Όνομα: Αγάπη

Να συστηθώ. Με λένε Αγάπη κι ελπίζω να με ‘χεις συναντήσει έστω και μία φορά στη ζωή σου. Σίγουρα, τώρα που το σκέφτομαι, θα με ‘χεις πετύχει. Είμαι παντού γύρω σου και μάλιστα κυκλοφορώ με πολλές μορφές, μα –το πιο σημαντικό– βρίσκομαι μέσα σου -αρκεί να με ψάξεις. Αν δεν το κάνεις, τότε με όποιον τρόπο και να εμφανιστώ μπροστά σου, δε θα με αναγνωρίσεις, απλά θα με προσπεράσεις.

Θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω, παρ’ όλα αυτά. Είμαι όμορφη, δυνατή, ευαίσθητη κι εντελώς παράλογη. Μπορώ, αν με αφήσεις, να γαληνέψω την ψυχή σου, να σε κάνω τον πιο ευτυχισμένο εαυτό σου, να βγάλω στην επιφάνεια την καλύτερη πτυχή σου. Μπορώ, ακόμα, να σε κάνω να νιώσεις πλήρης και να γεμίσω τη ζωή σου με χαρά και συναισθήματα αγνά, πρωτόγνωρα, αυθεντικά.

Κι όταν συμβεί αυτό, θα βυθιστείς στην αγκαλιά μου και θα προσπαθήσεις να με απολαύσεις. Θα μου μιλάς με όποιον τρόπο μπορείς∙ με λόγια και πράξεις, με ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα, μια ματιά, ένα λουλούδι, ένα χάδι.

Θα γίνω κι η αιτία για άπειρες αναμνήσεις σου, για ‘κείνες τις τόσο ωραίες που θα κάνεις τα πάντα για να μείνουν αποτυπωμένες στο μυαλό σου. Μια φωτογραφία, ένα δώρο, ένα σημείωμα, ένα εισιτήριο, μια ζωγραφιά, θα ‘ναι εκεί να σου θυμίζουν πως υπάρχω, πως είμαι κομμάτι σου και μάλιστα σημαντικό, πως με συνάντησες κι ήρθαμε κάποτε πολύ κοντά.

Δεν αρκούν, όμως, μόνο αυτά. Θα χρειαστεί να κάνεις κάποιες θυσίες κι υποχωρήσεις για να μπορέσεις να με κρατήσεις ζωντανή. Βλέπεις, έχω κι εγώ τις απαιτήσεις μου. Τον τρόπο θα τον διαλέξεις εσύ. Όμως, πρόσεξε, είναι δύσκολη η επιλογή. Πρέπει να σταματάς εκεί ακριβώς που ξεκινάω εγώ για εσένα. Βήμα παρακάτω. Ένα παραπάνω βήμα και θα σε χάσω. Θα ‘μαι ανήμπορη να σε βοηθήσω. Και τότε θα κατηγορήσεις εμένα, όμως δε θα φταίω εγώ, ήταν δική σου απόφαση. Πρόσεχε!

Θα ‘ρθουν στιγμές που –χωρίς να το θέλω– θα σε βλάψω, θα σε πονέσω, τόσο βαθιά όσο και τα χαμόγελα που σου προκάλεσα. Θα με μισήσεις, θα σπεύσεις να με ξεριζώσεις από μέσα σου και να πετάξεις ό,τι με θυμίζει -ενθύμια, αντικείμενα, αναμνήσεις. Θα νιώσεις την καρδιά σου να ματώνει και να ουρλιάζει, με εσένα να ορκίζεσαι ότι τελείωσες μαζί μου. Θα υποσχεθείς πως δε θα μου επιτρέψεις ποτέ ξανά να σε επηρεάσω, να ξαναμπώ στη ζωή σου. Δεν είναι εφικτό, όμως, αυτό. Με γνώρισες ήδη, γοητεύτηκες απ’ τη δυναμική και την ομορφιά μου κι όσο κι αν προσπαθήσεις να με απαρνηθείς, θα γυρίσεις πάλι σε ‘μένα. Κι έτσι πρέπει, να με εμπιστεύεσαι.

Ίσως το πείσμα σου να ‘ναι ισχυρό, αλλά θα ‘ρθει η στιγμή να ηττηθείς, μόνο που ουσιαστικά εκείνη τη στιγμή θα βγεις κερδισμένος, γιατί έχω την ικανότητα να θεραπεύω τον πόνο που, ακούσια, σου προκάλεσα. Είμαι σε θέση να γιατρέψω κάθε πληγή και να λειάνω κάθε σημάδι που σου άφησα, ώστε να με νιώσεις ξανά πιο έντονα και πιο δυνατά από κάθε άλλη φορά. Αυτή είναι η μαγεία μου, εξάλλου.

Θα έρθουν, όμως, και στιγμές που θα επαναστατήσεις εσύ εις βάρος μου και θα ‘σαι αυτός που θα μου κάνει κακό. Θα θελήσεις να με ξεφορτωθείς σαν να μη σου προσέφερα ποτέ το παραμικρό. Δεν πειράζει, θα σε συγχωρήσω και θα σε διεκδικήσω ξανά. Εσύ, με συγχώρεσες;

Βλέπεις; Δεν είμαι τέλεια, το παραδέχομαι, όπως δεν είσαι κι εσύ. Αλλά παλεύω, για εσένα, για εμένα, για εμάς. Το βλέπεις τώρα; Άρχισες να με αναγνωρίζεις; Με βρήκες; Με εμπιστεύεσαι;

Θα περιμένω…