Ζωή χωρίς φίλους δεν είναι ζωή. Μελό; Κλισέ; Αλήθεια! Κι όποιος έχει καταφέρει κι έχει βρει πραγματικούς φίλους, πρέπει να νιώθει ευγνώμων γι’ αυτό και να κάνει τα πάντα για να τους κρατήσει κοντά του.

Δεν είναι εύκολη σχέση. Δεν κρίνεται μόνο απ’ το να βλέπεις τον άλλο, να πίνετε καφέ παρέα και να πηγαίνετε σε όλων των ειδών τις κοινωνικές εκδηλώσεις μαζί. Η πραγματική φιλία είναι κάτι πολύ βαθύτερο. Είναι το «μαζί» στα άσχημα αλλά κυρίως στα όμορφα. Να κλαις και να δίνεις τον ώμο σου στο κολλητάρι σου όταν περνάει άσχημα, αλλά να συγκινείσαι διπλά όταν μοιράζεσαι τον ενθουσιασμό του για μια νέα δουλειά, για μια προαγωγή, γιατί πήρε καινούργιο αυτοκίνητο ή βρήκε, επιτέλους, τον έρωτα.

Πραγματική φιλία είναι να ακούς την κραυγή πίσω απ’ τη σιωπή, να παίρνεις τηλέφωνο και να σου λέει πως μόλις τώρα θα σε έπαιρνε γιατί σε σκεφτόταν, να αισθάνεστε ότι υπάρχει αγάπη μεταξύ σας χωρίς απαραίτητα να το ‘χετε πει, μα κι αν λέτε «σ’ αγαπώ» να το τιμάτε με τις πράξεις σας. Πραγματική φιλία είναι να εξυψώνετε τον άλλο, να ‘σαστε πάντα εκεί, να μην του χαϊδεύετε τα αφτιά, να υπάρχει εμπιστοσύνη κι ειλικρίνεια, αδέλφια δηλαδή από διαφορετικό αίμα. Όποιος, λοιπόν, έχει βρει έστω έναν ή και παραπάνω, αν είναι τόσο τυχερός, τέτοιους φίλους τους οποίους μπορεί να αποκαλεί κολλητούς, έχει βρει τον θησαυρό της ζωής του.

Μια τέτοια σχέση, λοιπόν, επιβάλλεται να τη διατηρήσεις ζωντανή, κάτι το οποίο σημαίνει ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να βρισκόσαστε, να πίνετε ένα καφεδάκι ή ένα ποτάκι με το κολλητάρι, πέρα από κοινωνικές εκδηλώσεις, οικογενειακές συγκεντρώσεις, παιδιά, σκυλιά και δε συμμαζεύεται. Πρέπει να αφιερώνετε τον ανάλογο χρόνο για το φιλαράκι σας, για να ‘χει την αμέριστη προσοχή σας, την προσήλωσή σας, να κάνετε τις δικές σας μοναδικές συζητήσεις με τον δικό σας κώδικα επικοινωνίας που μόνο οι δυο σας καταλαβαίνετε. Να πείτε τα χαζά σας αλλά και τα πικάντικά σας, όλα αυτά που πρώτα εκεί (κι ίσως μόνο εκεί) εκμυστηρεύεστε.

Όπως όλες οι σχέσεις, έτσι κι η φιλία θέλει δουλειά, και δε θέλει μονόπλευρο ενδιαφέρον αλλά διπλής κατεύθυνσης ουσιαστικό νοιάξιμο, ακόμα κι όταν διαφωνείτε μεταξύ σας. Άλλωστε, δεν είναι υγιές μόνο να συμφωνείτε, πρέπει να υπάρχει κι αντίλογος. Αλλά κυρίως αγάπη κι εμπιστοσύνη αλλά και θέληση να πετύχει αυτή η φιλία. Διαφορετικά η μία απ’ τις δύο πλευρές θα φύγει και δε θα υπάρξει γυρισμός.

Η καθημερινότητα μας είναι μερικές φορές τόσο απαιτητική που έστω και μία ώρα να βρεις προσωπικό χρόνο για εσένα την ημέρα θεωρείται θαύμα. Πόσο μάλλον το να οργανώσεις μια έξοδο με το κολλητάρι σου. Χρειάζεται, όμως. Είναι εξαιρετικής σημασίας το να βγεις με το φιλαράκι σου, όσο πιεσμένοι και να ‘στε, μία φορά την εβδομάδα ή έστω μία φορά στις δύο. Ακόμα κι αν στη ζωή σας δε συμβαίνει κάτι το συνταρακτικό που να μην μπορεί να συζητηθεί απ’ το τηλέφωνο, την έχετε ανάγκη την έξοδο αυτή. Μια βόλτα στο παλιό σας στέκι, άπειρα θέματα προς συζήτηση, ατελείωτα γέλια μέχρι δακρύων απ’ τις γκάφες σας και λεπτομέρειες για τις μέρες που μεσολάβησαν απ’ την τελευταία φορά, αναμνήσεις από παλαιότερες διακοπές κι όλα αυτά που σας δένουν. Γιατί η αληθινή φιλία υπάρχει κι αντέχει, αρκεί να ‘χεις τα μάτια σου ανοιχτά.

Φυσικά, αφού κανονιστεί και βρεθεί η ημέρα που επιτέλους θα καταφέρεις να βρεθείς με το κολλητάρι σου εννοείται πως πρέπει να βρείτε και το πού. Ναι, δε λέω, πολύ ωραία στο σπίτι –σε οικείο χώρο για να γλυτώσετε και τα έξοδα βενζίνης, ποτών καθώς και τον χρόνο μετακινήσεων–, αλλά αν έχεις κι ένα παιδάκι ή ένα σκυλάκι από πίσω σου, που έχει ανάγκη την αμέριστη προσοχή σου και φροντίδα σου, το σίγουρο είναι πως δε θα μπορέσεις να είσαι εκατό τοις εκατό εκεί, οπότε γιατί όχι κάπου έξω; Για να ευχαριστηθείτε ο ένας τον άλλον! Έστω σε ένα μπαράκι της γειτονιάς, στην τελική. Κι αν δεν αντέχετε τον κόσμο, πάρτε τα ποτάκια σας, τα τσιγάρα σας και πηγαίνετε παραλία να αράξετε, να κάνετε τις ατελείωτες συζητήσεις σας πλάι στο κύμα.

Με αυτό τον τρόπο δείχνεις στο φιλαράκι σου πως το υπολογίζεις κιόλας, γιατί θες τόσο πολύ να βγείτε και τίποτα να μην εμποδίζει αυτά που έχετε να πείτε, τα δικά σας, εκείνα που έχουν τις δικές σας μόνο επεξηγηματικές απαντήσεις και συνοδεύονται περίτεχνα απ’ τα δικά σας πονηρά χαμόγελα, είτε έχουν σοβαρό υπόβαθρο είτε όχι. Ευκαιρία να δοκιμάσετε καινούργια μαγαζιά ή να θυμηθείτε τα παλιά, όπως και να ‘χει, έξω κάνετε κάτι το διαφορετικό, ξεφεύγετε λίγο απ’ τη ρουτίνα και φυσικά αλλάζετε παραστάσεις.

Η ζωή μας αποτελείται από πολλούς ρόλους τους οποίους καλούμαστε να παίξουμε καθημερινά, μέσα στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας, στα χόμπι μας. Το να δίνουμε, όμως, αξία στη φιλία μας είναι το άλφα και το ωμέγα. Η αληθινή φιλία θέλει κι εκείνη την τροφοδότησή της την καθημερινή, θέλει κι εκείνη να αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας, ενεργό κι υπαρκτό, θέλει κι εκείνη να παίζει τον σημαντικό της ρόλο, να μη χάνεται, να μην επαναπαυόμαστε, να μην τη θεωρούμε δεδομένη.

Όταν βρεις τον πραγματικό φίλο στη ζωή σου οφείλεις κι είναι χρέος σου να του δώσεις την αξία που του αρμόζει. Την αξία που διεκδικεί από εσένα. Πρέπει πάντα να ζυγίζεις το γεγονός ότι είναι δίπλα σου, να σου προσφέρει τις αυτοθυσίες του για να σε βλέπει απλά και μόνο να χαμογελάς. Οι πραγματικοί κι αληθινοί φίλοι είναι οι φύλακες άγγελοί μας που μας δείχνουν τον δρόμο και το φως μέσα στο τούνελ της ζωής μας, για να πορευτούμε μαζί τους προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι εκείνοι που μας αγαπάνε ακριβώς όπως είμαστε, χωρίς να θέλουν να μας αλλάξουν στο ελάχιστο. Είναι εκείνοι που είναι πάντα δίπλα μας, απλά και μόνο για να ελέγχουν αν αναπνέουμε σωστά ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε, για να ‘σαι αδερφός με κάποιον δε χρειάζεται πάντα να έχεις το ίδιο αίμα, φτάνει οι καρδιές σας να ‘χουν τον ίδιο σκοπό και την ίδια τρέλα.

Συντάκτης: Βασιλική Ασλόγλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη