχανίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου